Waarom Hitler met de Paus praatte

In “ The Pope's Secret Back Channel To Hitler “ belicht David I. Kerzer de bevindingen uit de onlangs geopenbaarde Vaticaanse documenten die tot nu toe onbekende communicatie aantonen tussen Paus Pius XII en Adolf Hitler. Over de betrokkenheid van de paus merkt Kerzer op: “Voor hen die het pausdom zien als een positie van groot moreel leiderschap, moeten de onthullingen van Pius XII's geheime onderhandelingen met Hitler wel als een scherpe teleurstelling komen.”

Teleurstelling is zwak uitgedrukt. De onthullingen slaan in als een bom, en verdienen veel hardere kritiek. Maar de onthullingen geven ook een nieuwe blik op Hitlers motieven om samen te werken met het Vaticaan.

Kertzer schrijft: “Pius XII en Adolf Hitler hadden geen genegenheid voor elkaar. Toch had ieder zijn eigen redenen om met elkaar in gesprek te gaan. De paus gaf de hoogste prioriteit aan het bereiken van een overeenkomst met het nazi-regime om een einde te maken aan de vervolging van de Rooms-Katholieke Kerk in het Derde Rijk en in de landen die het had veroverd. Hitler van zijn kant zag een kans om een einde te maken aan de pauselijke kritiek die onder de vorige paus zo irritant was geworden”.

Maar was het echt alleen maar een verstandsrelatie? Waarom was Hitler zo geïnvesteerd in deze relatie? Hoewel de zucht naar macht zeker een belangrijke rol speelde, laat een diepere studie van Adolf Hitler en zijn belangrijkste werk Mein Kampf zien dat religie dat ook deed.

Wanneer de meeste mensen aan Hitler denken, stellen ze hem voor als een atheïst. Maar hoewel de theorie van natuurlijke selectie zeker van invloed was op de denkwijze van Adolf Hitler en degenen om hem heen, speelt er nog veel meer.

In 1938 bracht Hitler de kroonjuwelen van het Heilige Romeinse Rijk terug van Wenen naar Neurenberg. Het Heilige Romeinse Rijk was een verbond tussen kerk en staat. Hitler was een fan van Karel de Grote, die Europa met het zwaard tot het katholicisme bekeerde. De katholieke kerk is de grondlegger van veel van de cultuur die door Hitler werd bewonderd.

Mein Kampf werd bewerkt door een katholieke priester. Hitlers hiërarchische regeringsstructuur was ook gebaseerd op die van de Katholieke Kerk. Heinrich Himmler, hoewel hij naar verluidt later afstand heeft genomen van zijn traditionele katholieke opvoeding, modelleerde de SS volgens de principes van de katholieke Jezuïetenorde. Hij blies de broederschap van soldaten-priesters uit het Heilige Romeinse Rijk, de Teutoonse Ridders, nieuw leven in. De Nazi's begonnen ook op grote schaal het Nieuwe Testament te herschrijven om te bewijzen dat Jezus Christus in werkelijkheid Arisch zou zijn en de Joden zijn voornaamste vijanden waren.

Puur evolutionair gezien zou niemand concluderen dat de Joden een inferieur ras zijn, maar Hitler deed dat wel. Hij wilde ze uitroeien, hoewel ze een cruciale rol speelden in de economie van het land. Puur vanuit fysisch oogpunt is dit niet logisch. Maar als je bedenkt dat de Joden ook slachtoffer waren van vervolgingen op bevel van de katholieke kerk, begin je misschien te begrijpen waarom Hitler met de paus sprak.

De Bijbel geeft een heel ander beeld dan de meeste historici. Openbaring 17 onthult dat een kerk – gesymboliseerd door een vrouw – de controlerende factor is geweest van de heroplevingen van het Heilige Romeinse Rijk. Als je deze zienswijze bekijkt, komt Adolf Hitlers communicatie met de paus in een heel nieuw licht te staan. Zou het kunnen zijn dat het Vaticaan en het Derde Rijk meer doelen deelden dan de meesten mensen graag willen toegeven? Trompet-hoofdredacteur Gerald Flurry geeft een grondig antwoord op deze vraag in zijn boekje Germany and the Holy Roman Empire (alleen beschikbaar in het Engels). Al vóór deze recente onthullingen werden de ware motieven achter deze samenwerking in detail door de heer Flurry beschreven.

Dit korte artikel werd eerst als Trompet Brief gepubliceerd. Wilt u dagelijks nieuws-updates in uw inbox ontvangen? Schrijf u dan hier in.