Verdeeldheid, onderlinge strijd en verkiezingsfiasco’s verscheuren het Duitse politieke systeem

De jaren 2018 en 2019 waren rampzaling voor de belangrijkste politieke partijen van Duitsland, de christendemocraten (CDU/CSU) en de sociaaldemocraten (SPD). Door vreselijke verkiezingsuitslagen moest de partijleiding aftreden, maar zelfs de hoop die was ontstaan door nieuw leiderschap was snel vervlogen. De coronaviruscrisis gaf de regering een tijdelijke adempauze. Maar in 2021 komt een nog ergere afrekening. Kiezers zijn het Covid-19 crisismanagement van de regering zat en in het Duitse superverkiezingsjaar 2021 hebben ze een kans hun stem te laten horen.

Afgelopen zondag waren we getuige van de eerste van de zes deelstaatsverkiezingen die zullen worden gevolgd door de Bondsdagverkiezingen op 26 september. In “Het begin van het superverkiezingsjaar: Een fataal signaal voor de CDU” merkte de Duitse Tagesschau op: “De CDU/CSU zal waarschijnlijk afscheid moeten nemen van het idee dat ze een automatisch abonnement op het kanselierschap hebben. Dat is een van de lessen die uit de twee deelstaatverkiezingen is getrokken.”

De verkiezing afgelopen zondag in Baden-Württemberg en Rijnland-Palts vormden een historische ramp voor de CDU. Terwijl de Groenen het beste resultaat in hun geschiedenis behaalden in Baden-Württemberg, met 32.7 procent volgens ZDF-peilingen, behaalde de CDU met 24.1 procent de slechtste uitslag uit zijn geschiedenis. De CDU zou zelfs weleens uitgesloten kunnen worden van de regeringscoalitie.

Terwijl de SPD in Rijnland-Palts slechts een klein verlies leed met 35.7 procent (2016: 36.2 procent), behaalde de CDU slechts 27.6 procent (2016: 31.8 procent). De Groenen behaalden 9.3 procent van de stemmen (2016: 5.3 procent) en daarmee de grootste winst.

Er heerst angst in de gelederen van de leiding in Duitsland. De deelstaatverkiezingen van afgelopen zondag zijn slechts een teken van erger dat nog gaat komen. Wat voor soort Duitsland zullen we aan het eind van het jaar zien?

Voorafgaand aan de coronaviruscrisis verloor de partij van Angela Merkel miljoenen stemmen aan de extreemrechtse partij Alternatief voor Duitsland (AfD). Nu verliezen ze stemmen aan de Groenen. Behalve klachten over een inadequaat milieubeleid door de CDU, is de grootste kritiek op de partij gericht op mismanagement van de coronaviruscrisis.

Het debat over de lockdowns, het gezigzag van de staatspremiers en de kanselier, de onderlinge strijd, de economische wanhoop en het mislukken van de distributie van vaccins zijn slechts enkele van de punten die ergernis geven.

Duitsers weten niet naar wie ze moeten kijken om de verantwoordelijkheid te nemen voor de recente verkiezingsramp. Bondskanselier Merkel stelt zich niet her-verkiesbaar en de vraag wie CDU-kanselier wordt is nog onbeslist.

Duitsland verkeert duidelijk in een crisis.

Maar het is erger: de hele Europese Unie bevindt zich in een ongekende crisis en zoekt naar Duits leiderschap terwijl die er niet is. Bovendien kijkt Groot-Brittannië, die net de EU heeft verlaten, op Duitsland terug met een soort leedvermaak. Het is nu meer dan ooit tijd voor Duitsland om de leiding te nemen, maar een leider ontbreekt.

De toekomst van Duitsland lijkt misschien totaal onzeker. Zal het land ineenstorten onder de druk, of zal er een nieuw soort Adolf Hitler opstaan om hiervan te profiteren?

Hoe Duitsland er aan het eind van het jaar zal uitzien hangt grotendeels af van welke leider in deze machtsstrijd zal zegevieren. Als hij geen ruggengraat heeft is Europa gedoemd tot voortdurende problemen. Maar de Bijbel onthult dat uit deze problemen een man zal opstaan die de heerschappij over Europa op een dictatoriale manier in handen zal nemen. Nadat bondskanselier Merkel de partijleiding opgaf op 7 december 2018, schreef de hoofdredacteur van de Trompet, Gerald Flurry, over een profetie in Daniël 8:23 en 11:21:

De huidige omstandigheden in Europa, waaronder de vluchtelingencrisis en de onrust in de Duitse politiek, bieden waarschijnlijk een van de grootste mogelijkheden ooit voor een nieuwe leider om via “vleierijen” aan de macht te komen. Kanselier Merkel gaat weg en is daardoor vleugellam. Verwacht dat de politieke en sociale crises in Duitsland en Europa toe zullen nemen en dat de afkeer en woede van het volk dieper zullen worden.

Oh hoe profetisch die woorden waren! Terwijl we nog wachten op de profetische opkomst van een sterke Duitse leider om Europa aan te sturen, zien we elke dag hoe het toneel voor hem verder wordt voorbereid om de leiding te nemen. Europa is wanhopig en met elke dag die voorbijgaat, wordt de roep om leiderschap luider. Ons gratis boekje Er zal spoedig een sterke Duitse leider komen legt in detail uit wat hierop het antwoord zal zijn.