Is een Wereld Dictator Aanstaande?

Van al de wereldwijde gebeurtenissen en sociale, economische en religieuze onderwerpen die in het tijdschrift de Trumpet besproken zijn, is er één essentiële wereldgebeurtenis in ontwikkeling die het vanaf zijn eerste uitgave van dichtbij in de gaten heeft gehouden. Dat is dezelfde gebeurtenis waarvan het opschrift in de eerste uitgave van de Plain Truth verscheen in februari 1934. Het is in feite een nieuwsbericht dat zich reeds begon te ontvouwen terug in 31 voor Christus bij de opkomst van het Romeinse Rijk.

In een allegorie waarbij de zeven heuvels van Rome met zeven opeenvolgende regeringen worden geassocieerd, of met zeven oplevingen van het Romeinse Rijk, verklaart het boek Openbaringen, “En er zijn zeven koningen; de vijf zijn gevallen, en de één is, en de ander is nog niet gekomen, en wanneer hij zal gekomen zijn, moet hij een weinig tijds blijven.”(Openbaringen 17:10).

Tot in de vroege jaren ‘30, toen de Plain Truth werd geboren, bleven de meesten blind voor de betekenis van de woorden van deze profetie. Maar toen Herbert Armstrong dit buitengewone nieuwstijdschrift begon uit te geven was de betekenis hem verassend duidelijk.

De heer Armstrong wist dat het bijbelse boek Openbaringen door de Auteur niet gegeven was om te verbergen, maar eerder om “te tonen … de dingen die haast geschieden moeten …”(Openbaringen 1:1). En zo gebeurde het dat deze unieke man—die in zijn latere leven geassocieerd werd met koningen, prinsen, minister presidenten en leiders van naties over de gehele wereld—het begrip kreeg dat de vijf gevallen “koningen” genoemd in Openbaringen 17:10, de vijf oplevingen van het Romeinse Rijk onder het schild van het Roomse Pausdom symboliseren die tot die tijd hadden plaats gevonden. Deze Romeinse Rijken “herleefden” onder de opeenvolgende leiding van Justinianus, getroond als keizer in 554 na Chr.; Charlemagne (Karel de Grote voor de Duitsers), gekroond in 800 na Chr.; Otto de Grote in 962 na Chr.; Charles v (het begin van de Habsburg-dynastie) in 1530; en Napoleon, die zichzelf in 1804 tot keizer kroonde.

Maar de voorspelling in Openbaringen 17:10 verwees naar een opleving van het Romeinse Rijk die in dezelfde tijd plaatsvindt dat de mysterieuze visie van Openbaringen als eerste zou worden begrepen: “en de één is.” Herbert Armstrong begon te begrijpen dat de dictator Benito Mussolini de ene die is was, in die tijd, in de jaren ‘30, voor en gedurende het begin van de 2e Wereld Oorlog. (Vraag voor een grondige uitleg van deze profetie ons gratis boekje Daniel—Unsealed at Last aan.) In een van zijn laatste artikelen, die na zijn dood in de Plain Truth verscheen, weerspiegelde de heer Armstong: “In 1929 sprak Mussolini een concordaat af met het pausdom. Toen rond 1935, nadat hij Ethiopië, Eritrea en Italiaans Somalië bij Italië had verenigd, verklaarde Mussolini dit als het herstel van het Romeinse Rijk. Ik verkondigde het nieuws van dit … herstel zelf in die tijd op de radio” (Plain Truth, maart 1986).

De heer Armstrong verwees ook naar de “één die is” op het moment van de profetie als zijnde Mussolini, of de Hitler-Mussolini as (Plain Truth, oktober 1962).

Binnen de context van het visioen van de apostel Johannes van de opeenvolging van zeven herlevingen van het Romeinse Rijk, liet de nederlaag van deze zwakke zesde opleving door de Westerse Geallieerde legers nog een laatste opleving over: “de ander is nog niet gekomen.”

Denk eraan dat de heer Armstrong dit begrip kreeg tenminste vijf jaar voordat vijandigheden uitbraken tussen de As-mogendheden en de Westerse Geallieerden in 1939. Hij begreep in feite de betekenis voor onze tijd van de grote profetieën, omvat in de boeken Daniël en Openbaringen, al helemaal terug in 1927!

Heilig Romeinse Opleving

De heer Armstrong schreef een brief aan lezers van de Plain Truth op 24 juli 1983, waarin hij op het volgende wees, “De allereerste uitgave van het tijdschrift Plain Truth verscheen in februari 1934—op 6 maanden na 50 jaar geleden. Het artikel dat op het voorblad begon waarschuwde over de plotselinge opkomst van een heropgericht “Heilig Romeins Rijk” in Europa—een unie van 10 landen in Europa onder één regering, met één verenigde krijgsmacht. Gedurende 50 jaar heb ik uitgeroepen naar de wereld over de Bijbelse profetieën van deze komende ‘Verenigde Staten van Europa’—een nieuwe verenigde supermacht misschien krachtiger dan zelfs de Sovjet Unie of de Verenigde Staten!”

Steeds opnieuw wezen Herbert Armstrong, en vele schrijvers die bij de Plain Truth in dienst waren onder zijn leiding, naar gebeurtenissen die leidden tot de onvermijdelijke opkomst van een Europees fascistische federatie, onder de geestelijke invloed van het Vaticaan, die met de V.S. en Engeland zou wedijveren en hen zelfs voorbij zou streven op commercieel, economisch en uiteindelijk militair gebied. Voor WO2 voorspelde de heer Armstrong dit reeds. Gedurende het heetst van de strijd in de Oorlog van Engeland bleef hij dit voorspellen. Toen Duitsland er verslagen bij lag, tot stof vermorzeld door het gezamenlijk geweld van de Britse Gemenebest en Amerikaanse strijdkrachten, bleef hij nog de toekomstige opleving van Duitsland verkondigen, voorbestemd om een Europese samenwerking te domineren die de laatste opleving van het Heilige Romeinse Rijk zou vormen. Helemaal tot aan zijn laatste preek die hij aan het einde van 1985 gaf, bleef Herbert Armstrong krachtig profeteren over deze gebeurtenissen.

Lees de volgende samenvattingen, letterlijk overgenomen uit het tijdschrift Plain Truth gedurende 52 jaar onder leiding van zijn oprichter. Lees—en verbaas u. Verbaas u over de vooruitziende visie van een man die meer dan 70 jaar geleden profeteerde over een belangrijke gebeurtenis die plotseling huidige realiteit is geworden: de zevende en laatste opleving van het Heilige Romeinse Rijk.

Dit is levende profetie—onbreekbare, onveranderbare profetie van onvermijdelijke gebeurtenissen die nu voor onze eigen ogen tot een plotselinge climax komen!

Minder dan 10 jaar na WO2, benadrukte de heer Armstrong opnieuw beweringen dat een Duitse opleving zou leiden tot een verenigd Europa. “In februari 1945—slechts enkele maanden voor het einde van de oorlog—kondigde President Roosevelt en Prime Minister Churchill het verenigde Amerikaans-Engelse beleidsplan aan met betrekking tot Duitsland. Dit was het plechtige beleidsplan en de waarschuwing voor de toekomst. Luister.

Citaat: ‘Het is ons onbuigzame doel om het Duitse militarisme en Nazisme te vernietigen en ervoor te zorgen dat Duitsland nooit meer in staat zal zijn de vrede in de wereld te verstoren.We zijn vastbesloten alle Duitse gewapende troepen te ontwapenen en ontmantelen; voor altijd de Duitse Algemene Leiding (Großer Generalstab) op te breken die er herhaaldelijk in is geslaagd het Duits militarisme te laten herleven …“ En nu, een korte negen jaar later, zien we het spektakel van Washington en Londen die samen elk mogelijke diplomatieke poging doen, ondersteund door Amerikaanse dollars, om twee dingen te voor elkaar te krijgen: het creëren van een Verenigde Staten van Europa, en het opnieuw bewapenen van Duitsland” (Plain Truth, november / december 1954).

Met Europa bijna herbouwd door massale financiële steun van het V.S. Marshall Plan, maar nog steeds verdeeld, voorspelde de heer Armstrong in dezelfde uitgave van de Plain Truth, “Duitsland [zal] onvermijdelijk te voorschijn komen als de leider van een verenigd Europa. Er zal een geestelijk bindende kracht voor nodig zijn om dit vertrouwen te inspireren—om de angsten te verwijderen—en die geestelijk bindende kracht moet van binnen in Europa opkomen!

“Heel Europa is eigenlijk klaar—het wacht slechts op een leider die vertrouwen inboezemt. … Die man is ergens aanwezig” (ibid.).

Deze aanhalingen van het tijdschrift Plain Truth uit 1954 bevatten de essentie van één van de meest krachtige profetieën in de Bijbel—een profetie waarvan de heer Armstrong in grote mate overtuigd was dat deze onvermijdelijk vervuld zou worden. Het is een profetie die draaide om “Duitsland … als leider van een verenigd Europa,” en “een geestelijk bindende kracht,” en een “leider die vertrouwen inboezemt.” Die profetie is nu zo ver gevorderd in haar vervulling dat het in rap tempo gedocumenteerde geschiedenis wordt van de tweede decennia van de 21ste eeuw!

Duitsland leidt de EU

“Zelfs gedurende WO2, terwijl geallieerde bommenwerpers bezig waren Duitsland te verpulveren tot een verbrijzelde, kale hoop puin, gaf de heer Armstrong zijn luisteraars en lezers de waarschuwing dat Duitsland opnieuw zou opleven! Zij geloofden het niet.

“Kijk nu om u heen!

“Waren de waarschuwingen deugdelijk? Waren zij waar? Hebben ze plaats gevonden?” (Plain Truth, februari 1957). Dit waren de uitdagende vragen die door een Plain Truth schrijver gesteld werden 12 jaar na Duitsland’s nederlaag in de 2e Wereld Oorlog.

In het midden van de jaren ‘60, toen het meest duidelijke initiatief van de unie in Europa nog in handel en commercie plaats vond, had de Plain Truth reeds een toenemende drang geregistreerd binnen de Europese Gemeenschap naar politieke eenheid. “Toch, als 300 miljoen Europeanen verenigd zouden zijn en met één stem konden spreken, zou dit elke grootmacht in de huidige wereld overstijgen … Op één ding kunt u rekenen. Het is in feite zo zeker dat u uw geld erop in zou kunnen zetten: De roep naar een politieke eenheid in Europa zal steeds harder gaan klinken en het zal niet lang duren voor we de Europese Gemeenschap zien ontwikkelen naar een Verenigde Staten van Europa. U zult niet lang hoeven wachten!” (september 1967).

Een van de oudere schrijvers van de Plain Truth schreef in de jaren ‘70, “Gedurende bijna 30 jaar hebben het tijdschrift Plain Truth en het programma World Tomorrow de wereld verteld dat Europa zou verenigen—dat een Verenigde Staten van Europa zo zeker was als de opkomst van de zon” (februari 1970).

In 1973, toen Engeland zich aansloot bij de Europese Gemeenschap, schreef Herbert Armstrong, “Vier jaar voordat Adolf Hitler de wereld in de 2e Wereldoorlog stortte, verscheen er een artikel in de Plain Truth van juli 1935. Dat artikel zou hebben kunnen worden samengevat door deze zin die er in stond:’Uit het huidige Italië zal een reïncarnatie opkomen van het eens grote en machtige Romeinse Rijk, door een alliantie van 10 naties binnen zijn grondgebied.’

“Bijbelse profetie onthult dat dit rijk zou beginnen als een economische beweging—dat het een tijdperk van ongebruikelijke welvaart naar Europa zou brengen. Het begon in maart 1957, toen zes Europese landen—West Duitsland, Frankrijk, Italië, België, Nederland en Luxemburg—het Verdrag van Rome ondertekenden, en zo de Europese Economische Gemeenschap (EEC) oprichtte. … Hoe wist ik, helemaal terug in 1927, dat deze komende Verenigde Staten van Europa op zou bloeien—in onze tijd? Ik wist dit omdat ik het duidelijk geopenbaard zag in bijbelse profetie” (maart 1973).

Toen in 1980, vooruitkijkend naar de opbouw van het oostelijke been van dat rijk, negen jaar voor de val van de Berlijnse muur, verklaarde de heer Armstrong, “Het lijkt nu volkomen realiseerbaar dat Joegoslavië in dit herrezen Romeinse Rijk zal worden opgenomen. Ook Polen, het geboorteland van de Paus, en Roemenië, en mogelijk Hongarije. Voeg dan Oostenrijk toe, Duitsland, Italië, Spanje, Portugal en Frankrijk. Er zal een unie zijn van tien naties in het algemene gebied van het middeleeuwse Romeinse Rijk in een nieuw verenigd Europa. Waarschijnlijk zullen Holland, Denemarken, Noorwegen en Zweden niet inbegrepen zijn [in de uiteindelijke 10]. Maar Ierland zou kunnen. Engeland zal er niet bij zitten! …

“Ik heb dit herrezen Romeinse Rijk publiekelijk voorspeld sinds februari 1934! Nu zal het plotseling kunnen samenkomen, erg snel!” (medewerker brief, 10 juni 1980).

In 1999 had de Europese Economische Gemeenschap (EEC, dat toen uit 16 landen bestond) een nieuwe titel gekregen, de Europese Unie. Het verdrag van Maastricht in 1992 breidde de Europese Gemeenschap uit naar een politieke en monetaire eenheid, precies zoals de heer Armstrong had voorspeld. Dit opende de weg voor een nieuw Duitse zelfbewustzijn.

Onder de kop “Duitsers sturen aan op een Verenigde Staten van Europa,” rapporteerde de Weekly Telegraph in 1999, “Duitsland’s nieuwe rood-groene leiderschap is onthullend in zijn blauwdruk voor een federaal Europa gebouwd over de rug van de nieuw gelanceerde euro. Deze beweging zal olie op het vuur gooien van Euro-sceptici die vrezen dat monetaire fusie slechts een stap op de weg naar een Verenigde Staten van Europa is … Duitsland wil het momentum van de geboorte van de Euro exploiteren om Europa stevig op weg naar een federale toekomst te zetten” (20-26 jan. 1999).

In 2004 waren de overige landen waarvan de heer Armstrong voorspelde dat ze tot het Europese eenwordings- project zouden toetreden—Oostenrijk, Polen, Roemenië en Hongarije—allemaal leden van de EU, en belangrijke stappen om de Balkan-landen te bemachtigen hadden een vergevorderd stadium bereikt.

Duitsland was, en blijft, de voornaamste ondernemer in al deze pogingen. Echter, om elk idee te verdrijven dat het expansionistische neigingen zou hebben, heeft Duitsland deze initiatieven over het algemeen gemaakt onder de mantel van het algemene belang voor de Europese Unie.

De Plain Truth vatte deze kunstgreep jaren geleden samen met deze woorden: “Dit besef verklaard waarom West Duitsland lange tijd zo hard geprobeerd heeft gemeenschappelijke communautaire posities te realiseren op het ene gebied na het andere. Daarbij, door altijd het gemeenschappelijke Europese doel te omhelzen, wordt het minder verdacht van nationalistische motivaties. Per slot van rekening ligt de 2e Wereldoorlog nog niet zo ver in het verleden”(oktober 1976).

Maar, sinds de eerste “baby-boom” kanselieren van Duitsland—Gerhard Shröder, gevolgd door Angela Merkel—aan de macht kwamen, is dat allemaal aan het veranderen. Duitsland kan dan nu een frisser aandoend ministerschap aan het hoofd van de regering hebben, maar Duitse instellingen zijn gedurende de meer dan 60 jaar van hun enorme naoorlogse groei op senior niveau bemand door de oude garde die Hitler’s Derde Rijk ondersteunden!

“Waar zijn de politiek-geografen gebleven, de advocaten, de rechters, de onderwijzers, de magistraten, de politie agenten, de jonge zakenmannen, de leden van de vele armen van de militaire macht, de voormalige leden van de Hitler Jeugd, de partij werkers, de industriëlen die Hitler volledig ondersteunden, de propagandisten, Vijfde Kolom leden—en de rest?” vroeg de Plain Truth in december 1963. “Simpel. Ze zijn terug waar ze vandaan kwamen! Vandaag staan bijvoorbeeld 60 procent van de advocaten, rechters, het overheidsapparaat, Burgemeesters en magistraten in de ene staat Bavaria bekend als voormalige Nazi’s.

“Bijna ALLE top industriëlen in het Ruhr gebied zijn voormalige Nazi’s. Leden van de huidige regering—inclusief de CDU—zijn bekende, kaart-dragende, voormalige Nazi’s.”

De Christelijke Democratische Unie (CDU) domineerde de naoorlogse Duitse politiek gedurende 33 jaar. Het is het bolwerk van Duits corporatisme en Duitse-stijl conservatisme. Het is nu onthuld dat de CDU ondersteund werd door een verfijnd systeem van illegale financiering via contributies van invloedrijke personen uit het Duitse bedrijfs—en industriële leven—velen van hen, ongetwijfeld, dezelfde “kaart-dragende, voormalige Nazi’s.”

Het is niet langer een eenzame stem die waarschuwend uitroept over de drastische en onvermijdelijke gevolgen van de dwaasheid van Engeland en de V.S. in het financieren en promoten van de opkomst van een verenigd Europa. Sommige slimme politica hebben deze zelfde waarschuwing uitgeroepen. Voormalig Brits Minister President Margaret Thatcher was er één van. “Barones Thatcher viel gisterenavond krachtig uit tegen plannen voor een Europese verdedigingstructuur, waarbij ze zei dat het de NATO zou bedreigen en zou kunnen helpen om een Europese Superstaat te creëren … Ze nam de ongebruikelijke stap om de politiek van de Britse regering vanuit het buitenland aan te vallen, waarbij ze de drang naar een aparte Europese Defensie op het zelfde niveau plaatste als de Europese eenheidsmunt. Beide waren gericht op ‘de utopische onderneming van het creëren van één Europese superstaat om met Amerika op het wereld toneel te kunnen wedijveren’” (Times, Londen, 8 dec. 1999).

Nu, meer dan zes decennia na de noodlottige nederlaag toegebracht door de Geallieerden, is Duitsland, zo wordt algemeen erkend, het land met de meeste politieke invloed en het economisch krachtigste land op het Continent. In een boek uit 1999 met de titel Over de Volgende Oorlog met Duitsland, beargumenteert de Franse auteur Philippe Delmas, een senior ambtenaar, dat “de angst voor Duitsland terug is.” “Duitsland lijkt bedreigend, ondanks zichzelf, en nergens erger dan in Frankrijk!” schreef hij.

Wat een krachtige bevestiging van de profetische woorden van Herbert Armstrong.

Overweeg ook eens deze verrassende uitspraak door de heer Armstrong in de Plain Truth lang geleden in 1952: “De Verenigde Staten is vast besloten, nu, om zich niets in de weg te laten leggen een opnieuw bewapend, onafhankelijk Duitsland op te bouwen. Dit zal het hart en de kern vormen van het verenigd Europa dat het Romeinse Rijk zal heroprichten” (juni 1952).

“Het hart en de kern van het verenigd Europa”—vergelijkbare woorden werden gebruikt door de Amerikaanse ambassadeur van Duitsland, Philip Murphy. Op 1 dec. 2009, riep Ambassadeur Murphy “Berlijn op nauw samen te werken met Washington,” rapporteerde de Local. Het citeerde hem uit een toespraak in Berlijn, “We hebben sterke partners nodig—en nergens zijn er betere of meer toegewijde partners dan in Europa. En Duitsland is het middelpunt van de Europese Unie.” Zonder het zich te realiseren bevestigde de ambassadeur de profetische woorden van Herbert Armstrong, die hij meer dan 60 jaar geleden uitte toen Duitsland alles behalve ‘het middelpunt’ van Europa was! Hoe krachtig is die profetie nu vervuld!

Vandaag is Duitsland verreweg EU’s leidende economie. Het is de doorvoerhaven voor vracht over water of land voor de Europese Unie. Duitsland is onderweg om de opzichter te worden van de energie-kruispunten tussen Europa en Rusland. Frankfurt is de thuisbasis van één van de wereld’s machtigste banken, de Europese Centrale Bank, controleur van EU’s autonome middel van betaling, de euro, die nu de dollar in waarde overtreft. Het oude Duitse Opperbevel, dat de Geallieerden uit de 2e Wereldoorlog verklaarden voor altijd te zullen vernietigen, is in frisse nieuwe kleding opgestaan, hernoemd als het Commando van de Strijdkrachten; het is het brein achter de ontwikkeling van een machtig, nucleair-bewapend Europese defensiemacht. Duitsland is het enige land dat pocht met een hooggerechtshof, het Duitse Constitutionele Gerechtshof, wiens macht dat van het Europese Gerechtshof overstijgt. De macht van laatstgenoemde overtroeft alle gerechtelijke machten van de individuele hooggerechts-hoven van de andere EU lidstaten. Dan is er nog de ‘Financial Stability Board (FSB)’, een Duits idee, omarmd door de G-20 landen als toekomstige regulateur van de globale economie. De EU heeft de meerderheid van stemmen in dat bestuur.

Om kort te gaan, de macht over Europa die Duitsland tweemaal in de 20ste eeuw door gewapende agressie heeft gezocht, is in deze 21ste eeuw plotseling realiteit geworden. Het heeft zich ontwikkeld sinds 1951 via een reeks verdragen tussen EU lidstaten. De belangrijkste van deze verdragen is een letterlijke Europese constitutie (nog een ander Duits idee), ook bekend onder het pseudoniem Verdrag van Lisbon. Hierbij heeft de EU nu een permanente president en zijn eigen diplomatieke korps. Het is in feite een letterlijk Europees rijk, de laatste oprichting van het oude Heilige Romeinse Rijk, met Duitsland als “middelpunt”—of, zoals Herbert Armstrong profeteerde, als “hart en kern”!

Een Verenigd Leger

In 1996, werd een schokkend WO2 intelligentie rapport publiekelijk gemaakt. Het document, met details over een bijeenkomst in augustus 1944 tussen Duitse top industriëlen, onthult een geheim naoorlogs plan om de Nazi’s weer aan de macht te krijgen. Verschillende elite takken van de Duitse industrie waren gerepresenteerd. Deze bedrijven, zo verklaart het document, moesten zich “voorbereiden om de Nazi Partij te financieren die gedwongen was ondergronds te gaan.”

In 1944 wisten de Duitsers dat zij de 2e Wereldoorlog zouden verliezen en zij waren al bezig zich voor te bereiden op de volgende ronde!

“Bestaande financiële reserve in het buitenland,” zo melde het document, “moeten beschikbaar gesteld worden voor gebruik van de partij zodat een sterk Duits Rijk opgericht kan worden na de nederlaag.” Toen de V.S. het document toegankelijk maakte, werd dit slechts spaarzaam door de media bericht. Maar nog meer verontrustend dan de ongevoeligheid van de media is het feit dat de regering van de V.S. het pas in 1996 publiekelijk maakte—meer dan 50 jaar later!

Luister met de inhoud van dat Nazi-document uit 1944 in gedachten, naar wat Herbert Armstrong zei tegen de luisteraars van zijn radio programma, op 9 mei 1945, gedurende een conferentie van de VN: “De oorlog in Europa is voorbij—of niet? We moeten wakker worden en ons realiseren dat nu het meest gevaarlijke moment in de nationale geschiedenis van de Verenigde Staten is, en niet ervan uit gaan dan we nu vrede hebben!

“Mensen plannen hier om de vrede in de wereld te waarborgen. Wat de meesten niet weten is dat de Duitsers hun plannen hebben voor het winnen van de vredesstrijd. Ja, ik zei de strijd voor vrede. Dat is een strijd die wij Amerikanen niet kennen. Wij kennen slechts één soort oorlog. We hebben nog nooit een oorlog verloren—dat wil zeggen, een militaire oorlog; maar we hebben nooit een conferentie gewonnen, waar leiders van andere landen ons te slim af zijn in de strijd voor vrede.

“We begrijpen de grondigheid van de Duitsers niet. Vanaf het begin van de 2e Wereldoorlog, hebben zij de mogelijkheid overwogen deze tweede ronde te verliezen, evenals de eerste—en zij hebben, voor het geval dit mocht gebeuren, voorzichtig en methodisch een derde ronde gepland—de 3e Wereldoorlog! Hitler heeft verloren. Deze ronde van oorlog in Europa is voorbij. En de Nazi’s zijn nu ondergronds gegaan. … Nu wordt methodisch een Nazi ondergrondse gepland. Zij plannen een terugkomst en een overwinning bij de derde poging.”

Voor hen die Herbert Armstrong volgen, was de openbaarmaking van een Nazi document in 1996, dat bewijst dat de Nazi’s na de 2e Wereldoorlog ondergronds gegaan waren en een herleving planden, geenszins verrassend. Het was een bevestiging van een waarheid die de heer Armstrong al decennia lang had verkondigd, zo vroeg als mei 1945 al!

Vandaag de dag manifesteert deze geest van Nazisme zich in de militaire ambities van de door Duitsland geleidde Europese Unie. Duitsland heeft zich ontwikkeld tot de meest krachtige economische en politieke macht binnen de 27-landen tellende combinatie van een verenigd Europa, welke zijn eigen constitutie heeft, zijn eigen diplomatieke rijkscorps en zijn eigen president—in essentie een verenigde regering! Binnen zijn grenzen dicteert de Europese Centrale Bank de politiek met betrekking tot de EU’s eigen gemeenschappelijke munteenheid, de euro. Het heeft ook in alle stilte gewerkt aan de fundatie van een verenigd Europees leger!

Onder het Verdrag van Lisbon/ de EU constitutie, is de EU gemachtigd een verenigd leger te ontwikkelen ondersteund door een verstevigde Europese wapenindustrie.

Een interessante ontwikkeling is echter dat de Duitse Federale Constitutionele Rechtbank heeft bepaald dat, tenzij een tegengestelde wet aangenomen werd vóór het Verdrag van Lisbon was bekrachtigd, dat verdrag de macht van het Duitse parlement zou ontkrachten. De rechtbank handelde snel om zeker te stellen dat de Duitse wet domineerde boven de EU wet. Het bepaalde dat de Bundestag ultieme zeggenschap heeft over deelname van het Duitse Leger in een militaire operatie van de EU. De opmerkelijke uitkomst van deze kunstgreep is dat nu, Duitsland het akkoord moet geven voor elke inzet van enig EU gevechtseenheid. Zo worden niet alleen de meest belangrijke parlementaire commissies van de EU gedomineerd door Duitsland, maar ook de inzet van gevechtseenheden van de EU is in essentie in handen van het Duitse Opperbevel onder Duitse parlementaire goedkeuring!

De weg is nu vrijgemaakt voor Duitsland om Europa voorwaarts te leiden en dat essentiële deel van de heer Armstrong’s profetie te vervullen, een gemeenschappelijke militaire macht net zo groot als of groter dan die van Rusland of de V.S.!

Zelfs de Duitse mentaliteit met betrekking tot nationale defensie en militaire gelegenheden ondergaat een radicale verandering. De politieke stemming in Berlijn ontwikkelt zich snel van een vooral passieve naar een meer agressieve, of zelfs strijdlustige mentaliteit. Het land ontwikkelt zich naar een meer assertieve rol in geopolitiek. De EU dekmantel, de NAVO dekmantel, de VN dekmantel, de vriendelijke, “vredelievende, democratische, beste-vriend-van-het-Westen” dekmantel worden allemaal ontmantelt en onthullen een natie die verrijst om zijn natuurlijke rol als leider van Europa op te eisen.

Veel van deze transformatie geschiedde onder toeziend oog van de nieuwe minister van defensie van het land, die in Oktober 2009 in dienst trad. Zijn naam is Baron Karl-Theodor zu Guttenberg. Deze man voerde spoedig beleid om het makkelijker te maken voor de Bundeswehr aan de strijd in Afghanistan mee te werken. Hij was de eerste Duitse politicus die het voorheen door taboe gemeden woord “oorlog” gebruikte in de beschrijving van het conflict in Afghanistan. Guttenberg heeft zich ook verdienstelijk gemaakt in het overtuigen van het Duitse publiek van de noodzaak voor een meer assertieve en agressieve Duitse legermacht.

Guttenberg heeft duidelijk gemaakt dat de motor van de Duitse militaire industrie opgewarmd moet worden, en dat er een grotere samenwerking tussen de Duitse regering en zijn militaire industrie moet zijn. Bijvoorbeeld in Januari 2010, tijdens een ontbijt-bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos, Zwitserland, “lanceerde” de Duitse regering “een initiatief om zijn militaire industrie te versterken” (Wall Street Journal, 31 Jan. 2010). Tijdens de bijeenkomst, welke werd bijgewoond door top directieleden uit grote Duits bedrijven en door regeringsleiders, sprak Guttenberg over de “noodzakelijke wisselwerking tussen defensie beleid en Duitslands economische belangen” (ibid.).

Een maand eerder verkondigden twee van Duitsland’s topfabrikanten op militair gebied—Rheinmetall en man Group—hun intenties om hun militaire voertuigen productie samen te voegen. Dit project werd rechtstreeks gechaperonneerd door Duitslands politieke klasse: de Duitse regering is een grote medestander van het uitbreiden van het Duitse militaire industrie, en heeft achter-de-schermen dit proces op weg geholpen (bladzijde 18).

Dat is een schokkende ontwikkeling, vooral bekeken in het licht van het document waaruit blijkt dat in Augustus 1944 Nazi-politica een ontmoeting hadden met Duitse industriëlen—waarvan Rheinmetall er één was—om de toekomstige opkomst van het Duitse Nazisme te beramen!

Duitsland’s Minister van Defensie gelooft ook dat de NAVO een revisie nodig heeft. Sprekend tot zijn tegenhangers op de Veiligheidsconferentie in München in februari 2010, besprak Guttenberg de “noodzaak tot actie” om de NAVO te stroomlijnen en waarschuwde dat de veiligheidsorganisatie “te veel praat en te weinig doet.” Op dezelfde conferentie verwoordde de Duitse Minister van Buitenlandse Zaken Guido Westerwelle de steun van Berlijn aan een Europees leger, omdat het de EU zou helpen zijn rol als “globale medespeler” waar te maken.

Zulke uitspraken rechtstreeks uit het binnenste heiligdom van de Duitse regering zijn een krachtige ondersteuning van de profetische visie van Herbert Armstrong. Maar het feit blijft dat om dit militaire beleid in vervulling te laten gaan, de Duitse regering een leider met visie nodig heeft om vooruit te komen op een manier die de steun van het Duitse publiek verwerft.

Een Vertrouwen-Inboezemende Leider

In 1953 schreef de heer Armstrong dat “het volk van Europa als geheel wil … een verenigd Europa”—en tegelijkertijd, “Zonder Duitsland is zo’n federatie van landen onmogelijk.” Profetie openbaart dat Duitsland, het land dat te voorschijn is gekomen als het economische en militaire hart van Europa, de vereniging van het Continent zal voortstuwen tot zijn uiteindelijke vorm als super-staat. De heer Armstrong verklaarde verder: “het is waarschijnlijk dat niemand behalve een Duitser de dynamische, inspirerende leiderschap kan bieden dat vereist is om zo’n politieke militaire federatie te organiseren” (Good News, mei 1953).

In 1956 schreef de heer Armstrong dat de Europeanen “meer en meer nadenken over een komende Verenigde Staten van Europa! … [Europa] gaat zich tegen ons verenigen! En nu is Europa er zo goed als klaar voor! Het toneel is klaar! Al wat nu nog mist is de sterke leider—de komende Führer! De Duitsers komen na de vernietiging van de 2e Wereldoorlog op adembenemende manier terug. Duitsland is het economische en militaire hart van Europa. Waarschijnlijk zal Duitsland de komende Verenigde Staten van Europa leiden en domineren.”

Zoals de heer Armstrong voor ons, hebben wij lang uitgekeken naar een man op het wereldtoneel die deze centrale profetische rol zou kunnen vervullen.

In 2009 kwam er plotseling een Duitser met “dynamische, inspirerende” leiderschap-kwaliteiten in beeld. Deze man verscheen in de frontlinie van de Duitse politiek toen hij werd aangesteld als Duitse Minister van Economie in februari 2009. Toen net na Duitsland’s nationale verkiezingen in september van dat jaar, verhoogde Kanselier Merkel zijn politieke status ineens door hem de senior portfolio van minister van defensie te geven in haar nieuwe coalitie kabinet.

Wij volgen Karl-Theodor zu Guttenberg’s politieke vooruitgang met interesse aangezien zijn biografie zo dicht overeenkomt met de profetische beschrijving die Herbert Armstrong gaf. In het bijzonder opmerkelijk zijn zijn familie- en politieke connecties.

Zijn vroege ontwikkeling in het politieke leven werd geleid door Edmond Stoiber, een Katholiek conservatief die zelf geprepareerd is door Franz Josef Strauss, de beroemde Duitse politicus die een groot ontwerp klaar had voor een verenigd Europa geleid door een dominant Duitsland.

Guttenberg is via een deel van zijn familie ook verbonden aan het huis van Habsburg. Strauss en Otto von Habsburg deelden een gezamenlijke droom van een verenigd Katholiek Europa. Beide deelden persoonlijk details van die visie met Herbert Armstrong tijdens een bezoek dat zij brachten aan de campus van Ambassador College in Pasadena, Californië. Otto von Habsburg droomde van een herleving van het Heilige Romeinse Rijk. De heer Armstrong wist dat deze droom bestemd is om werkelijkheid te worden.

Houdt de onberispelijk Frankisch-Bavariaanse Rooms Katholieke connecties van de jonge, aristocratische Guttenberg in gedachten en tel daarbij op het politieke gedachtengoed dat de Bavariaanse politiek decennia lang onder Strauss en Stoiber heeft doordrongen—de droom van een verenigd Katholiek Europa onder Duitse leiding. Voeg daaraan toe iets dat Strauss en Stoiber zelf nooit bezaten—een opvallende familie-titel die al deze connecties samenbindt—en we hebben een persoon in Duitsland om in de gaten te houden.

Wat is die familie-titel? Guttenberg’s officiële titel werd verleend aan zijn voorouders tijdens de 18de eeuw. Zijn correcte titel is Reichsfreiherr—wat zoveel betekent als “Baron van het Heilige Romeinse Rijk.” Dat is een fascinerende titel als je bedenkt wat er in Europa gebeurt!

Zoals we hebben gezien gebruikt Guttenberg de woorden oorlog en terrorisme en geen vage eufemismen. Hij voert de Duitse bevolking richting een militaire mentaliteit en stookt het vuur van de Duitse militaire industrie op. Hij is enthousiast ontvangen door het Duitse korps officieren. Zijn adellijke titel raakt hen, evenals de 800-jaar oude traditie van zijn aristocratische familie. Zulke invloeden leven sterk in het Duitse Leger zoals waarschijnlijk in geen ander land in de wereld.

Wij blijven in de gaten houden of deze man de vervulling is van de heer Armstrong’s op de bijbel gebaseerde profetie van een krachtige leider over heel Europa.

Leef het Drama!

In een preek gegeven aan zijn hoofdkwartier-gemeente op 27 nov. 1982, verwees Herbert Armstrong naar die eerste uitgave van de Plain Truth gepubliceerd in 1934. “Ik was nogal verwonderd toen ik opnieuw las wat ik daar, bijna 50 jaar geleden, had geschreven,” zei hij. “De kop is: ‘Komt er een Wereld Dictator op het toneel?’”

Hij citeerde vervolgens uit het artikel. Er staat, “Iedereen voelt dat er iets mis is in de wereld … dat een grote gebeurtenis voor de deur staat. Wat is het? Bijbelse profetie maakt het duidelijk! Hier is een sobere waarschuwing … en het is de echte waarheid!

“We leven vandaag in de meest veeleisende, angstige, memorabele uren in de geschiedenis van de Aarde.

“Vandaag staan we op de drempel van enorme gebeurtenissen die het verstand van de sterfelijke mens zullen overdonderen. Het is nu als de kalmte voor een grote, vernietigende storm. Iedereen voelt het aankomen!

“Het is algemeen bekend dat het Mussolini’s doel is om het oude Romeinse Rijk te herstellen (dat betekent een opleving van het Heilige Romeinse Rijk).” In die preek gaf de heer Armstrong toen het volgende commentaar, “Hij had Ethiopië veroverd. Hij heeft dat aan Italiaans Somalië (wat hij al bezat) toegevoegd, en Eritrea, en Italië; en hij heeft een concordant met het Vaticaan gesloten. Dus er is opnieuw een eenheid van kerk en staat, alhoewel het geen echte eenheid was; maar hij verkondigde dat hij het Romeinse Rijk had vernieuwd. … Het was ‘het beest dat was, en is niet, en zal opkomen’ in die tijd,” waarbij hij Openbaringen 17:8 aanhaalde.

Het artikel van 1934 ging verder, “De landen bereiden zich koortsachtig voor op oorlog!

“Drie of vier korte jaren geleden lachten en hoonden velen als wij zeiden dat er een volgende wereldoorlog zou komen in vijf tot zeven jaar. Zij lachen en honen nu niet meer. Iedereen weet dat de volgende wereldoorlog eraan komt, en spoedig.”

Die oorlog kwam vijf jaar later—toen de tweede Wereldoorlog in 1939 begon. De heer Armstrong merkte op, “Dus opnieuw was de Plain Truth, zelfs in zijn eerste uitgave, ver zijn tijd vooruit. Het voorspelde wat er zou gaan gebeuren. Mensen honen en zeggen, “Dat is idioot. Hij weet niet waar hij het over heeft.’ Maar de 2e Wereldoorlog kwam wel. Het kwam zeker.”

Herbert Armstrong sprak deze woorden in 1982. Sinds zijn dood op 16 jan. 1986, zijn velen die hem tot dat punt volgden en steunden weg gegaan, en noemen hem, zoals sommigen voor WO2 meer dan 70 jaar geleden, “een idioot”!

Maar de profetieën die Herbert Armstong publiceerde en uitzond naar miljoenen mensen gedurende zijn 57-jarig dienaarschap staan op het punt een slag in het gezicht te worden voor de tegensprekers! Net zoals hij de 2e Wereldoorlog ver van te voren profeteerde, zo heeft hij de 3e Wereldoorlog ver voor zijn tijd geprofeteerd, waarbij hij in overtuigend detail de omstandigheden gaf die in Europa zouden heersen vlak voordat deze oorlog op het wereldtoneel zou exploderen.

Hij profeteerde dat Europa zich zou verenigen onder een herlevend Duitse natie. Dat is gebeurd.

Hij profeteerde dat er een vertrouwen inboezemende leider op zou staan om de zevende opleving van het Heilige Romeinse Rijk te leiden op zijn laatste kruistocht. Europa schreeuwt om zo’n leider en wellicht hebben wij zijn identiteit al vastgesteld.

De heer Armstrong profeteerde dat er een geestelijk bindende factor zou zijn die Oost-Europa uit het Russisch communisme zal trekken terug naar zijn geestelijke moederschoot en die een verenigd Europa economisch, monetair, politiek en militair zal samenbinden als de laatste opleving van het Heilige Romeinse Rijk. Die profetie was grotendeels vervuld toen wij het tweede decennium van de 21ste eeuw binnen gingen, met de EU constitutioneel verenigd als een imperialistische grootmacht.

Zelfs terwijl u dit leest komen de laatste elementen van de grote profetieën uit de boeken Daniël en Openbaringen in rap tempo samen, alhoewel er weinig publiciteit aan gegeven wordt door een grotendeels verblindde wereldpers en media.

Maar wij sluiten onze ogen zeker niet voor deze dramatische, binnenkort wereldschokkende gebeurtenissen. Wij zijn vereerd met de taak de grote profetieën geopenbaard aan Herbert Armstrong te publiceren en hun vervulling aan te tonen in huidige wereldgebeurtenissen die dagelijks plaats vinden.

De vertraging in de vervulling van bijbelse profetieën voor de eindtijd is gestopt bij de dood van Herbert Armstrong. Zijn taak was ze vooraf te verkondigen, vóór hun vervulling. Onze taak is te waarschuwen over de huidige en naderende realiteit van hun feitelijke, dramatische vervulling! Zoals onze hoofdredacteur opmerkte in zijn boekje Prophesy Again (Profeteer Opnieuw), “Dit is levend drama. God heeft ons vele openbaringen gegeven over deze opdracht om opnieuw te profeteren.”

NU is de tijd om acht te slaan op deze vele openbaringen en dit grote profetische drama te beleven! ▪