Zal de Oekraïne-crisis Europa verdelen?

De Oekraïense vice-premier Olha Stefanishyna waarschuwde in een interview met Spiegel Online op 17 januari dat een mislukking van Oekraïne zou betekenen dat het hele Europese project zou mislukken. De afgelopen decennia is er voor Duitsland niets belangrijker geweest dan het smeden van de Europese Unie. Toch lijkt het erop dat Duitsland in de Oekraïne-crisis alle eenheid die al gevormd was dreigt te verliezen. Wat is Duitsland van plan?

Maandag heeft de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock een bezoek gebracht aan Kiev, gevolgd door een reis naar Moskou. Het is een nieuwe poging om de indruk te wekken dat Duitsland er alles aan doet om de betrekkingen in stand te houden. Maar de diplomatie heeft tot nu toe gefaald. Rusland houdt nog steeds ongeveer 100.000 troepen gestationeerd in de buurt van Oekraïne, merkte Spiegel Online op. Rusland probeert elke toezegging van de NAVO aan Oekraïne te verhinderen. Het Westen lijkt in het algemeen tevreden te zijn met het feit dat Oekraïne op zichzelf is aangewezen. De vaak geprezen, steeds groter wordende Europese Unie lijkt een grens te hebben bereikt. Maar kan het Europese project overleven als de veiligheid aan de oostgrens wordt bedreigd?

Stefanishyna is van mening dat als de EU Oekraïne laat vallen, de hele unie in stukken uiteen zal breken. "Voor ons is het belangrijk dat er in de komende tien jaar concrete stappen worden gezet op weg naar het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne," merkte ze op. "We begrijpen de zorgen over de veiligheid. Maar Rusland zal er altijd zijn, en de agressieve aspiraties van het Kremlin zullen alleen maar toenemen. Het is niet alleen Oekraïne dat op het spel staat. Als Oekraïne faalt, faalt ook Europa. "

Als de veiligheid van Oekraïne niet gegarandeerd is, hoe kan een ander land in Oost-Europa zich dan veilig voelen? Zullen andere landen die lid willen worden van de EU er ook uit worden gepest? De geformuleerde doelstelling van de EU om democratie en diplomatie te bevorderen zou altijd het litteken van een verloren strijd dragen.

Toch lijkt Duitsland er alles aan te doen om die strijd te willen verliezen.

Stefanischyna merkte op: "Tot nu toe heeft Duitsland de aanschaf van bepaalde defensiewapens geblokkeerd. Ik hoop dat de nieuwe Duitse regering haar standpunt zal wijzigen. Wij maken ons geen illusies: In het geval van een invasie staat Oekraïne er alleen voor. Geen enkele buitenlandse soldaat zal voor Oekraïne tegen Rusland vechten." Geen wapens en geen steun betekent vrijwel zeker dat Rusland een open deur heeft om Oekraïne binnen te vallen.

Jarenlang hebben Duitse zakenrelaties Rusland ook geholpen om de nodige economische status op te bouwen om zich voor te bereiden op toekomstige invasies. Het meest recente voorbeeld is de Nord Stream 2 pijpleiding.

Stefanischyna merkte op: "Het is onaanvaardbaar om Nord Stream 2 te lanceren, terwijl Rusland achteruit leunt en de hele wereld bedreigt. In de huidige situatie is Nord Stream 2 een valstrik voor Europa. Veel westerse landen leggen Rusland sancties op om een oorlog tegen Oekraïne te voorkomen. Het geld uit Nord Stream 2 zou echter precies richting zo'n militaire agressie kunnen stromen zodra het project van start gaat. "

Het lijkt erop dat Duitsland bereid is Oekraïne en zelfs het slagen van het Europese project op te offeren om de betrekkingen met Rusland in stand te houden. Maar er is een belangrijkere strategie die Duitsland nastreeft.

Op dit moment is Europa niet volledig verenigd zoals Duitsland zou willen. Het is afhankelijk van de NAVO voor zijn bescherming en de vorming van een onafhankelijk EU-leger laat op zich wachten. Ook politiek blijft Europa verdeeld.

Historisch gezien is het Duitse volk zeer vertrouwd met zo’n gebrek aan eenheid, zelfs binnen zijn eigen grondgebied. In 1850 leek het project van de Duitse eenwording onmogelijk. Maar toen trad Otto von Bismarck naar voren als de vereniger van het volk. Hij gebruikte de angst van het Duitse volk om hun onafhankelijkheid te verliezen aan andere vreemde naties, om hen te verenigen. Duitsland werd verenigd in de oorlog. In drie oorlogen – de oorlog met Denemarken, de Oostenrijks-Pruisische oorlog en de Frans-Pruisische oorlog – schaarden kleinere Duitse staten zich achter Pruisen om de buitenlandse dreiging af te weren. Al deze oorlogen waren bloederige conflicten, maar ze waren bedoeld om Duitsland te verenigen en dat deden ze ook.

Duitsland heeft zich nu lange tijd enorm ingezet om Europa te verenigen. Toch beseffen velen dat de EU zich militair niet zal verenigen, tenzij er een onmiddellijk gevaar dreigt. Is het mogelijk dat de Duitse leiders beseffen dat er een reële dreiging voor nodig is om Europa op die manier te verenigen en dat zij bereid zijn Oekraïne daarvoor op te offeren?

Duitsland heeft Rusland al eerder gebruikt om zijn macht uit te breiden in de Tweede Wereldoorlog. Op basis van al deze geschiedenis en de huidige gebeurtenissen merkte Trompet hoofdredacteur Gerald Flurry in ons november-december 2008 nummer op: “Wist u dat Duitsland en Rusland hun meest dringende meningsverschillen waarschijnlijk al hebben bijgelegd? ... Ik geloof dat de leiders van Duitsland het al eens zijn geworden over een overeenkomst met Rusland, een modern Hitler-Stalin pact waarbij Duitsland en Rusland landen en bezittingen onder elkaar verdelen. Deze overeenkomst zou elk van hen in staat stellen andere doelen na te streven. Zo'n overeenkomst tussen Duitsland en Rusland is een voorbode van oorlog!”

Ik moedig u aan zijn artikel te lezen: De geheime oorlog van Duitsland en Rusland tegen Amerika om te zien hoe Duitsland actief bezig is de VS en de NAVO te ondermijnen. Bekijk ook zijn Sleutel van David-programma "Germany Going Underground" (alleen in het Engels beschikbaar) over de samenwerking tussen Duitse industriëlen met Rusland om dezelfde doelen na te streven als in de Tweede Wereldoorlog.

Duitsland volgt een actieve strategie in de huidige crisis en het is belangrijk die te begrijpen.