Macron eert Napoleon

We zijn net voorbij de 200^ste sterfdag van Napoleon Bonaparte. In de afgelopen 50 jaar hebben de Franse presidenten het vermeden om zijn nalatenschap officieel te eren. Niet onder de indruk van dat precedent bezocht de Franse president Emmanuel Macron zijn graf ter ere van het jubileum.

Frankrijk koestert gemengde gevoelens ten opzichte van hun overleden keizer. Sommigen zien hem als een held die Frankrijk uit de bloedige revolutie naar de machtigste staat in de geschiedenis heeft geleid. Anderen zien Napoleon als een bloedige, meedogenloze egomaniak die de levens van zijn landgenoten heeft opgeofferd voor zijn eigen ambities.

“Hoe kunnen we een man herdenken die de vijand was van de Franse republiek, van een aantal Europese volken en ook de vijand van de mensheid in de zin dat hij een onderdrukker was?” vroegen Louis-Georges Tin, een auteur en activist, en Olivier Le Cour Grandmaison, een politicoloog, zich afgelopen maand af in Le Monde.

“Door ervoor te kiezen woensdag een krans te leggen bij het graf van Napoleon onder de gouden koepel van Les Invalides, betreedt meneer Macron het hart van de Franse cultuuroorlogen,” merkte The New York Times op.

In 2017 vergezelde dhr. Macron ook de Amerikaanse president Donald J. Trump naar het graf van Napoleon bij Les Invalides. Ook dat was omstreden. In 1940 gaf Adolf Hitler op precies dezelfde plek een eerbetoon aan Napoleon.

Napoleon en Hitler delen een vergelijkbare geschiedenis. Beide zochten al vroeg een verbond met de rooms-katholieke kerk en tekenden een concordaat met het Vaticaan. Beiden prezen wijlen Karel de Grote als hun rolmodel en wilden het Europese continent domineren en de wereld regeren. De ambities van beiden werden getemperd toen ze er niet in slaagden om Groot-Brittannië te veroveren en uiteindelijk werden ze verslagen tijdens hun pogingen om Rusland binnen te vallen. Toch wordt Hitler tegenwoordig door de meeste historici gezien als een kwaadaardige tiran, terwijl de opvattingen over Napoleon veel meer uiteenlopen.

De Bijbel ziet hen echter als onderdeel van hetzelfde systeem. God begon Openbaring 17 aan wijlen Herbert W. Armstrong te onthullen in de tijd van Mussolini en Hitler. In vers 10 lezen we: “Ook zijn het zeven koningen: vijf zijn er gevallen, een is er, de andere is nog niet gekomen, en wanneer hij komt, moet hij een korte tijd blijven.”

Dit is een profetie over het Heilige Romeinse Rijk. Voorafgaand aan Hitler was Napoleon degene die de heerschappij van het Heilige Romeinse Rijk in Europa deed herleven. Vóór hem waren het Justinianus, Karel de Grote, Otto de Grote en de Habsburgers die regeerden in een alliantie met de rooms-katholieke kerk, gesymboliseerd als de vrouw in Openbaring 17. Deze heroplevingen van het Heilige Romeinse Rijk worden in detail uitgelegd in ons gratis boek The Holy Roman Empire in Prophecy (alleen in het Engels beschikbaar).

Zoals in Openbaring 17 is geprofeteerd, verwachten wij nog één heropleving van dit wrede rijk. Dhr. Armstrong waarschuwde regelmatig over deze laatste heropleving in artikelen, op de radio en TV en in verschillende preken. De hoofdredacteur van de Trompet, Gerald Flurry, heeft zijn waarschuwing voortgezet. Deze laatste heropleving zal een unie van 10 landen zijn of groepen van landen, die verenigd zijn onder één overkoepelende leider en het zal grotere schade aanrichten dan alle voorafgaande rijken samen.

Tegenwoordig zien we dat Europese leiders Karel de Grote vereren zoals Napoleon en Hitler dat deden. We zien een Franse president die Napoleon vereert en sommigen in Duitsland die zelfs Hitler tot op zekere hoogte eer betonen. Dit alles toont aan dat we op het punt staan de laatste heropleving van het Heilige Romeinse Rijk te zien. Lees het artikel Het Heilige Romeinse Rijk treedt naar voren – op volle sterkte voor meer informatie over dit Heilige Romeinse Rijk. U kunt ook vragen of opmerkingen sturen naar brieven@detrompet.nl.