Onze financiële 9/11 werd geprofeteerd!

Een verenigd Duitsland zal een spoedig-te-herleven Heilig Romeins Rijk domineren! Dit was de grondtoon van de profetie die Herbert W. Armstrong voorspelde terwijl de vlammen van de 2de Wereld Oorlog nasmeulden in de puinhopen van de Duitse steden. De opkomst van deze door Duitsland geleidde “Verenigde Staten van Europa”, zoals hij dit noemde, zou onmiddellijk vooraf gaan aan de catastrofale gebeurtenissen die Jezus Christus bespreekt in Mattheüs 24.

De heer Armstrong bracht zijn voorspelling aangaande Europa gedurende decennia, consequent en in detail. Helemaal tot aan zijn dood in 1986 ging hij door met het verkondigen van deze waarschuwende boodschap.

Om kort te gaan: de heer Armstrong waarschuwde dat een enorme financiële crisis gecentreerd in Amerika zich over de hele wereld zou verspreiden—en dat deze de vonk vormde van de zevende en laatste opleving van het Heilige Romeinse Rijk.

Naar aanleiding van recente gebeurtenissen, is deze voorspelling waarlijk indrukwekkend—en eveneens een ontegenzeggelijke nalatenschap van de heer Armstrong’s ongeëvenaarde begrip van bijbelse profetie.

Het Bewijs

In Maart 1964 schreef de heer Armstrong een brief waarin hij de catastrofale economische omstandigheden besprak die de V.S. en Engeland in de eindtijd zouden plagen. “Als de dollar devalueert, zal dit vrijwel zeker resulteren in inflatie,” schreef hij, “en in uiteindelijke economische neergang voor de Verenigde Staten” (medewerker brief, 26 maart, 1964, nadruk van ons).

Verwijzend naar profetieën zoals in Leviticus 26 en Deuteronomium 28, ging hij verder: “Degenen onder u die werkelijk de profetieën van uw Bijbel geloven weten dat zo’n economische neergang geprofeteerd is! … Wij hebben laten zien hoe God geprofeteerd heeft dat een vorm van handelsoorlog tegen de Verenigde Staten en Engeland zal plaatsvinden—en hoe onze nationale economieën zullen wankelen en uiteindelijk ineenstorten!” Denk eraan dat dit in 1964 was.

Gedurende de volgende 20 jaar werden de voorspellingen van de heer Armstrong nog specifieker. In 1984 schreef hij dat een enorme bank-crisis in Amerika “plotseling kan resulteren in een aanleiding tot het verenigen van Europese landen tot een nieuwe wereldmacht groter dan de Sovjet Unie of de V.S. Dat kan op zijn beurt zorgen dat de Grote Verdrukking plotseling begint. En dat zal dan spoedig leiden tot de Tweede Komst van Christus en het einde van de wereld zoals wij die kennen” (medewerker brief, 22 Juli 1984).

In Augustus dat jaar zette hij uiteen wat het vuur van de nucleaire catastrofe zou ontsteken die in Mattheüs 24 word beschreven. “Nucleaire explosies zullen een wereld-overdekkende wolk produceren die een nucleaire nacht veroorzaakt. De zon zal er niet doorheen komen. Gewassen zullen niet groeien. Miljarden zullen sterven door de nucleaire ontploffingen. Degene die overblijven zullen van honger omkomen. … Dit is geen loos geschreeuw! Het is geprofeteerd in uw Bijbel! Het is werkelijkheid! En … een economische crisis dreigt dit tot stand te brengen …” (medewerker brief, 23 Augustus 1984).

In de herfst van 2008 heeft die economische crisis toegeslagen.

Amerika’s Financiële 9/11

De dagen rondom 11 september 2008 zijn nu berucht. De snelheid waarmee zovelen van Amerika’s meest prestigieuze financiële instellingen ineen zijn gestort is in het geheugen van de Amerikaanse bevolking verankerd. In werkelijkheid vertegenwoordigde die rampzalige week een drastisch keerpunt in de financiële macht van de V.S.

Wat overblijft is een gapend gat in de nu in diskrediet gebrachte economische kern van het land. Amerika’s economie zal nooit volledig herstellen van wat in essentie een enorme bank-crisis was.

“Het land is in de greep van de ergste financiële crisis sinds de Grote Depressie,” schreef de New York Times op 21 september 2008. “Voordat … de minister van Financiën, de voorzitter van de Federale Reserve en de leiders op Capitol Hill hun intenties duidelijk maakten om enorme schulden over te nemen, gleed de prognose van het Amerikaanse financiële systeem af van grimmig naar in potentie apocalyptisch.”

Dit onheil was het begin van een enorme recessie in Amerika die snel globaal werd. Sommigen noemden het zelfs een depressie. Miljoenen verloren hun baan. Gedurende de rest van het jaar en in 2009 gingen in de V.S. alleen al meer dan 140 banken failliet. In een poging dingen om te draaien voelde de regering van de V.S. zich verplicht triljoenen dollars te injecteren in reddingspakketten en borgstellingen, waarmee ze een reeds met schuld verzadigde economie nog verder belastten.

De gebeurtenissen van september 2008 deelde een dodelijke klap uit aan Amerika’s reputatie als stabiele supermacht. “Het lijkt er werkelijk op alsof de fundaties van het kapitalisme van de VS zijn verbrijzeld,”observeerde het dagelijks Duitse dagblad Der Spiegel. Voor de Verenigde Staten was September 2008 een groter keerpunt dan 11 september 2001! Het was een luide mededeling aan de wereld dat het Amerikaanse economische systeem het punt voorbij was waarop er nog een weg terug was.

Let op deze accurate voorspelling uit een Plain Truth uitgave van 1983. Na een economisch topoverleg van de G-7, merkte het op “hoe belangrijk vertrouwen in Amerika is voor de stabiliteit van de hele Westerse wereld.” Men zei, een vertrouwenscrisis in Amerika zal onvermijdelijk dramatische globale consequenties hebben—een voorspelling die voor onze eigen ogen beangstigend waar is geworden. Vervolgens maakte het artikel deze aanvullende meer specifieke opmerking: “Het gebrek aan vertrouwen in Amerikaans leiderschap moet uiteindelijk leiden tot een scheiding van wegen tussen de Verenigde Staten en West Europa …“

De onvermijdelijkheid van deze verbluffende transatlantische scheur is overduidelijk in bijbelse profetie. Toch is het inzicht opmerkelijk dat het aangezet werd door stuiptrekkingen binnen de V.S. die het wereldwijde vertrouwen zouden verbrijzelen. En de economische ramp van september 2008 vervulde deze voorspelling met griezelige nauwkeurigheid. En waar het Amerika’s reputatie aan het wankelen bracht, vormde het voor Europa aanleiding tot een aantal hele andere gebeurtenissen. Europa zag het als teken om snel te verenigen, en vervolgens het vacuüm te vullen dat door Amerika’s afbrokkelende financiële systeem gevormd werd.

Opkomst van Europa

Binnen 14 maanden na de gebeurtenissen van september 2008 hadden alle 27 lidstaten van de Europese Unie het Verdrag van Lisbon bekrachtigd. Tegen december 2009 was de grondwet van de EU in werking getreden, en smeedde zo effectief de EU om tot een rijksmacht.

Zoals u eerder gelezen heeft was dit precies wat de heer Armstrong had voorspeld!

De Duitse Minister van Financiën Peer Steinbrück vatte het Europese gevoel samen in Oktober 2008 toen hij verklaarde dat “de oorsprong en het zwaartepunt van het probleem duidelijk in de V.S. ligt.” De Duitse Kanselier Angela Merkel en de Franse President Nicolas Sarkozy stemden hiermee in, en maakten beide duidelijk dat zij geloofden dat de wereldwijde financiële crisis Amerika’s fout was. Paus Benedictus XVI voegde zijn stem ook bij de Europeanen. In een encycliek van juli 2009 voegde hij zich bij het koor van stemmen dat riep om een nieuwe financiële wereldorde onafhankelijk van de V.S.

De afbrokkeling van Amerika’s financiële systeem liet de wereld achter met een paar mogelijkheden. De nieuw opkomende machten in Azië waren te nieuw en onbeproefd. Investeerders waren onwillig om het Communistische China te vertrouwen. Het werd snel duidelijk dat er maar één goed alternatief was voor Amerika: Europa!

Het duurde niet lang voor de eis van Europa voor strakkere controle over wereldwijde financiën aanleiding gaven tot tastbare acties. Op de economische top van de G-20 in november 2008 bespraken de wereld’s meest machtige economieën de vorming van internationale instanties voor het reguleren van globale financiën. Europa, die de G-20 domineert, verscheen al snel aan de voorhoede van de beweging om het wereldwijde financiële systeem te hervormen.

“Europa beweegt zich snel in het kielzog van de economische crisis om het globale financiële systeem te reviseren, waarbij het nieuwe maatregelen doorduwt en voorstellen indient die belangrijke beperkingen opdringen aan Amerikaanse en andere bedrijven die ver buiten hun grenzen opereren,” observeerde de Washington Post op 13 juni 2009.

“De Europeanen staan aan de spits, bijvoorbeeld in het stellen van strikte nieuwe normen voor kredietrating- bureaus en risico management bij bedrijven die beleggingshypotheken verkopen,” vervolgde de Post. “Europa heeft ook het initiatief genomen bij het ontwikkelen van nieuwe regels om speculatiefondsen te controleren, onderwijl plannen smedend om twee nieuwe machtige regulerende bureaus in Europa te creëren, dit volgens analisten en regelgevers.”

Europa’s immer groeiende net van regels en voorschriften zal een enorme invloed op Amerika hebben, merkte de Post op: “De campagne aan de overkant van de Atlantische Oceaan heeft wereldwijde implicaties, voor een groot deel vanwege het feit dat zelfs bedrijven die hun basis in de Verenigde Staten hebben zich gedwongen zullen voelen Europa’s strengere regels te volgen.”

Een aantal van de meer scherpzinnige denkers in Amerika zagen wat er gebeurde en lieten hun alarmerende stem horen. “Om het niet al te bot te zeggen, wij zijn erg bezorgd,” zei Andrew Baker, algemeen directeur van de Alternative Investment Management Association. “We zitten in een situatie waarbij anderen landen toegewijd zijn aan het pad dat Europa volgt”(ibid.).

De snelheid waarmee Europa zich beweegt is ongelofelijk. Een “nieuwe machtsbalans” wordt in Europa uitgewerkt, rapporteerde het onafhankelijke nieuwsbureau EurActiv. “Frankrijk en Duitsland dagen openlijk het bestuur van de stad Londen als Europa’s belangrijkste financiële spil uit, en zijn er op gespitst om Parijs of Frankfurt als machtige financiële centra te zien in een nieuw meer gecontroleerd globaal systeem” (31 juli 2009).

De trend die in de herfst van 2008 werd afgevuurd is vandaag nog in volle gang: Amerika’s aanwezigheid, macht en welvaart is kwijnend, terwijl die van Europa aan het groeien is om de leegte op te vullen!

Hoe kon hij dit hebben geweten?

Ga terug en herlees de voorspelling gedaan door de heer Armstrong over de vereniging van Europa, de opkomst van een Europese supermacht, en de gebeurtenis die het allemaal op gang zou brengen. Denk eraan: de heer Armstrong deed deze uitspraken toen het Russische Rijk volledig Oost Europa domineerde en Duitsland nog steeds in tweeën was gedeeld. De Europese Unie bestond niet eens tot bijna een decennium later. Toch voorspelde de heer Armstrong duidelijk de toekomst van Europa, hij legde zelfs uit dat een financiële crisis zou bijdragen aan zijn opkomst tot supermacht.

Hoe kon hij dit hebben geweten?

De heer Armstrong vertrouwde op wat de Apostel Petrus het “het zeer vaste profetische woord” noemde (2 Petrus 1:19). Hij had 100 procent vertrouwen in de Bijbel als God’s Woord, dat het God’s gedachten op papier was. Gedurende meer dan 60 jaren bestudeerde hij het, mediteerde erover en verkondigde het als het onmiskenbare Woord van God. Hoe kwam hij zo goed geïnformeerd specifiek over Europa? Hij bestudeerde profetieën zoals Daniel 2 en 7 en Openbaringen 13 en 17, waarin deze gebeurtenissen voorspeld worden.

Gelukkig schreef de heer Armstrong de waarheid die God had geopenbaard vervolgens op. Gedurende decennia legde hij ze vast in artikelen en boekjes, hij besprak ze tegenover 10 miljoenen kijkers van zijn World Tomorrow televisieprogramma. Hij wilde het inzicht dat God hem gaf delen.

Als u meer wilt leren over de toekomst van de zevende en laatste opleving van het Heilige Romeinse Rijk nadat economisch onheil dit teweeg heeft gebracht, blijf dan lezen! ▪