Worden de Duitsers Angela Merkel moe?

Het volgende is een artikel dat wij eerder hebben geplaatst. Vanwege de komende verkiezingen denken wij dat het nuttig is om dit opnieuw te lezen:

Wordt Duitsland zijn kanselier beu? Het “Schulz-effect” dat momenteel over het land spoelt, wijst althans in die richting.

Begin dit jaar leek de overwinning van de Duitse Kanselier Angela Merkel in de aanstaande verkiezingen een feit. Die illusie is nu verbrijzeld. Sigmar Gabriel nam op 25 januari ontslag als leider van Merkels rivaliserende partij, de Sociaaldemocratische Partij (SPD). De voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, trad terug als voorzitter en nam diens plaats over, daarbij zijn partij vullend met nieuw leven en enthousiasme en, bovenal, hoop op verandering.

Hij maakt weliswaar deel uit van de Europese elite, maar toch lijkt Schulz een nieuw gezicht op het politieke toneel, omdat hij zichzelf distantieert van het Berlijnse establishment. Slechts een paar weken na zijn indiensttreding steeg de steun voor de SPD van 21 naar 31 procent.

Die Welt rapporteerde op 21 februari dat als de Duitsers rechtstreeks hun kanselier konden kiezen, 50 procent voor Schulz zou kiezen, en slechts 34 procent voor Merkel. De SPD heeft al 20 jaar lang niet zo’n grote voorsprong in de peilingen genoteerd.

Ook aan de basis is het enthousiasme binnen de partij gestegen. Duizenden nieuwe leden hebben zich aangesloten sinds Schulz als kandidaat gekozen werd – “hoger dan ooit in de recente geschiedenis,” volgens Spiegel Online. Er is een tekort aan partijbrochures om aan nieuwe leden te geven, en de vergaderzalen zijn te klein voor de aanzwellende menigten.

Dit fenomeen kon voor de Christendemocratische Unie (CDU) en de Christensociale Unie (CSU) op geen slechter moment komen. Spiegel Online schreef:

Het is niet alleen zo dat het electoraat Merkel moe is geworden. Daarbij komt dat zij aan het hoofd staat van een conservatieve alliantie die meer dan ooit versplinterd is. De CSU-CDU vredes-top die onlangs in München werd gehouden, is niets meer dan een tijdelijk staakt-het-vuren, en Merkels aura als een kanselier die in tijden van crisis het hoofd koel kan houden, heeft in de zomer van 2015 een ferme deuk opgelopen, toen ze de landsgrenzen voor vluchtelingen openstelde.

Het Schulz-effect toont op dramatische wijze wat een verandering in leiderschap voor een partij kan doen. “Er zit sleet op het kanselierschap van Merkel en daarin ligt het gevaar. Het is vaak zo dat een stem voor de uitdager een stem tegen de zittende machthebber is”

De stem “tegen de zittende machthebber” heeft al vele grote CDU kanseliers doen verliezen tegen de SPD, zoals in het geval van Helmut Kohl (CDU) en Gerhard Schröder (SPD).

Dat wil nog niet zeggen dat Schulz de verkiezingen zal winnen. De Duitsers moeten nog verscheidene maanden wachten met stemmen, en Schulz is zelfs nog meer pro-immigratie dan Merkel. Afhankelijk van de nieuwsontwikkelingen in de komende maanden zou dit hem schade kunnen berokkenen.

Wel duidelijk is dat de Duitsers uitkijken naar een nieuw gezicht.

De wind der verandering die over Duitsland begint te waaien zal weldra ook het leiderschap binnen de CDU en CSU veranderen. Het artikel “Er zal spoedig eensterkeDuitse leider komen”, beschrijft het soort leiderschap dat heel binnenkort de politieke ambten in Duitsland zal vullen. ▪