Wie en Wat Is God? (Tweede Deel)

Vervolg van Wie en Wat Is God? (Eerste Deel)

D

e materiële schepping lijkt werkelijkheid

De schepping is materieel, zichtbaar, en schijnt derhalve werkelijkheid. Het systeem van het moderne onderwijs is volkomen materialistisch geworden. De hedendaagse wetenschappelijke opvatting ontkent het bestaan van het onzichtbare en geestelijke. Niettemin zijn al onze schijnbaar onoplosbare problemen en het kwaad in deze wereld geestelijk van aard. Hierboven citeerde ik uit het eerste hoofdstuk van het boek Romeinen.

Het 28^e vers zegt: „En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen …” Er wordt over God weinig of niets onderwezen, en zelfs op de lagere school is evolutie het fundamentele uitgangspunt—de algemene benadering van kennis.

Geen wonder dat de geleerden niet weten wie of wat God is? Zij geloven wat hun is geleerd.

Nu ik dit schrijf ben ik onlangs teruggekeerd van mijn tweede vierdaagse bezoek aan Beijing (Peking), als de eerste godsdienstleider uit de wereld van het Christendom die is uitgenodigd om in de Chinese hoofdstad grote groepen mensen toe te spreken. Ik had een persoonlijk onderhoud met de vice-voorzitter van de Permanente Commissie van het Nationale Volkscon­gres, Tan Zhen-lin, en nu, tijdens dit tweede bezoek, met Deng Xiao-ping, de onbetwiste leider van China. Toen ik met China’s leider sprak, sprak ik met de topfunctionaris die het verstand en de mening van meer dan één miljard mensen vormt—bijna een kwart van alle mensen op aarde. China is in bevolkingsaantal het grootste land ter wereld. In zeer oude tijden bestond de religie in China uit voorouderverering. Daarna kwamen het Confucianisme, met als rivaal het Taoïsme. Later werd vanuit India het Boeddhisme ingevoerd. Tegenwoordig is het land communistisch—atheïstisch.

Ik ontdekte dat China’s leiders zeer hartelijke, vriendelijke en hoffelijke mensen zijn—maar te weten wie en wat God is, is heel beslist niet iets waarover zij zich nu druk maken. Ik heb niet geprobeerd hun te zeggen wie en wat God is, maar ik heb wel tweemaal een gehoor van belangrijke leiders verteld wat God heel spoedig zal doen—en ik heb dit boek dat ik nu aan het schrijven ben, aangekondigd.

India is het op een na volkrijkste land. Wat weet men daar over wie en wat God is? Niets!

Rusland is qua bevolking het derde land. Daar had men het Russisch orthodoxe Chris­tendom, en nu het atheïsme.

Ik oordeel of veroordeel deze volken niet, en ik neem aan dat zij het even goed bedoelen als ieder ander volk. God oordeelt hen nu niet, zoals ik later zal verklaren. Evenmin veroordeelt Hij hen. Hij heeft hen lief en zal hen allemaal op Zijn eigen tijd tot eeuwig behoud roepen. Zij weten echter niet wie of wat God is.

In het oude Egypte aanbaden de mensen de goden Isis en Osiris. De oude Grieken en Romeinen hadden mythologische goden zoals Jupiter, Hermes, Dionysus, Apollo, Diana en vele anderen. Maar zij wisten niet, en ook vandaag weten deze volken niet wie en wat God is. Maar HOE KWAM DAT?

Waarom willens onwetend?

In het citaat uit het eerste hoofdstuk van Romeinen heb ik u reeds een reden gegeven: zij waren willens onwetend omtrent de dingen van de ware God. Maar waarom? Waarom willens onwetend? In Romeinen 8:7 wordt uitdrukkelijk gezegd dat het natuurlijke denken van de mens vijandig jegens God is. Dit betekent niet per se dat de geest van alle onbekeerde mensen actief, opzettelijk, kwaadwillend vijandig is. De meeste mensen zijn tegenover God passief vijandig. Normaal gesproken denken zij niet over God. Als God ter sprake komt, raken zij in verlegenheid en trachten vaak het onderwerp te veranderen. Zij zijn zich er waarschijnlijk niet van bewust dat zij tegenover God een vijandige houding hebben. Niettemin is dit precies de reden, psychologisch gezien, waarom zij het onderwerp willen vermijden. Met andere woorden, de gemiddelde man of vrouw heeft een onbewuste passieve vijandigheid jegens God. Zonder het feitelijk te beseffen willen zij dat God „Zijn neus buiten hun zaken houdt”—behalve in een tijd dat zij in grote moeilijkheden verkeren en zij om Gods hulp roepen.

Geestelijke dingen—onzichtbare dingen—zijn voor hen een mysterie. Zij begrijpen die dingen niet, hoe reëel die ook zijn, omdat zij ze niet kunnen zien. Ze blijven een ondoorgrondelijk mysterie en dus ontkennen zij het bestaan ervan.

Er was een oorzaak voor deze bereidwillige onwetendheid. En de Bijbel vertelt ons duidelijk wat die oorzaak is. Deze is tweeledig: 1) wat er in de prehistorie is voorgevallen, en 2) wat God zelf na de oorspronkelijke zonde van Adam heeft ingesteld. Al deze dingen (die in de volgende twee hoofdstukken zullen worden uiteengezet) en de oorzaak van al het escalerende kwaad in de wereld van vandaag worden door de Almachtige God in Zijn Woord de Bijbel geopenbaard. Dit zal duidelijk worden naarmate wij verder komen.

Maar eerst de vraag: wat openbaart de Bijbel over wie en wat God is? Uitsluitend in dit geïnspireerde boek openbaart God Zichzelf. De mensheid in het algemeen heeft God echter nooit geloofd, dat wil zeggen: men gelooft niet wat God zegt. God sprak van aangezicht tot aangezicht, persoonlijk, tot Adam en Eva, de eerste geschapen mensen. Vervolgens liet Hij toe dat Satan hen benaderde. Satan greep Adam aan door middel van diens vrouw. Onze eerste ouders geloofden Satan toen deze zei: „Gij zult geenszins sterven”, nadat God had gezegd: „Gij zult voorzeker sterven” als zij van de verboden boom zouden stelen.

Toen Jezus Christus 4000 jaar later op aarde sprak, geloofden slechts 120 mensen wat Hij zei (Handelingen 1:15), hoewel Hij Zijn boodschap van God tot vele duizenden mensen had gesproken.

Geen wonder dus dat niet een van deze religies, sekten en denominaties God gelooft, behalve de kleine en vervolgde Kerk die door Jezus Christus werd opgericht (in 31 n.Chr.), en die met die 120 mensen begon, hetgeen betekent dat die anderen niet geloven wat God in Zijn Woord zegt. Gods Woord openbaart duidelijk wie en wat God is! Er is evenwel een reden voor hun onwetendheid. Dit zal naarmate wij vorde­ren duidelijk worden gemaakt.

Wie en wat is God dus? Hoe openbaart Hij zich? Ik heb reeds de apostel Paulus aangehaald als hij tot de Atheense intellectuelen zegt dat God de Schepper is, degene die de mens ontwierp, vormde en schiep.

De profeet Jesaja citeert God zelf als hij zegt: „Met wie dan wilt gij Mij vergelijken, dat Ik hem zou gelijk zijn? … Heft uw ogen naar omhoog en ziet: wie heeft dit alles [deze sterren—Moffatt vertaling] geschapen? Hij, die het heer daarvan in groten getale uitleidt en elk daarvan bij name roept door de grootheid zijner sterkte en omdat Hij geweldig van kracht is; er blijft niet één achter” (Jesaja 40:25-26).

Verder zegt God zelf tot de sceptici: „Brengt uw rechtsgeding voor, zegt de Here; voert uw bewijsgronden aan, zegt de Koning van Jacob. Laten zij aanvoeren en ons bekendmaken, wat er geschieden zal. Geeft te kennen, hoe het vroeger was, opdat wij het overdenken en kennis nemen van de afloop. Of doet ons het toekomstige horen; geeft te kennen wat in de toekomst komen zal, opdat wij weten, dat gij goden zijt. Doet althans iets, goed of kwaad, opdat wij elkander verbijsterd aanstaren … Zie,” daagt God de twijfelaar uit, „gij zijt niets en uw werk is nietig” (Jesaja 41:21-24). Deze teksten openbaren Gods kracht, maar niet wat God is, op een manier dat Hij er voor de lezer werkelijkheid door wordt. Andere teksten moeten dat doen.

God, de Schepper van het universum

God is Schepper van alles—van alles in het onmetelijke universum: de sterren, de melkwegstelsels in de oneindige ruimte, deze aarde, de mens en alles in de aarde.

Dat is wat God is, wat Hij doet. Hij schept! Hij ontwerpt, stelt samen en modelleert. Hij geeft leven! Hij is de grote gever! En Zijn wet—Zijn levenswijze—is de weg van geven, niet die van nemen, wat de weg van deze wereld is.

Maar hoe is God? Wie is God? Er zijn altijd vele opvattingen geweest. Sommigen geloven dat God slechts het goede of de goede bedoelingen in iedere mens is, dus slechts een onderdeel van ieder menselijk individu. Sommigen hebben zich voorgesteld dat God een soort afgodsbeeld is, samengesteld uit goud of zilver, of gesneden uit hout, of gehouwen uit steen of ander materiaal. Toen Mozes op de berg Sinaï met God sprak, dachten de Israëlieten dat God een gouden kalf was of er zo uit zag.

Velen denken dat God één enkel individueel verheven Persoon is. Sommigen denken dat Hij een geest is.

En de algemeen aanvaarde leer van het traditionele Christendom is dat God een „drieëenheid” is—God in drie Personen: Vader, Zoon en Heilige Geest. Het woord drieëenheid is niet te vinden in de Bijbel, evenmin leert de Bijbel deze doctrine. Maar meer daarover later. ▪

Wordt vervolgd …