Hoe de Zeven Mysteries Onthuld Werden (Vierde Deel)

Vervolg van Hoe de Zeven Mysteries Onthuld Werden (Derde Deel)

M

ijn unieke ervaring

Mijn onderzoek was totaal anders dan dat van studenten op een seminarie. Zij nemen in zich op wat hun aan doctrines van hun denominatie wordt onderwezen. Onderwijs is een kwestie van geheugentraining geworden. Het kind, evenals de volwassen student, wordt geacht te accepteren en memoriseren wat er wordt onderwezen.

Op de lagere school bijvoorbeeld werd een van mijn kleinzoons eens door de onderwijzeres gevraagd: „Wie heeft Amerika ontdekt?”

„De Indianen”, antwoordde mijn kleinzoon prompt. De onderwijzeres was verbaasd.

„Nee, Larry, weet je niet dat Columbus Ame­rika heeft ontdekt?”

„Nee, juf, de Indianen waren hier al om Columbus te begroeten toen hij eindelijk aankwam.”

De jongen kreeg een één voor zijn antwoord en werd streng verteld altijd te onthouden dat, volgens het boek, Columbus Amerika ontdekte!

Een leerling of een student aan een universiteit wordt beoordeeld op wat hij onthoudt en gelooft van wat hem door het studieboek, de onderwijzer, leraar of professor wordt geleerd.

In het eerste proefexemplaar van het tijd­schrift The Plain Truth, dat ik in 1927 samenstelde (zeven jaar voordat het tijdschrift daadwerkelijk werd gepubliceerd), liet ik een tekenaar een schoollokaal tekenen met kinderen in de banken en elk kind met een trechter op zijn of haar hoofd. De onderwijzer goot uit een kruik in elk kinderhoofd voorgekauwde propaganda.

Een student op een Methodistisch seminarie krijgt de Methodistische leer en doctrines in zijn hoofd gegoten. Aan een Katholieke student op een Katholiek seminarie worden de Rooms Katholieke leerstellingen onderwezen. Een student op een Presbyteriaans seminarie krijgt Presbyteriaanse doctrines. Een student in Duitsland die geschiedenis gaat studeren, krijgt één versie van de Eerste en Tweede Wereldoorlog onderwezen, maar een student in de Verenigde Staten krijgt een heel andere versie te bestuderen.

Maar ik ben speciaal door de levende God geroepen. Ik probeerde juist het tegendeel te bewijzen van wat ik ontdekte dat de Bijbel duide­lijk en onmiskenbaar zegt! Christus onderwees mij wat ik niet wilde geloven, maar wat Hij mij zien liet als zijnde waar!

Jezus Christus is het Woord van God in persoon. De oorspronkelijke 12 apostelen en de apostel Paulus onderwees Hij in eigen persoon. De Bijbel is hetzelfde Woord van God, maar in druk. Zo was het dezelfde Jezus Christus die zowel de oorspronkelijke apostelen onderwees, vanaf 27 n.Chr., als 1900 jaar later mij, vanaf 1927.

En ik voeg er hier aan toe dat mijn studie van Gods openbaring van waarheid nooit is geëindigd. Later gebruikte Christus mij bij de oprichting van drie colleges van vrije kunsten, waaronder een in Engeland. Door constant studeren, onderwijs geven en samenwerken met andere geestelijk ingestelde docenten theologie is mijn verstand open gebleven. En de kennis van Gods geopenbaarde waarheid is toegenomen.

Maar in mijn aanvankelijke, zes maanden durende intensieve, diepgaande studie onderging ik een proces van afleren, waarbij ik ontdekte dat de leer van de kerken het diametrale tegendeel is van de bijbelse waarheid!

Ongelijk bekennen

Dit is niet de plaats voor een uitgebreid gedetailleerd verslag van mijn intensieve onderzoek van de Bijbel, en van mijn bekering. Ik had mij ertoe gezet om tot mijn voldoening te bewijzen dat „al die kerken geen ongelijk kunnen hebben, want hun leer komt uit de Bijbel!” Het essentiële punt waarom het hier gaat is het simpele feit dat ik onweerlegbaar bewijs vond van de goddelijke inspiratie en het hoogste gezag van de Bijbel, zoals hij oorspronkelijk werd geschreven, als het geopenbaarde Woord van God. Ook alle zogenaamde tegenstrijdigheden verdwenen bij onbevooroordeelde studie in het niet.

Het moeilijkste voor iedere mens is te erkennen ongelijk te hebben. Voor mij was dat niet gemakkelijker dan voor andere mensen. Maar God bracht mij, door omstandigheden, tot het punt waarop ik ertoe bereid was.

Tot mijn ontzetting en teleurstelling was ik gedwongen wat betreft het veronderstelde „fanatisme” van mijn vrouw mijn ongelijk te erkennen. Het was niet wat ik wilde geloven, d.w.z. toen niet! Maar tegen die tijd had ik een strenge tuchtiging gehad. Ik moest bewezen waarheid aanvaarden, het tegendeel van wat ik had willen geloven! Het was vernederend in het ernstigste conflict dat ooit tussen ons is gerezen te moeten erkennen dat mijn vrouw gelijk had en ik ongelijk.

Ontgoocheling

Tot mijn grote teleurstelling en verbazing ontdekte ik dat vele van de algemeen verbreide kerkelijke leerstellingen en praktijken niet op de Bijbel zijn gebaseerd. Ze hebben hun oorsprong in het heidendom, zoals onderzoek van de geschiedenis openbaarde. Talloze bijbelse profetieën hebben dit voorspeld. De verbazingwekkende, ongelooflijke waarheid is, dat de bron van deze leerstellingen en praktijken van het officiële Christendom hoofdzakelijk heidendom en menselijke redeneringen en gewoonten is, echter niet de Bijbel!

Eerst had ik getwijfeld, daarna gezocht naar bewijs, en tenslotte bewijs gevonden dat God bestaat—dat de Bijbel letterlijk Zijn heilige geïnspireerde openbaring en instructie aan de mensheid is. Ik had geleerd dat wat iemand gehoorzaamt zijn God is. Het woord Heer betekent meester, iemand die men gehoorzaamt! De meeste mensen, ontdekte ik, gehoorzamen valse goden en verzetten zich tegen de ene ware Schepper die de opperste heerser van het universum is.

Het ging hier over gehoorzaamheid aan God.

Het openen van mijn ogen voor de waarheid bracht mij op het kruispunt van mijn leven. Aanvaarden betekende mij te voegen bij een groep nederige en onopvallende mensen die ik minachtend als onbelangrijk was gaan beschouwen. Het betekende te worden afgesneden van de hooggeplaatsten en de machtigen en de rijken van deze wereld, tot wie ik had willen behoren. Het betekende de definitieve vernietiging van mijn ijdelheid. Het betekende een totale verandering van levensstijl! ▪

Wordt vervolgd …