Toegenomen ‘natuur-’ en weerrampen

Wat is er mis met het weer? Is het echt klimaatverandering? Zijn orkanen, tornado’s, aardbevingen, overstromingen en bosbranden echt “natuurlijk”? Waarom stapelen deze één-keer-in-je-leven, waar-kwam-dat-vandaan, nooit-eerder-meegemaakte rampen zich op?

Het aantal natuurrampen neemt meetbaar toe. Het non-profit Borgenproject constateerde dat het gemiddelde aantal natuurrampen dat in 1970 werd gerapporteerd 78 bedroeg. Tijdens de jaren 1990 was dat getal volgens het Rode Kruis 354 rampen per jaar. Tussen 2000 en 2004 steeg het aantal naar 728 natuurrampen per jaar, en daarna is het enigszins gedaald. De ernst en de kosten van deze rampen zijn echter blijven stijgen.

“Ongekende” en “record” rampen vinden in een toenemend tempo plaats. “Geschiedenis schrijvende” gebeurtenissen worden steeds alledaagser. Dergelijke catastrofes zouden ons denken moeten uitdagen. Ze dwingen ons de kwetsbaarheid van de mens te overdenken. Zij vergen dat we enkele diepere vragen overwegen die we veel te makkelijk negeren in meer welvarende en vredige tijden.

Wetenschappers zoeken naar verklaringen binnen de natuurlijke wereld, vooral wanneer rampen toenemen in frequentie en dodelijkheid.

Waarom worden rampen steeds dodelijker? Veel wetenschappers wijzen naar klimaatverandering. Om rekening te houden met elke klimaat-gerelateerde ramp – vernietigende koude fronten, grillige sneeuwstormen, overstromingen door regen, orkanen, en een groot aantal andere gevaren – geven veel van hen de schuld aan broeikasgassen die de atmosfeer van de aarde binnenkomen door menselijke activiteiten zoals ontbossing, veeteelt en verbranding van fossiele brandstoffen. De les die zij trekken is dat als mensen zouden stoppen met het produceren van koolstofdioxide, de natuurrampen zouden afnemen.

Er zijn aanwijzingen dat smog door industriële activiteit; de rook ontstaan door ontbossing door afbranding in ontwikkelingslanden; wijdverspreide vervanging van groen en open land door bestrating, asfalt en gebouwen; en de uitlaatgassen van vliegtuigen, auto’s, vrachtwagens, treinen en schepen bijgedragen hebben aan kleine veranderingen in het wereldwijde klimaat. Maar zijn deze factoren verantwoordelijk voor al de ongekende calamiteiten om ons heen?

Sommige wetenschappers trekken de theorie van door de mens veroorzaakte klimaatverandering in twijfel. Zij wijzen op gevallen waarin andere wetenschappers hun gegevens in hun klimaatmodellen in feite hebben aangepast aan die theorie. Zij stellen dat de klimaatveranderingsdoctrine meer op ideologie gebaseerd is dan op overtuigend wetenschappelijk bewijs.

Dit is een heet hangijzer vertroebeld door de politiek – en door een aanzienlijke hoeveelheid tegenstrijdige informatie. Meteorologen weten niet in hoeverre klimaatveranderingen of variaties op de lange termijn nauwkeurig kunnen worden voorspeld, en ze begrijpen evenmin de redenen achter verschuivingen in de grote weerkrachten die wereldwijde invloed hebben, zoals windstromen op grote hoogte of zeestromen.

Weerexperts kunnen alleen vertrouwen op wetenschappelijke waarneming, experimenteren en redeneren – fysieke bewijzen – om het weer op korte termijn te voorspellen. En de omvang, samenhang en complexiteit van de atmosfeer is tot nu toe te groot gebleken voor wetenschappers om het voldoende te begrijpen.

Maar er zit nog meer aan het verhaal vast. Het volledige verhaal gaat veel verder dan de mogelijkheid van klimaatverandering door de uitstoot van koolstofdioxide.

---

Meer dan het oog kan zien

De atomen die onze planeet en haar atmosfeer samenstellen hebben zichzelf niet geschapen. Het water dat zich van de oceanen naar de wolken naar de rivieren en weer terug naar de oceanen verplaatst, heeft zijn eigen cyclus niet ontworpen. De grond heeft niet zelf zijn eigen mengeling van mineralen en organisch materiaal samengesteld waardoor het honderdduizenden plantensoorten kan ondersteunen, die leven, bloeien en vergaan en die de grond waaruit ze opkwamen weer verrijken. De vogels hebben hun eigen vleugels niet ontworpen; de zeedieren hebben hun eigen vinnen niet ontworpen.

Het klimaat heeft niet zijn eigen zeestromen in kaart gebracht; zijn eigen formules van gassen samengesteld; het Coriolis-effect zelf aangezwengeld; zijn eigen radiatie- en meteoor-absorberende laag gevormd; zijn eigen balans gemaakt van koud en heet, nat en droog, hoge- en lagedruk gebieden; zijn eigen broeikaseffect ontworpen; en zijn gemeenschap van planten en dieren gevormd met als doel het afschermen, ondersteunen en beschermen van de kwetsbare kleine levensvormen hier beneden.

Deze ontwerpen zijn ontworpen. De schepping is geschapen.

Dat betekent dat er een Ontwerper is – een Wezen met immense intelligentie, creativiteit en kracht.

De God die de hemelen en de aarde heeft geschapen, die de zeestromen en de windstromen maakte, die de hemelformaties en bergketens vormde, die de breedtevariaties en de verschillende ecosystemen maakte, heerst nog steeds over die schepping. Hij heeft de kracht om zachte regens te sturen als een zegen of hevige overstromingen als een vloek. In feite belooft Hij zelfs goede weersomstandigheden te sturen als zegening over de landen die zijn wet gehoorzamen en weerrampen te sturen over landen die ongehoorzaam zijn.

God staat de mensheid toe om de gevolgen van vervuiling en andere fysieke zonden te oogsten. Maar Hij grijpt ook door middel van het weer in om de mens te straffen voor zijn geestelijke zonden. De Bijbel laat zien dat er grote weersveranderingen en toenemende natuurrampen in onze tijd zullen plaatsvinden.

Dat is waarom de Trompet toenemende natuur- en aan het weer gerelateerde rampen zo nauwlettend in de gaten houdt.

---

Gods “onbeperkt uitzendstation”

Nog niet zo lang geleden keken zelfs intellectuelen naar de natuur en konden niet anders dan God daarin zien.

“Ik denk graag aan de natuur als een onbeperkt uitzendstation, waardoor God ieder uur tot ons spreekt, als we ons daar maar op afstemmen,” schreef George Washington Carver, de vooraanstaande 20^e-eeuwse wetenschapper. Ralph Waldo Emerson geloofde dat “de glorie van de alomtegenwoordige God overal doorheen breekt” in de natuur.

Een verbintenis met de natuur blijkt ons terug te wijzen naar de meesterlijke Maker van onze wereld.

De eerste hoofdstukken van de Bijbel beschrijven een God die de oceanen en landmassa’s schept, de atmosfeer en de weerpatronen, de verschillende soorten planten en dieren, de ecosystemen – en de enorme hoeveelheid wetten die de succesvolle werking van de natuur besturen. Deze hoofdstukken beschrijven een God die een complexe machine bouwt waarmee Hij de mensheid kan onderhouden. God ontwierp de oceanische- en atmosferische systemen die het klimaat van de aarde beheersen, en Hij alleen begrijpt volledig hoe ze werken en hoe ze bestuurd kunnen worden.

De Bijbel onderwijst dat de natuur niet alleen een schepping van Gods geest is, maar dat het in feite een essentieel middel is waardoor Hij met ons communiceert. “Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn.” (Romeinen 1:20). Dit boek – die de meeste mensen in hun boekenkast hebben staan, maar slechts weinigen begrijpen – geeft ons informatie die de beste wetenschappelijke instrumenten en giswerk ons simpelweg niet kunnen bieden.

Tegenwoordig wordt elke persoon die dapper genoeg is om Gods natuur als “onbeperkt uitzendstation” te beschouwen bespot als een religieus fanaat. Maar de Bijbel beweert krachtig de oorzaak van weerrampen te kunnen aanwijzen en weersverwachtingen op lange termijn te kunnen voorspellen.

---

Jezus: De ultieme voorspeller

In Mattheüs 24 vroegen Zijn discipelen aan Jezus Christus wat de tekenen zouden zijn die aan Zijn Tweede Komst en aan het einde van deze huidige wereld vooraf zouden gaan. Hij antwoordde met de centrale profetie van Zijn vroege dienaarschap: de Olijfbergprofetie. Elke Bijbelprofetie over de eindtijd draait om de gebeurtenissen die Hij hier voorspelt. Een Bijbel met rode-letter laat zien dat dit allemaal Christus’ eigen woorden zijn.

Let op verzen 4-5: “En Jezus antwoordde en zei tegen hen: Pas op dat niemand u misleidt. Want velen zullen komen onder Mijn Naam en zeggen: Ik [Christus] ben de Christus; en zij zullen velen misleiden.”

Dit is de eerste waarschuwing die Christus gaf. Het is het belangrijkste waarschuwingsteken waar we op moeten letten. Hij waarschuwde dat er mensen in de naam van Christus zouden komen, maar zij zouden de boodschap van Christus niet geloven. En Hij zei dat deze valse dienaren velen zouden misleiden.

De ongelovige benadering die de meeste religieuze leiders hebben als reactie op natuurrampen is zeker een vervulling van deze profetie!

Christus ging verder door een volgend belangrijk teken van de eindtijd te geven: weerpatronen en ander natuurverschijnselen die een vernietigende wending nemen. “U zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; … Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen hongersnoden zijn en besmettelijke ziekten en aardbevingen in verscheidene plaatsen.” (verzen 6-7). Merk op dat Jezus aangaf dat naast de “oorlogen en geruchten van oorlogen” – zeker een toepasselijke beschrijving van de huidige internationale betrekkingen – Zijn terugkomst voorafgegaan zou worden door een toename van natuurrampen.

Het verslag van Lukas over dezelfde profetie zegt: “en er zullen grote aardbevingen zijn in verschillende plaatsen, hongersnoden en besmettelijke ziekten. Er zullen ook verschrikkelijke dingen en grote tekenen vanuit de hemel plaatsvinden” (Lukas 21:11).

“En er zullen grote aardbevingen zijn in verschillende plaatsen, hongersnoden en besmettelijke ziekten. Er zullen ook verschrikkelijke dingen en grote tekenen vanuit de hemel plaatsvinden”.

— Lukas 21:11

Christus verklaarde specifiek dat er voor Zijn terugkomst aardbevingen op verschillende plaatsen zouden plaatsvinden. Het is waar dat er altijd al aardbevingen zijn geweest. Maar dat Christus dit aangeeft als teken van Zijn naderende terugkomst vertelt ons dat we moeten uitkijken naar een verandering van de norm – een zichtbare, meetbare toename in aantal en in kracht van de aardbevingen, en misschien vinden ze plaats op onverwachte plekken. Wat zou het dan een vergissing zijn om te ontkennen dat dit precies is wat we vandaag zien gebeuren.

In het volgende vers vertelt Christus ons: “Maar al die dingen zijn nog maar een begin van de weeën” (Mattheüs 24:8). Dit is het punt waarop we ons nu bevinden. Christus vertelde ons dat dit slechts het begin van de weeën is. De rampen die voor onze ogen plaatsvinden zijn nog maar het begin. Ze zullen nog veel erger worden.

---

Wat is er vandaag zo anders

Er zullen altijd mensen zijn die blijven beweren dat we vandaag geen uitzonderlijk gevaar lopen. Ze zeggen: Er zijn altijd stormen en rampen geweest. We hebben ons hersteld. We hebben altijd opnieuw weer opgebouwd. Ze zeggen dat er geen Schepper is, slechts de willekeurige, zinloze en tragische uitbarstingen van “Moeder Natuur” die blind haar gang gaat.

Anderen – waaronder prominente religieuze leiders – zeggen in principe dat God ons heeft geschapen, en dat Hij ons zegeningen stuurt en de Verenigde Staten van Amerika blijft zegenen – maar dat Hij een storm niet kan stoppen. God is gewoon niet sterk genoeg om “Moeder Natuur” te stoppen.

Weer anderen zeggen dat een liefhebbende God niet toe zou staan dat mensen lijden en dat deze milieurampen bewijzen dat God ofwel niet liefdevol is, of zich niet bewust is van wat er gebeurt, of niet machtig genoeg is.

Geen van deze verklaringen komen overeen met de waarheid van de Bijbel!

Dit is hoe God reageert op degenen die spotten: “Maar slechte mensen en bedriegers zullen van kwaad tot erger gaan: zij misleiden en worden misleid” (2 Timotheüs 3:13). Naarmate kwaad erger wordt, neemt ook God’s straf toe. Paulus richt zich tot ons in de laatste dagen. “En weet dit dat in de laatste dagen zware [of gevaarlijke] tijden zullen aanbreken” (vers 1). Mensen misleiden zichzelf door te denken dat er nu geen speciaal gevaar is – dat het in de wereld altijd zo is geweest.

Dit zijn geen normale tijden. De Bijbel zegt dat aardbevingen, droogte, overstromingen, tornado’s, orkanen en tsunami’s allesbehalve normaal zijn. Of ze nu in het verleden plaatsvonden of nu, het zijn vervloekingen die de mens over zichzelf gebracht heeft als gevolg van ongehoorzaamheid aan Gods wetten. En de Bijbel zegt dat deze vloeken in de huidige naties van Israël op het punt staan te exploderen – zij zullen zo erg worden dat ze terecht met de gebeurtenissen uit de Bijbel zullen worden vergeleken. Sommige zijn echt gebeurtenissen die in de Bijbel worden beschreven.

De Bijbel zegt dat aardbevingen, droogte, overstromingen, tornado’s, orkanen en tsunami’s allesbehalve normaal zijn. Of ze nu in het verleden plaatsvonden of nu, het zijn vervloekingen die de mens over zichzelf gebracht heeft als gevolg van ongehoorzaamheid aan Gods wetten.

God kondigt van te voren de storm aan die spoedig over heel Amerika, Brittannië en de Joodse natie in het Midden Oosten zal woeden – op dezelfde manier als meteorologen die waarschuwen voor orkanen voordat zij toeslaan. Hij stelt de bewoners op het pad van de ramp in staat zich hierop voor te bereiden.

Hoe zit het met u? Kunt u de tekenen van de tijd onderscheiden? Zult u de waarschuwing van Jezus Christus ter harte nemen? Of negeert u het?

---

Luisteren naar Gods waarschuwing

De God van de Bijbel is inderdaad almachtig, alwetend en volledig liefhebbend. Hij belooft mensen te zegenen voor gehoorzaamheid en vervloekt hen voor ongehoorzaamheid.

In Leviticus 26:3-4 zegt God: “Als u in Mijn verordeningen wandelt en Mijn geboden in acht neemt en ze houdt, dan zal Ik u op zijn tijd regen geven, zodat het land zijn opbrengst zal geven en de bomen van het veld hun vruchten zullen geven.” Ontvangen de steden die worden overspoeld met overstromingen, of wegkwijnen in droogte, deze zegen? Waarom niet?

Als u de God van de Bijbel gelooft, dan weet u dat droogte, overstromingen en andere rampen de vloeken zijn van ongehoorzaamheid. De oplossing voor die vloeken is bekering. Om ons land te kunnen genezen moeten we deze beloften begrijpen.

2 Kronieken 7:13-14 zegt: “Wanneer Ik de hemel sluit, zodat er geen regen valt, of wanneer Ik de sprinkhaan gebied om het land te verslinden, of wanneer Ik pest onder Mijn volk zend, en Mijn volk, waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in ootmoed buigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zij zich bekeren van hun slechte wegen, dan zal Ík vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven en hun land genezen.” Dat is een absolute belofte. Als wij ons bekeren van onze slechte wegen, dan zal God onze zonden vergeven en ons land genezen. Dit is een krachtig Schriftgedeelte van de levende God die ons vertelt hoe we onze problemen kunnen oplossen.

De aardbevingen en andere natuurrampen die voorafgaan aan de Terugkomst van Christus bewijzen hoe ver de mens zich van God heeft afgekeerd. Deze natuurrampen zijn Gods straf, niet uit wraak, maar zodat de kleine levensvormen op deze planeet hun eigen nietigheid inzien, zich bekeren van hun slechte pad, en hun Schepper zullen zoeken. We moeten aandachtig luisteren naar Gods waarschuwing.

Wanneer je zulke vreselijke problemen ziet zoals orkanen die steden verwoesten, moet je jezelf afvragen, Zegent God de mensheid? Religieuze mensen vragen God vaak in gebed om hun land te genezen. Maar hoort God deze gebeden? Geneest Hij ons land? Of missen we iets?

In Amos 4:7 zegt God: “En Ík heb zelfs de regen u onthouden, nog wel drie maanden voor de oogsttijd. Ik heb het laten regenen op de ene stad, maar op de andere stad liet Ik het niet regenen. Het ene stuk land werd beregend, maar het stuk waarop geen regen viel, verdorde.”

Dit is een treffende beschrijving van het huidige klimaat in de wereld. Sommige gebieden ondervinden recordoverstromingen terwijl andere gebieden recorddroogte ervaren. Dit komt omdat deze weerrampen goddelijke vloeken zijn die over de mensheid worden gebracht om hen voor te bereiden op de terugkomst van Christus.

Wanneer Jezus Christus uiteindelijk terugkomt zal iedereen op aarde hebben gezien hoe zinloos het is zelf te beslissen wat goed en kwaad is buitenom God en Zijn wet. Ze zullen de vloeken erkennen als gevolg hiervan, en klaar zijn om zich te bekeren en zich te wenden naar de weg van harmonie en geluk die God aan Adam en Eva heeft aangeboden in de Hof van Eden nadat Hij de oppervlakte van de aarde had vernieuwd.

Dat betekent het aanbreken van een nieuw tijdperk. Jezus Christus zal Gods regering van liefde, vrede en vreugde instellen.

Als de hele mensheid volgens Gods inzettingen wandelt, Zijn geboden onderhoud en doet, dan zullen de beloften in Leviticus 26 van “op zijn tijd regen” en “het land zal zijn opbrengst geven” over de hele planeet gerealiseerd worden. Deze wereld zal worden gezegend met mooi weer en een stabiel klimaat. Er zal geen angst zijn voor verloren oogst of honger, geen angst om gedood te worden in heftig weer. Door gehoorzaamheid aan God zal er overvloed komen in het land.

Uiteindelijk, wanneer Gods vredelievende regering ingesteld is, zal de hoop op de opstanding werkelijkheid worden, en zal iedereen die ooit geleefd heeft – met inbegrip van al degenen die omgekomen zijn in de rampen en catastrofes die deze wereld hebben geplaagd – herleven in een wereld waar de goede keuze is gemaakt, waar, zoals de profeet Jesaja zei, de kennis van God de aarde zal bedekken zoals het water de zee bedekt.

God de Vader wil Zijn doel in ons vervullen. En als Hij uiteindelijk naar de aarde komt – wanneer het ongelofelijk potentieel dat Hij aan elke mens gegeven heeft vervuld is – zal iedereen begrijpen waarom de apostel Paulus geïnspireerd was om in Romeinen 8:18 te schrijven: “Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden”!