Wanneer 10 landen zich verenigen

Geld en budget vormen onderwerpen van belang voor zowel personen als landen. Ze kunnen de motivatie vormen voor gezamenlijke acties of een bron van hardgrondige conflicten en onenigheid. De onderhandelingen over de langetermijnbegroting van de Europese Unie is sinds eind 2018 in verschillende stadia van overleg en discussie geweest. Het Meerjarig Financieel Kader (MFK) voor 2021-2027, het lange termijn plan dat het kader biedt voor de jaarlijkse begrotingen van EU-leden, is in deze cyclus vooral problematisch geweest vanwege de Brexit.

De beslissing van Groot-Brittannië om de Europese Unie te verlaten heeft een financiële kloof achtergelaten in de begrotingsplanning van de EU. Elke zeven jaar moet de EU goedkeuring geven aan een lange termijn uitgavebudget (MFK) en al de 27 landen moeten hier unaniem mee akkoord gaan. De behoefte aan een unaniem akkoord heeft meestal gezorgd voor langere periodes van onderhandelingen.

Dit jaar waren de discussies bijzonder venijnig aangezien de EU landen die netto-ontvangers zijn, deze status graag willen behouden, terwijl landen die nettobetalers zijn het bijdrageniveau graag willen bevriezen. De exit van het VK als nettobetaler maakt deze tegengestelde posities echter ingewikkeld. Om het verschil goed te kunnen maken zullen sommige landen meer moeten bijdragen en andere landen moeten verwachten minder te ontvangen.

De Franse president Emmanuel Macron heeft er bij de nettobetalers op aangedrongen hun bijdrage te verhogen om een vermindering in uitgaven te voorkomen en het budget van 1.1 biljoen te handhaven. Leiders van andere landen die nettobetaler zijn, zoals Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Denemarken, kozen voor een meer conservatieve benadering.

Gebaseerd op gegevens van de begroting uit 2017, zou het verlies van de Britse bijdrage aan het jaarlijkse EU-budget zorgen voor een kloof van zo’n 8 miljard euro. Het enige EU-lid die dat jaar meer aan het budget bijdroeg was Duitsland met ongeveer 13 miljard euro.

Deze interne strubbelingen in de EU vinden plaats in een tijd waarin de productieprestaties van Duitsland zwak zijn, handelsovereenkomsten als gevolg van Brexit onzeker zijn, en de politieke instabiliteit overal op het continent groot is.

Bijbelprofetie laat zien dat er een tijd zal komen dat een unie van 10 landen in Europa hun macht zullen overgeven aan een krachtige en charismatische leider (Openbaring 17:12). De indicatie is dat er een aantal gebeurtenissen, zowel politiek als economisch, zullen leiden tot de breuk en reorganisatie van de huidige Europese Unie van 27 staten tot een meer verenigde en samenhangende macht van tien naties. Dit profetische “beest” zal op een dramatische manier alle mensen op deze planeet beïnvloeden.

Voor meer begrip over waar de huidige omstandigheden in Europa toe leiden, kunt u een gratis exemplaar bestellen van Wie of wat is het profetische beest? door Herbert. W. Armstrong.