Rusland beangstigt Europa —en vervult Bijbelse profetie

Meer dan een decennium lang na de val van de Sovjet-Unie in 1991 bevond Rusland zich buiten de hoofdstroom in de wereldpolitiek. Maar onder leiding van Vladimir Poetin, die in 2000 president werd, hebben er radicale veranderingen plaatsgevonden.

Poetin noemde de val van de Sovjet-Unie “de grootste geopolitieke catastrofe” van de 20^e eeuw. Hij heeft zich toegewijd om deze “catastrofe” om te keren en Rusland te herstellen tot wat hij beschouwt als zijn rechtmatige positie als geduchte wereldmacht.

Zoals we hebben gezien bij Poetins annexatie van het Oekraïense schiereiland de Krim, en van gebieden in Georgië en Moldova, was hij reeds zeer succesvol – maar hij is nog niet klaar.

De terugkeer van Rusland tot grootmacht-status heeft enorme profetische betekenis. Niet alleen vanwege de rol waarvan geprofeteerd is dat Rusland die zal vervullen in de wereldpolitiek, maar ook omdat zijn agressieve daden onrust en urgentie binnen Europa provoceren – en dat is een macht die we echt in de gaten moeten houden!

De Europeanen herinneren zich nog steeds hoe gewelddadig Rusland was in de Tweede Wereldoorlog, en Rusland is een naaste buur met enorme stapels kernwapens.

De brute maatregelen van Rusland leiden tot een angst die de vereniging van de Europese Unie zal bespoedigen. Deze angst zal ervoor zorgen dat Duitsland en andere Europese landen sterker leiderschap willen. Door de geschiedenis heen heeft Duitsland vaak gezocht naar een sterke leider. Bijbelse profetie zegt dat dit opnieuw zal gebeuren – voor de laatste keer!

Deze gebeurtenissen draaien om een snel naderende Derde Wereldoorlog. U kunt dit voor uzelf bewijzen door ons gratis boek The Holy Roman Empire in Prophecy (“Het Heilige Romeinse Rijk in de profetie”) aan te vragen.

Politieke aardbeving

Bij de parlementsverkiezingen in 2003 verankerde president Poetin de controle over Rusland op een manier die de autoritaire geschiedenis van het land opriep. We moeten niet vergeten dat Mr. Poetin werd gekneed en gevormd door de beruchte kgb – de meedogenloze, moordzuchtige geheime dienst van de Russische regering, beroemd geworden door Joseph Stalin.

Het is duidelijk dat Poetin zijn presidentiele macht heeft gebruikt om het proces te manipuleren om zo een overwinning voor zijn partij Verenigd Rusland te waarborgen. Zijn krachtmetingen veroorzaakten intense angst in Europa.

De Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (ovse) klaagde dat de verkiezingen “niet aan de internationale normen” voldeden en een “regressie in de democratisering van dit land” vertegenwoordigden. Stratfor schreef: “Wat de ovse stoort is niet zo zeer de harde campagnetactiek, als wel de omvang van de overwinning van Poetin. Poetin heeft bijna een twee-derde meerderheid in beide kamers van het parlement. De liberale partijen zijn vernietigd. … De vorm van Russische politiek is aan het verschuiven terwijl de antiautoritaire partijen verdwijnen. De keuze is in toenemende mate tussen mild of hard autoritarisme” (9 december 2003; nadruk van mij).

De Wall Street Journal meldde hoe de verkiezingen de macht van Poetin uitbreidde. “Wat de verkiezingen voorspellen is een inschikkelijke Doema (Lagerhuis van het parlement) die de agenda uitvoert van een in wezen liberale regering, maar dan wel één die meer controle wil over het meest strategische bezit, namelijk olie. … Dit betekent dat als Mr. Poetin Rusland in de richting van een dictatuur wil sturen (of zoals dat in moderne termen heet, richting een “geleide democratie”), de Doema zijn pad zou kunnen versnellen” (9 december 2003).

Het “meest strategische bezit” van Rusland is olie. Vanaf het begin heeft Mr. Poetin geprobeerd om dat bezit te beheersen, ongeacht hoeveel de Westerse mogendheden hun protest lieten blijken. De stijgende olieprijs van 2003 tot 2008 plaatste Rusland terug op het wereldtoneel als een dominante macht.

Vlak voor de verkiezingen van 2003 arresteerde de Russische regering de rijkste man van het land, Mikhail Khodorkovsky, CEO van Yukos, de grootste oliemaatschappij van het land. Deze stap leidde uiteindelijk tot faillissement van Yukos en de overname van de besloten vennootschap door de overheid voor een bodemprijs (deskundigen noemden het “schandalig”, “een overval op klaarlichte dag”). Deze gebeurtenissen hebben de controle van Poetins regering over de olie van Rusland op dramatische wijze doen toenemen.

In 2014 nam Poetin de controle over een andere grote oliemaatschappij over, genaamd OAO Bashneft, en zette de miljardair die de leiding had in de gevangenis. In 2015 zette hij in alle stilte een plan in beweging om OAO Surgutneftegas, een andere olie- en gasgigant, over te nemen.

Door de controle te grijpen over de enorme Russische olie- en gasbronnen kreeg Poetin aanzienlijke wereldwijde invloed. Sommige analisten zeggen dat het de facto bezitten van Russische energie hem niet alleen de rijkste man van de wereld maakt, maar ook een van de rijkste mensen in de geschiedenis van de wereld. Rusland is de op één na grootste olieleverancier op de planeet, en met de stijgende wereldwijde vraag naar olie zelfs als de olievoorraden slinken, heeft Poetin veel invloed op andere landen.

Het bureau IHS Jane’s Intelligence schreef kort na de arrestatie van Khodorkovsky: “Het wordt steeds duidelijker dat Rusland diepgaande politieke stuiptrekkingen ondergaat. Dit komt neer op niets minder dan de geboorte van de tweede Russische Republiek. … De nieuwe republiek blijft een mengsel van door de markt en door de staat gecontroleerde krachten. Maar het zal een land zijn waarin president Vladimir Poetin de controle heeft over zowel de politieke als de economische machtsinvloeden. De Russische president heeft zijn eigen coup geënsceneerd” (5 november 2003).

Dat waren zeer accurate uitspraken! Dit artikel noemt de acties van Poetin “de geboorte van de tweede Russische Republiek”! Een nieuw Rusland is geboren. Mr. Poetin heeft “zijn eigen coup geënsceneerd”! Hij heeft dit nieuwe Rusland overgenomen. Nu heeft de wereld nog een belangrijke reden erbij om angstig te zijn. Rusland ondergaat inderdaad “diepgaande politieke stuiptrekkingen” – zodanig dat Europa en andere landen eveneens zullen stuiptrekken!

Let op wat Stratfor schreef na de verkiezingen van 2003: “Dat is de reden waarom de ovse nerveus aan het worden is … Poetin is, in de eerste en laatste plaats, een Russische nationalist, volkomen pragmatisch (of meedogenloos) in de middelen die hij zal gebruiken om de Russische staat te versterken. Hij heeft nu meer macht dan wie dan ook in Rusland sinds de val van het communisme. Hij kan het regime hervormen. Als gevolg daarvan maken de ovse en Europa zich nerveus over de richting die Poetin uitgaat met Rusland. En zij hebben daar alle reden toe: Poetin verandert langzaam en systematisch de richting die Rusland opgaat. Als Rusland van richting verandert, dan moet de rest van Europa zich inderdaad nerveus maken” (op.cit.).

Stratfor gebruikte het woord nerveus drie keer met speciale nadruk. Europa is de recente dictatoriale geschiedenis van Rusland niet vergeten. Het heeft goede reden om nerveus te zijn. En het zal binnen een klein aantal jaren nog nerveuser worden.

De Europeanen zijn niet de enige mensen die nerveus zouden moeten zijn. De hele wereld zou gealarmeerd moeten zijn. Mr. Poetin verandert de koers van de wereldgeschiedenis. En Bijbelse profetie onthult precies waar dat naartoe leidt.

Pijpleiding

Vladimir Poetin ging na de parlementaire verkiezingen van 2003 door met het vergaren van meer macht, zowel in binnen- als buitenland. In 2004 stelde hij een wet in werking waarbij regionale gouverneurs, in plaats van door het volk te worden verkozen, rechtstreeks benoemd worden door de president. Sergei Mitrokhin, een voormalige liberale fractievoorzitter, noemde deze zet “een stap richting dictatuur”.

Poetin nam verdere belangrijke stappen om de controle van de regering over Ruslands natuurlijke bronnen te versterken – voornamelijk olie en gas. Meer Russische firma’s werden opgenomen in door de staat gecontroleerde bedrijven. Buitenlandse bedrijven werden gedwongen om zich ofwel te laten uitkopen of om hoge boetes te betalen voor denkbeeldige misdrijven. Russische oligarchen die verzet toonden werden gevangen gezet of vluchtten het land uit.

Poetin was bezig met het bouwen van een krachtig wapen. En in de winter van 2005-06 onthulde hij dat voor het eerst in het openbaar.

Vroeg in die winter kwam de Oekraïne in opstand tegen Rusland: In de presidentsverkiezingen verwierp het volk de pro-Russische kandidaat ten gunste van de prowesterse Viktor Yushchenko. Het werd de Oranje Revolutie genoemd. Yushchenko stuurde zijn land onmiddellijk uit de invloed van Rusland door het aanvragen van EU-lidmaatschap.

Rusland was hier niet blij mee – en toonde al snel zijn nieuwe wapen. Midden in de winter sneed het de gastoevoer naar de Oekraïne af en zei dat levering alleen hervat zou worden als de Oekraïners een veel hogere prijs betaalden. Oekraïne had geen andere keuze dan toe te geven. Het stoppen van gastoevoer had ook effect op Europa – het vormde een tijdige herinnering dat Rusland ervoor kon zorgen dat de Europese landen ervoor zouden moeten betalen als zij het lef hadden tegen het Kremlin in te gaan. Met ingang van 2006 voert de EU 56% van zijn energie in, voornamelijk uit Rusland. Duitsland, Italië en Frankrijk voerden respectievelijk 90, 91 en 95 procent in van hun dagelijkse olie-behoeften, en het overgrote deel van hun aardgas-behoeften.

Rusland bleef steeds brutaler en strijdlustiger worden. In 2007 waren er sterke aanwijzingen van Russische betrokkenheid bij een massale en georganiseerde Internetaanval tegen Estland. Drie weken lang werden de computersystemen van het land constant ondermijnd in wat sommige wel de eerste “staat-tegen-staat cyberaanval” in de geschiedenis noemen.

In augustus van dat jaar kondigde Vladimir Poetin aan dat de Russische luchtmacht nucleaire bommenwerpervluchten in de stijl van de Koude Oorlog in het internationale luchtruim zou hervatten. Die zomer kwamen Russische bommenwerpers het Britse luchtruim binnen, en vlogen op een interceptiekoers richting de Amerikaanse militaire basis in Guam. “De boodschap aan het Westen is duidelijk: De dagen van het afwijzen van Rusland als afgedankte macht zijn voorbij,” schreef de Washington Times (19 augustus 2007). In februari 2008 werden door Amerikaanse gevechtsvliegtuigen twee Russische bommenwerpers onderschept, waarvan er een dicht over het vliegdekschip uss Nimitz vloog.

Rusland vergrootte eveneens zijn macht door strategische verkoop van wapens, daarbij de gunst zoekend van landen in Azië, Zuid-Amerika en zelfs het Midden-Oosten. “De Russen verkopen niet willekeurig wapens,” zei Dr. Alexey Muraviev, een strategisch analist bij de Curtin Universiteit van Technologie in Australië. “Rusland heeft een beleid gedreven door een strategisch ontwerp. Als het een sterk klantenbestand opbouwt, kan dat later omgezet worden in een omvangrijkere relatie.”

Vervolgens, in december 2007, na een parlementaire verkiezing die nog meer macht aan Poetin gaf, verwierp de Russische president officieel de Conventionele Strijdkrachten in het Europese Verdrag. De Europeanen hadden dus niet langer een garantie dat Rusland niet duizenden tanks op hun oostelijke grenzen zou stationeren.

Maar 2008 leek het einde voor Poetin – ten minste voor sommigen. Onder de Russische grondwet is de president beperkt tot twee opeenvolgende ambtstermijnen. Poetin kon niet als president verder na de verkiezingen in 2008 zonder de Grondwet te wijzigen. Dus wisselde hij van baan. Hij werd premier, en hield de macht, en Dmitry Medvedev, min of meer een marionet, kreeg het presidentschap. Poetin bleef zijn oorlogszuchtige beleid naar voren duwen en keerde in 2012 terug tot het presidentschap.

De eerste militaire aanval!

Een andere verontrustende indicatie van de richting die Rusland op gaat kwam in augustus 2008, toen Rusland de voormalige Sovjetrepubliek Georgië aanviel. Dit was de eerste militaire aanval van de opkomende Aziatische grootmacht!

Kijk naar de kaart van het gebied rond de Kaukasus! Een groot deel van de Russische olie komt uit de regio Baku op de westelijke Kaspische Zee. De Baku-Supsa oliepijplijn gaat dwars door Georgië, en tot de invasie van Rusland vervoerde het olie door dit strategisch gebied zonder Russische controle. Dat is niet langer het geval. Rusland is niet alleen eigenaar van de olie in de grond, het heeft nu de controle over de pijplijnen die het naar Europa vervoeren, wat optelt tot vele miljarden dollars aan energie!

Rusland is vastbesloten om een energie grootmacht te zijn in een tijdperk waarin de hele moderne wereld hongert naar energie. Als Rusland een belangrijke bron van olie bedreigd ziet, zal het ervoor gaan vechten!

We kunnen de gewelddadige acties van Rusland tegen Georgië veel beter begrijpen in het licht van wat recente geschiedenis in de Balkan, met name Kosovo. Daar had Rusland het gevoel dat de Westerse landen hen in principe de oorlog hadden verklaard. Georgië werd Russische vergelding.

Maar zelfs daarvoor namen de spanningen toe. “Amerikaanse presidenten George H.W. Bush en Bill Clinton hadden de Russen beloofd dat de navo zich niet zou uitbreiden naar het voormalige Sovjet-Unie imperium,” schreef George Friedman van Stratfor. “Die belofte werd al gebroken in 1998 door de uitbreiding van navo naar Polen, Hongarije en de Tsjechische Republiek – en opnieuw in de uitbreiding van 2004, waarbij niet alleen de rest van de voormalige Sovjet-satellietstaten in wat nu Centraal-Europa vormt werden opgenomen, maar ook de drie Baltische staten, die een onderdeel van de Sovjet-Unie waren” (12 augustus 2008). Rusland was diep ontzet door deze ontwikkelingen.

President George W. Bush probeerde eveneens om Georgië en de Oekraïne bij de navo te brengen, en faalde hierin. Het lijkt hoogst onwaarschijnlijk dat Rusland dat ooit zal laten gebeuren. Georgië een onderdeel maken van de navo zou die westerse organisatie op de drempel van Rusland plaatsen, wat de veiligheid van Russische olie aan de westelijke Kaspische zee ernstig in gevaar zou brengen. Er zouden slechts 30 minuten van bombardementen voor nodig zijn om deze belangrijke bron van Russische energie uit te schakelen! Dus wat Rusland betreft is dit een kwestie van overleven.

Maar het is niet echt de Verenigde Staten waar Rusland bang voor is. Het land dat de Russen echt vrezen is Duitsland.

Kosovo overdragen aan Duitsland

In februari 2008 verklaarde Kosovo, een republiek in de Balkan, zijn onafhankelijkheid van Servië. Moskou was hier tegen aangezien het niet wilde dat soortgelijke onafhankelijkheidsbewegingen op Russisch grondgebied sterker zouden worden. Dr. Friedman schreef: “De Russen hebben in het openbaar en privé [de VS en Europa] gevraagd om Kosovo geen formele onafhankelijkheid te geven, maar in plaats daarvan zijn informele autonomie te continueren, wat praktisch op hetzelfde neerkwam. De verzoeken van Rusland werden genegeerd” (ibid). Europa en de VS steunden de scheiding toch.

“Uit de Kosovo-ervaring concludeerde Moskou dat de Verenigde Staten en Europa niet bereid waren om de wensen van Rusland zelfs in vrij kleine zaken te overwegen. Dat was het breekpunt. Als Russische verlangens niet tegemoet gekomen konden worden in de kleine zaken zoals deze, dan hadden Rusland en het Westen duidelijk een conflict. Voor de Russen was het nu, zoals we al zeiden, de vraag hoe ze zouden moeten reageren. Na niet te willen reageren in Kosovo, hebben de Russen besloten te reageren waar ze alle kaarten in handen hadden: in Zuid-Ossetië” (ibid).

Rusland wilde een oorlog – en met een belangrijke reden! Kosovo was het breekpunt. Vergeet die geschiedenis niet. In 1991 steunde Duitsland de onafhankelijkheid van Kroatië en Slovenië. In eerste instantie reageerde de rest van Europa openlijk vijandig op deze actie van Duitsland. Maar Europa gaf toe toen Duitsland dreigde om zich uit de Europese Unie terug te trekken. Spoedig brak er een burgeroorlog uit in Joegoslavië. De toenmalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken zei dat Duitsland verantwoordelijk was voor de oorlog in de Balkan – maar hij sloot snel zijn mond. De “supermacht” Amerika schikte zich naar Duitsland!

Deze verschuiving in buitenlands beleid in 1991 maakte de Amerikaanse traditionele bondgenoten zoals Engeland, Frankrijk en Nederland woedend. Deze landen zagen wat Duitsland aan het doen was, niet alleen in Joegoslavië, maar in heel Europa. Het naoorlogse Europa had gehoopt het krachtige Duitsland onder controle te houden – met behulp van de VS! In plaats daarvan hielp Amerika Duitsland om zijn wil in Europa af te dwingen!

Zodra de VS eenmaal dit Europese beest had losgelaten en vervolgens gesteund in Kroatië en Slovenië, was er geen houden meer aan. Het duurde niet zo lang tot heel Joegoslavië onder zijn sterke invloed of controle was!

Kosovo was een breekpunt in de Joegoslavische oorlog. Nadat deze staat in wezen onder Duitse invloed en controle kwam was het onvermijdelijk dat ook de rest van Joegoslavië zou vallen. Toen de onderdrukkende invloed van Duitsland zich verplaatste buiten Kroatië en Slovenië, kon de zorgvuldige waarnemer zien dat het de ambitie van Duitsland was om de controle te hebben over heel Joegoslavië.

De toenmalige Duitse minister van defensie, Volker Rühe, drong aan op het gebruik van geweld tegen Servië ongeacht de steun van de Verenigde Naties. “Wij moeten voorkomen afhankelijk te worden van een Russisch veto,” zei hij op een vergadering van navo ministers van defensie. Hij zei dat de relatie tussen navo en Rusland betekende dat “Rusland geen veto heeft wanneer het nodig is voor de navo om op te treden.” Rusland was van plan zijn veto uit te spreken, en Duitsland wilde daar onderuit komen – en overtuigde de VS om mee te doen!

Dus Duitsland zorgde ervoor dat de VS zijn beloften aan Rusland brak. U kunt over deze geschiedenis lezen in ons gratis boekje “Germany’s Conquest of the Balkans” (“Duitslands verovering van de Balkan”).

Rusland beschuldigt terecht de VS voor wat er gebeurd is. We hebben Rusland voorgelogen over het uitbreiden van de navo, en vervolgens Rusland genegeerd wat betreft Joegoslavië, wat uitmondde in de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo in 2008.

De VS liet zichzelf als instrument van Duitsland gebruiken – en hielp zo in de opkomst van Duitsland! Amerika bombardeerde Servië tot onderwerping en overhandigde het aan een door Duitsland geleide EU! Als u de geschiedenis en profetie van Europa kent, dan realiseert u zich wat een schandelijke daad dat werkelijk was! Amerika denkt graag van zichzelf dat ze brandschoon en rechtvaardig is, gedreven door alleen de zuiverste motieven. Maar dit was echt een daad van verraad – en ongelofelijke zwakte.

Wij hebben veel over dit onderwerp geschreven, en krijgen veel sympathieke brieven van Serviërs die bedrogen zijn door Amerika. Vergeet niet: De Serviërs waren bondgenoten van Amerika in de eerste- en tweede wereldoorlog, en Duitsland was onze vijand! In de Joegoslavische oorlog was alles omgedraaid.

Amerika is één van de moderne naties die afstammen van het Bijbelse Israël. Wij hebben een geschiedenis met God. Wij zouden een voorbeeld moeten zijn voor de wereld! Als we een belofte maken, dan moeten we die houden! En wij zouden ons geloof in God moeten stellen in plaats van in onze vijanden. Joegoslavië bestaat vandaag niet meer als gevolg van onze zwakheden.

De Intelligence Digest van 11-25 augustus 1995 zei dit: “De controle van Duitsland over West-Europa wordt uitgeoefend door middel van de Europese Unie (EU), en Amerikaanse steun voor de Duitse dominantie is al duidelijk sinds zeker 1990. … [Washington] voert een opzettelijk beleid waarvan het doel is om zowel Oost- als West-Europa onder volledig Duitse controle achter te laten. … “Dus Duitsland, met de volledige steun van Amerika, wordt de enige grote macht van Europa.”

In Bijbelse profetie veroordeelt God Amerika voor het behandelen van de Duitsers alsof zij onze “minnaars” zijn! Hij profeteert dat deze relatie zal eindigen in onze ondergang! (Zie Ezechiël 23; U kunt over deze profetie lezen in ons gratis boekje “Ezekiel—The End-Time Prophet” (“Ezechiël – De eindtijd profeet”).

De wraak van Rusland

Rusland heeft deze gebeurtenissen scherpzinnig geëvalueerd en zag een kans. Na toegekeken te hebben en niet te hebben ingegrepen terwijl Duitsland en de VS de onafhankelijkheid van Kosovo steunden, redeneerde Moskou dat het recht had om de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetië en Abchazië van Georgië te ondersteunen. De bevolking van deze twee afgescheiden regio’s bestaat voornamelijk uit Russische sympathisanten. En als de VS of Europa bezwaar zou maken, dan kon Rusland zeggen: Hey – dat is wat jullie in Kosovo en de Balkan gedaan hebben – jullie gingen gewoon daar naar binnen en hebben het hele gebied veroverd! Beschuldig ons niet van iets wat jullie zelf ook gedaan hebben!

Toen Rusland deze daad pleegde in augustus 2008, werkte de strategie perfect. “De Russen wisten dat de Verenigde Staten hun aanval zouden veroordelen,” schreef Friedman. “Dit speelde Rusland precies in de kaart. Hoe meer de superieure leiders hun stem lieten horen, hoe duidelijker het contrast met hun passiviteit werd, en de Russen wilden het idee erg duidelijk maken dat de Amerikaanse garanties holle praatjes zijn” (op. Cit.).

Vreest Rusland Amerika? Niet zo erg. En het gebruikte deze gelegenheid om te zorgen dat de VS dom en zwak overkwam op de hele wereld!

Rusland had deze invasie al geruime tijd voorbereid. Zoals Ralph Peters schreef in de New York Post: “Laten we duidelijk zijn: Gedurende al de tijd dat VS commentatoren en diplomaten nog aan het ratelen waren over de Russische “reactie” op de acties van Georgië, heeft het Kremlin maanden besteed om deze operatie te plannen en voor te bereiden. Elke soldaat met iets hogere rang kan je vertellen dat er geen enkele manier is waarop Moskou dit enorme grond-, lucht- en zee- offensief heeft kunnen lanceren als een ogenblikkelijke reactie op vermeende acties van Georgië. … “Elk van deze apart vereist al zorgvuldige voorbereiding. In de woorden van een Amerikaanse officier: ‘Alleen al het opzetten van de luchttransportmissies zou weken in beslag hebben genomen.’”

“Door te werken via hun huurlingen in Zuid-Ossetië voerde Rusland al vanaf eind juli brutale provocaties uit tegen Georgië. Afgelopen donderdag moest de president van Georgië uiteindelijk ingrijpen om zijn eigen volk te verdedigen.”

“Maar toen de muis bewoog, werd hij door de kat aangevallen” (21 augustus 2008).

Dit was een oorlog van wraak, en het was maanden, misschien wel jaren, van te voren voorbereid.

Vladimir Poetin is echt de dictator van Rusland. Het mag lijken alsof hij niet het soort brutaliteit uitoefent als sommige van zijn voorgangers, maar hij heeft zeker de bedoeling om met behulp van welke kracht ook noodzakelijk is de bronnen van zijn land veilig te stellen en om van Rusland een wereldmacht te maken!

Wanneer deze voormalige kgb-agent de Sovjet-ineenstorting een “ramp” noemt, dan moet je geloven dat hij er iets aan gaat doen! Weet u nog dat Adolf Hitler de wereld in zijn boek “Mein Kampf” precies vertelde wat hij ging doen, jaren voordat hij het werkelijk uitvoerde? Waarom luisteren we nooit naar dergelijke waarschuwingen?

Friedman concludeerde: “De oorlog in Georgië vormt daarom de publieke terugkeer van Rusland naar grootmacht status” (op.cit.).

Dat klopt precies. De Bijbel waarschuwt ons een grote macht te verwachten die op komt zetten uit het oosten. Hij noemt het “de koningen van het oosten” (Openbaringen 16:12). De aanval op Georgië was de eerste oorlogsdaad van de koningen van het oosten – maar het was niet de laatste.

De Oekraïne crisis

Net nadat Rusland militair geweld gebruikte om Georgië binnen te vallen schreef Mr. Gerald Flurry het volgende in onze Trumpet uitgave van oktober 2008: “De aanval in augustus van Rusland op Georgië markeert het begin van een gevaarlijk nieuw tijdperk in de geschiedenis. Dit was de eerste militaire aanval van een opkomende Aziatische supermacht – en er zullen er meer volgen! … Zal zich een crisis voordoen over de Oekraïne? Dat is het gebied in de graanschuur van Rusland, en het is zeker bereid om daar ook oorlog over te voeren.”

De tijd heeft bewezen dat die voorspelling verbluffend accuraat was!

Sinds het Oostelijke Partnerschap programma van Europa is begonnen in 2009 heeft de Oekraïne zich ingespannen om daar een onderdeel van te worden. Het plan was dat Viktor Yanukovych, toenmalig president van Oekraïne, het officieel zou maken op 29 november 2013, door ondertekening van de EU-deal. Maar op 21 november kondigde Yanukovych abrupt aan dat hij de overeenkomst niet zou ondertekenen. Veel analisten waren geschokt. Zij hadden gedacht dat de Oekraïne het verdrag zou maken en een onderdeel zou worden van de EU, of tenminste op een of andere manier een soort bondgenoot zou worden. Waarom veranderde de president van de Oekraïne op zo’n dramatische manier van gedachten?

Vanwege Rusland! Het bleek eind november dat Mr. Yanukovych eerder die maand in het geheim naar Moskou was gevlogen voor een ontmoeting met Poetin. Op deze geheime bijeenkomst stemde Poetin er kennelijk mee in om de economische druk op de Oekraïne te eindigen en hij bood Yanukovych eveneens rijke financiële beloningen die hem zou helpen aan de macht te blijven – als de Oekraïense president zich zou terugtrekken uit de EU deal.

Deskundigen zijn het erover eens dat het deze tactiek was die ervoor zorgde dat de Oekraïne zich terugtrok! “De ongekende druk van de Russen was de beslissende factor,” aldus de voormalig Poolse president en intermediair Aleksander Kwasniewski. “De Russen gebruikten alles in hun arsenaal.”

In plaats van het zich verbinden met Europa leek de Oekraïne vervolgens op koers om lid te worden van de Russische Douane-Unie. Dat zou hen plaatsen naast Moskou’s collega-dictaturen Kazachstan en Wit-Rusland. Toen de Oekraïne deze ommezwaai maakte voelden velen van het volk zich verraden en onderdrukt. Zij vreesden de lange autoritaire schaduw van Rusland, en de corruptie van hun eigen regering, dus voerden zij massale protesten uit!

Poetin paste al deze druk op de Oekraïne toe omdat die natie de spil is van zijn doel van een hernieuwd Russisch Imperium! Een spil is een pin in een as die voorkomt dat het wiel eraf valt. Poetin weet allang dat als de Oekraïne een verbond met Europa aangaat het zijn macht aanzienlijk zou verminderen. Mr. Poetin deed alles in zijn macht om te voorkomen dat de wielen van zijn droom van een nieuw Sovjet Imperium eraf vielen.

Het Oekraïense volk demonstreerde totdat Yanukovych het land ontvluchtte. Poetin zou deze uitkomst misschien niet verwacht hebben, maar hij gebruikte de onrust om zijn doel nog verder te bevorderen. Hij richtte zich specifiek op de federale republiek van de Krim, welke een semi-autonome regio van de Oekraïne vormde. Na de implementatie van undercover-agenten om het schiereiland te destabiliseren, regelde hij een referendum die ogenschijnlijk werd gehouden om het volk op het schiereiland te laten beslissen of zij wilden terugkeren naar Moeder Rusland of niet.

De waarheid is dat de Oekraïense wet een dergelijk referendum verbied. De grondwet stelt expliciet dat de Krim “een onafscheidelijk bestanddeel van de Oekraïne” is, en zijn wetten zijn ondergeschikt aan die van de centrale regering in Kiev. Maar niemand is opgestaan om het referendum te stoppen, dus op 18 maart 2014 werd de Krim officieel een deel van Rusland. De grenzen van Europa werden opnieuw getekend.

Poetin doet er alles aan om te voorkomen dat Georgië, Oekraïne en alle andere voormalige Sovjetlanden nauwere banden met Europa aangaan. Hij heeft onlangs ook de VS uit zijn achtertuin geduwd door druk uit te oefenen op Kirgizië om Amerika van de luchtmachtbasis Manas af te trappen. Dit was de enige overgebleven Amerikaanse militaire basis in Centraal-Azië. De diepe betrokkenheid van Rusland in het Midden-Oosten heeft ervoor gezorgd dat het brute Syrische regime de macht kon behouden. Het heeft er ook voor gezorgd dat Iran wordt toegestaan kernwapens te blijven nastreven.

In eigen land heeft Poetin de Russische media omgevormd tot een propaganda machine. Hij heeft de macht van de democratie ernstig beteugeld en het Russische parlement verzwakt. Onder het bewind van Poetin transformeert nucleair bewapend Rusland nu ook zijn militaire machine naar een modern, technologisch, 21^e-eeuws leger.

Door al deze hardhandige tactieken bracht president Poetin niet alleen Rusland weer terug in het spel als een wereldmacht, maar hij heeft ook zijn positie aan het roer van de natie verzekerd.

Deze wereld heeft veel autoritaire heersers. Maar Vladimir Poetin is er één die we bijzonder nauwlettend in de gaten dienen te houden. Zijn staat van dienst, zijn nationaliteit en zijn ideologie geven aan – en wij geloven dat het zo is – dat hij een specifieke, centrale Bijbelse profetie zal vervullen die millennia geleden opgetekend werd. Het tijdsbestek van zijn bewind maakt dit vrijwel zeker. Dit zal grondig worden besproken in hoofdstuk 6.

Rusland, Duitsland achter de schermen

Dingen zijn niet altijd wat ze lijken in de wereld van de geopolitiek. Vaak zit er meer achter een gebeurtenis dan de meeste mensen zich realiseren. De Russische invasie van Georgië was een voorbeeld.

Er staat voor Rusland veel op het spel in de Kaukasus en het is uiterst gevoelig voor iedereen die in de buurt van dat gebied komt. Nogmaals, het is niet erg bang voor de VS – maar wel voor Duitsland en het zal alles doen wat nodig is om het te neutraliseren.

Eigenlijk vrezen Rusland en Duitsland elkaar. Rusland levert veel van Europa’s energie, vooral van Duitsland – en dat geeft het macht.

Door Georgië aan te vallen, schreef Ralph Peters: “zegt het Kremlin tegen Europa: Wij hebben niet alleen de macht om het Siberische gas uit te zetten, we kunnen elke kraan in de regio uitdraaien, op elk willekeurig moment” (op.cit.).

De Wall Street Journal voegt toe: “Het Rusland van Poetin kreeg zijn handen rond de energie-behoeftige kelen van de Duitsers, Fransen, Italianen en veel andere Europeanen.” Dit is een moordende handel! “Als de crisis eindigt zal Georgië ofwel een model voor een wereld zijn die werkt, ofwel voor een wereld waarvan de leden zaken doen met messen,” schreef het. “Als de ministeries van buitenlandse zaken, ceos, investeerders en politieke intellectuelen van de wereld de implicaties niet kunnen zien die het lot van Georgië heeft voor hun wereld, dan is het tijd om ons best te doen ons te schikken in het volgens de regels van Mr. Poetin te spelen” (14 augustus 2008).

Kort nadat Rusland het Oekraïense schiereiland de Krim had geannexeerd en oostelijk Oekraïne gedestabiliseerd, leek het alsof Duitsland zich schaarde aan de kant van de VS in het veroordelen van de Russische acties. Maar medio 2015 was Duitsland verschoven naar wat de Wall Street Journal een zogenaamd “geen kwaadsprekerij”-beleid noemde ten opzichte van Rusland: “Het Duitsland van 2015 heeft een standpunt over de grote problemen in het oosten. … Het omvat druk uitoefenen op oude vrienden uit het Westen om zich soepeler op te stellen naar de Russen. Diplomaten van de VS, Canada en noord Europese landen zijn vermaand door een Duitse tegenhanger … om te stoppen ter ondersteuning van de Oekraïne hun beschuldigende vinger te wijzen” (Wall Street Journal, 10 augustus 2015).

In juli 2015 zei Martin Erdmann, de vertrekkende Duitse ambassadeur bij de navo, dat de VS en Europa “zeer eenzijdig” waren door het aannemen van beschermende maatregelen tegen Rusland, inclusief militaire manoeuvres in Oost-Europese navo-landen. Waarom wil Duitsland de schuld niet bij Rusland leggen voor zijn daden van brutale agressie? Waarom reageert Berlijn zo slap naar Moskou met betrekking tot zowel Georgië als Oekraïne?

De geschiedenis geeft een ontnuchterend antwoord. Elke keer dat de competitie tussen Rusland en Duitsland opwarmt, vormen zij een overeenkomst met elkaar - vlak voordat ze oorlog gaan voeren! Een aantal van deze overeenkomsten kwamen voor de Eerste Wereldoorlog, waaronder het Driekeizersbond van de Duitse kanselier Otto von Bismarck met Rusland en Oostenrijk. In 1922, vier jaar nadat de Grote Oorlog eindigde, verbaasden Duitsland en Rusland de wereld met een pact ondertekent in Rapallo, Italië, dat volledige diplomatieke betrekkingen tussen hen beide opende. Het machtevenwicht in Europa was in een nacht verschoven. Via het pact kon het Duitse leger wapens testen in Rusland die waren verboden onder het Verdrag van Versailles.

Zelfs toen Hitler in 1933 kanselier werd en Duitsland gegrepen werd door een anti-Russische golf, deden de Nazi’s iets dat in strijd leek te zijn met hun anti-Sovjet beleid. Hitlers minister van buitenlandse zaken, Joachim von Ribbentrop, vloog in augustus 1939 in het geheim naar Moskou om een niet-aanvalsverdrag met de Russische Stalin te ondertekenen. Dit werd bekend als het Molotov-Ribbentroppact. Met Rusland geneutraliseerd was Hitlers oostelijke flank veilig. Een week later viel Hitler Polen binnen, en Rusland nam de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen) in bezit. Twee jaar later handelde Duitsland in strijd met het pact en viel Rusland aan.

De geschiedenis is heel duidelijk. Elke keer dat het zijn imperium wilde uitbreiden heeft Duitsland altijd eerst de Russische bedreiging verwijderd door middel van diplomatie. Zijn angst voor Rusland dreef het ertoe zich aan de ene kant te bewapenen en sterk te worden, en aan de andere kant vrede te zoeken met Rusland totdat het klaar was met de rest van zijn vijanden.

Er zijn aanwijzingen dat er zo’n verdrag zou zijn gemaakt voor de invasie in Georgië.

Toen de Amerikaanse president George W. Bush er bij Georgië en Oekraïne op aandrong om zich aan te sluiten bij de navo, steunde Europa in eerste instantie dit idee. Maar in april 2008 vocht de Duitse minister van buitenlandse zaken, Frank-Walter Steinmeier, plotseling tegen het plan. Hij zei dat Georgië niet kwalificeerde vanwege onopgeloste territoriale conflicten. Ambtenaren uit Berlijn voerden, onofficieel, aan dat “Rusland geen veto heeft, maar met de standpunten van Rusland moet rekening worden gehouden”; “Rusland is een factor [in de besluitvorming] en dit valt niet te ontkennen,” en “Russische bezorgdheid kan niet worden genegeerd als we een echt partnerschap met Rusland willen” (Eurasia Daily Monitor, 1 april 2008).

Dit stond recht tegenover wat Duitsland een jaar eerder zei, toen het de toegang van deze naties tot de navo van harte ondersteunde. Waarom deze plotselinge verandering? Wat hebben de Duitse leiders in het privé tegen de Russen gezegd over Georgië en Oekraïne?

Duitsland weet dat Rusland heel wreed kan zijn. Misschien heeft Poetin tegen Duitsland gezegd; We hebben niets aan Kosovo en de Serven gedaan – jullie kunnen maar beter uit de Kaukasus vandaan blijven! Als je problemen veroorzaakt over Georgië of Oekraïne, dan snijden wij de energietoevoer af – of we beginnen een oorlog! En wij hebben veel kernwapens!

Duitsland zou heel goed medeplichtig kunnen zijn in het plan van Rusland om Georgië en Oekraïne aan te vallen. Als Rusland een verdrag met Duitsland heeft gemaakt over die situaties, dan wist Rusland dat de enige andere natie die zich er mogelijk zorgen over zou maken de VS was. En Rusland wist dat Amerika te zwak was om er iets aan te doen!

Rusland heeft Duitsland – en heel Europa – in de tang. Het afsnijden van een deel van de stroom van gas naar een land zou grote schade aanrichten op de economie!

Er zit een luchtje aan de koerswijziging van Duitsland over Oekraïne en Georgië! Het is zeer dom van de VS om Duitsland te vertrouwen – om het te behandelen als “minnaar”. Die onwetendheid zal zeker eindigen in de grootst mogelijke ramp!

Het feit dat Steinmeier zo snel het idee van een navo-lidmaatschap voor Georgië en Oekraïne verwierp vertelt ons nog iets anders: Duitsland ziet dat het geen toekomst heeft met de navo. Het uiteindelijke plan is om de navo aan de kant te schoppen en als onafhankelijke macht te staan! Het heeft geen respect voor de visie van Amerika op deze landen. Zo zal Amerika uiteindelijk continu de dupe zijn.

De relatie tussen Rusland en Duitsland is op dit moment zeer gespannen. Duitsland negeerde Rusland over Kosovo – maar Rusland zal zich niet meer laten negeren. De aanwezigheid van een verdrag tussen deze twee landen is geen teken van vrede. Zoals het Molotov-Ribbentroppact, en veel andere verdragen ervóór, is het een teken van precies het tegenovergestelde. Beide naties zijn op zoek naar het beveiligen van hun gemeenschappelijke grens – zodat zij hun imperialistische doelen elders kunnen voortzetten! Het is een voorbode van oorlog! Dat is de manier waarop zij werken! En de VS heeft geen idee.

De zomer van 2008 markeerde het begin van een nieuw tijdperk! We zagen een buitengewone militaire aanval door een van de koningen van het oosten. De Oekraïne crisis was een volgende enorme klap die wijst op de heropleving van Rusland. China, een van die “koningen”, is ook over de hele wereld aan het groeien. Wat een macht zijn die koningen van het oosten aan het verzamelen – en zo snel ook! Europa kan het zien. En het is bezig een contrastrategie te formuleren.

De hele wereld zou deze ontwikkeling moeten zien en zich realiseren: Dit zal onvermijdelijk eindigen in een nucleaire oorlog!

Nucleair arsenaal

Rusland heeft publiekelijk verklaard dat kernwapens een cruciaal onderdeel blijven van de verdedigingsstrategie van het land – en zelfs dat het niet vies is van de mogelijkheid om preventieve aanvallen te lanceren, als het noodzakelijk is, om zijn belangen te verdedigen!

Deskundigen vertellen ons dat als een nucleaire oorlog eenmaal begonnen is, het niet kan worden gestopt.

Zo’n monsterlijke Russische atoommacht zal invloed gaan hebben op deze wereld. De nucleaire “geest” is uit de fles. We hebben het punt van geen terugkeer bereikt.

Hoe kunnen deze woorden en gebeurtenissen ons niet beangstigen? Realiseren wij ons dat deze aarde een tikkende atoombom is, wachtend om te exploderen?

Deze wereld is in een soort waanzin! Het is precies hoe Jezus Christus ongeveer 2000 jaar geleden geprofeteerd had dat het zou zijn. “Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. En als die dagen niet ingekort werden, zou er geen vlees behouden worden; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden” (Mattheüs 24:21-22). Deze woorden zouden moeten zorgen dat we beven – en ons bekeren!

Als Christus niet zou ingrijpen en deze waanzin stoppen, dan zou er geen vlees behouden worden. Geen enkel persoon of dier zou levend overblijven!

Legt de belangrijke media meer gewicht in de schaal bij ons dan de eigen woorden van Christus? Luisteren wij eerder naar onze politieke leiders dan naar Christus’ eigen waarschuwingen?

Het is tijd voor duidelijke taal en duidelijk schrijven.

Alles volgens plan

Europa’s groeiende nervositeit over de gebeurtenissen in Rusland schijnen een helder licht op een angstaanjagende Bijbelse profetie. Het bouwt zich nu op – op dit moment – tot een spectaculaire vervulling! Deze gebeurtenissen in Rusland en Europa werken uit in overeenstemming met Gods meesterplan.

Zelfs het Russische volk begrijpt niet waarom hun land weer is teruggekeerd naar het centrum van de wereldgebeurtenissen. Maar u kunt het weten. Het enige dat we moeten doen is de Bijbel begrijpen, die ons vertelt dat we de wereldgebeurtenissen in de gaten moeten houden – en niet data.

Gebeurtenissen in de wereld zullen de profetieën van de Bijbel dateren en onthullen waar we ons bevinden in het totale tijdsbestek. Er is een meer dictatoriale Russische regering op het toneel en u moet weten waar dit naartoe leidt. Die macht zal in staat zijn Europa uit te dagen zoals niemand anders dat kan – inclusief de VS. De EU zal de belangrijkste supermacht van de wereld worden. Dat is wat de Bijbelse profetie zegt.

De Russische economie zit in de problemen, en de tijd dringt om voor zichzelf een positie van blijvende betekenis te veroveren. Zijn conventionele leger en nucleaire arsenaal zijn beiden snel aan het verouderen, alhoewel het agressief geld besteedt om de krijgstoerusting te moderniseren.

Demografisch zijn de geboortecijfers scherp aan het afnemen. De tijd die Vladimir Poetin en het Kremlin hebben om Rusland te herstellen tot de status van groot-imperium is bijna om! “Dit het moment voor Rusland,” schreef George Friedman. Amerika voert druk op Rusland uit, hopend dat de natuur zijn gang gaat en de Russische macht zal afnemen. Maar Friedman zegt: “de Russen zullen hard terugduwen voordat zij van het geschiedenispodium af zullen stappen” (Stratfor, 27 juli 2009). Bijbelse profetie zegt dat dit inderdaad zal gebeuren!

Verwacht maar niet dat Rusland uit de krantenkoppen verdwijnt. Verwacht in feite maar dat Rusland zijn inspanningen om het Sovjet Imperium te herstellen zal verhogen. Samen met andere activiteiten, betekent dit waarschijnlijk het smeden van een grote overeenkomst met Duitsland en Europa die zowel de Europese als de Russische kwetsbaarheid zal aanpakken. Verwacht dat Rusland zeer actief blijft in het verdedigen en uitbreiden van zijn landoppervlakte; de Oekraïne, of ten minste de oostelijke regio’s, zal zich waarschijnlijk richting Moskou blijven bewegen. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat we de navo verder naar het oosten zullen zien uitbreiden.

Achter deze ontwikkelingen is een onzichtbare macht, die ervoor zorgt dat een meesterplan vervult gaat worden. Zoals Winston Churchill zei: “Er wordt hier beneden een doel uitgewerkt.” De volken zien niet waar deze gebeurtenissen naar toe leiden. Maar zij zouden het moeten weten, want deze boodschap wordt al gedurende meer dan 70 jaar verkondigd. Maar ook al zullen de volken niet luisteren, u kunt Gods bescherming krijgen waar u ook op aarde leeft.

“Dan zal in de tijd van het einde de koning van het zuiden hem met de horens stoten. En de koning van het noorden zal op hem aanstormen met wagens en met ruiters en met vele schepen. Hij zal de landen binnentrekken, ze overspoelen en erdoorheen trekken. Hij zal het sieraadland binnentrekken, en vele landen zullen struikelen …” (Daniël 11:40-41). De koning van het noorden is een verenigd Europa, en de koning van het zuiden is de radicale islam geleid door Iran. (Vraag uw gratis boekje aan “De koning van het zuiden”).

Europa zal deze oorlog winnen. Maar die overwinning zal leiden tot een aantal andere gebeurtenissen. Europa zal dan een verbond aangaan met de gematigde Arabieren en Amerika, Groot-Brittannië en het land genaamd Israël aanvallen. Veel Bijbelse profetieën roepen die waarheid uit.

Dan zal Rusland een blok leiden dat China en andere Aziatische landen omvat. Zij weten dat ze de volgende zijn op de hitlijst van Europa – de nieuwe belangrijkste supermacht van de wereld, die graag aanvalt zonder waarschuwing. Duitsland heeft een geschiedenis van dergelijk verraad – en Duitsland leidt de EU. Dat is de ideale manier om nucleaire oorlogen te winnen. Dus Rusland en China zullen hun legers verzamelen aan de grenzen van Europa. Die zet zal Europa intens nerveus maken! Zozeer zelfs dat het Rusland en China zal aanvallen.

“Maar de geruchten uit het oosten en uit het noorden zullen hem schrik aanjagen. Daarom zal hij in grote grimmigheid uittrekken om velen weg te vagen en met de ban te slaan. En hij zal de tenten van zijn paleis tussen de zeeën opzetten, bij de berg van het heilig sieraad. Dan zal hij tot zijn einde komen, en geen helper hebben” (verzen 44-45). Dit is waar de opkomst van Europa en Rusland toe leidt. Het is zich nu aan het opbouwen, terwijl u dit leest.

De “geruchten uit het oosten en uit het noorden zullen hem schrik aan jagen” – verenigd Europa. Dat houdt in dat het beangstigende nieuws uit het noordoosten komt. Kijk op een wereldkaart en zie wie zich ten noordoosten van Europa bevindt – Rusland en China, die zich spoedig zullen verenigen.

Vergeet niet dat dit een boek is voor de eindtijd (Daniël 12:4, 9). We moeten begrijpen wie deze naties vandaag zijn, anders heeft Daniël dit tevergeefs geprofeteerd! Dus God geeft ons de specifieke tijdsfactor en de richting waar Europa’s vijand zich bevindt!

Zoals u zult zien in de hoofdstukken die volgen, deze profetieën worden nog veel gedetailleerder. En zij worden in snel tempo voor onze ogen vervuld. Het gebeurt precies zoals Daniël en andere profeten duizenden jaren geleden hebben geprofeteerd. Nooit eerder hebben we zoveel profetieën zich zo snel zien vervullen. Hoeveel mensen zullen God gaan geloven?

Deze gebeurtenissen denderen richting de Tweede Komst van Jezus Christus! Hoe prachtig! Hoe geweldig!

Zult u God geloven? ▪