Het Mysterie van het Koninkrijk van God (Tiende deel)

Vervolgd van Het Mysterie van het Koninkrijk van God (Negende deel)

Wat is het Nieuwe Verbond?

Kortom, wat wij, onder het Nieuwe Verbond dat Christus op aarde zal instellen, zullen zien is geluk, vrede, overvloed en gerechtigheid voor allen. Heeft u ooit gelezen waar dit Nieuwe Verbond precies uit zal bestaan? Dacht u dat het Gods Wet zou afschaffen? Precies het tegendeel. „Want dit is het verbond [dat Christus gaat instellen, u leest het in Hebreeën 8:10], Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven …”

Wanneer Gods wetten in ons hart zijn, wanneer wij Gods wegen liefhebben en daar in ons hart naar willen leven, dan wordt de menselijke natuur onderworpen: de mensen willen dan de Weg volgen die leidt tot vrede, geluk, overvloed en vreugdevol welzijn.

Maar vergeet niet dat de mensen die na Christus’ terugkeer nog op aarde leven—en door Christus en degenen die zijn opgestaan en onsterfelijk zijn gemaakt, worden geregeerd—de menselijke natuur nog hebben. Zij zijn dan nog onbekeerd.

Twee manieren

Maar Christus en het regerende Koninkrijk van God, dat dan als de regerende familie zichtbaar wordt, zullen het komende Utopia op twee manieren tot stand brengen.

1) Alle misdaad en georganiseerde opstand worden geheel onderdrukt door Gods bovennatuurlijke kracht.

2) Christus zal vervolgens de taak op zich nemen de wereld te heropvoeden en te redden of geestelijk te bekeren.

Eerst richten wij ons op de wijze waarop de maatschappelijke en godsdienstige gebruiken door Gods kracht zullen worden veranderd.

God heeft zeven jaarlijkse Feesten en Heilige Dagen gegeven die op Zijn bevel moesten worden gevierd. Deze hadden een grote en belangrijke betekenis. Ze gaven een voorstelling van Gods meesterplan ter uitwerking van Zijn doel met de mensheid. Ze werden voor eeuwig ingesteld. Jezus vierde ze en gaf ons daarmee een voorbeeld. De apostelen vierden ze (Handelingen 20:6, 16; 1 Corinthiërs 5:8; 16:8). De ware, oorspronkelijke Kerk, met inbegrip van de bekeerlingen van het heidendom, hield ze.

Zij vormden Gods weg—Gods levenswijze voor Zijn volk. Maar de mensen verwierpen Gods wegen en levenswijze en keerden zich liever tot de wegen en gebruiken van de heidense godsdiensten. De mensen deden wat zijzelf juist achtten. En daar het denken van de mens in deze wereld vijandig tegenover God staat (Romeinen 8:7), overheerst de houding van vijandigheid jegens Gods levenswijze. De wegen die de mens juist toeschijnen zijn wegen die tegengesteld zijn aan de wegen die vrede, geluk en overvloed voortbrengen. Dezelfde verkeerde wegen schijnen tegenwoordig veel mensen juist! Wij realiseren ons dat ze de meeste mensen die deze woorden lezen juist, en niet verkeerd, zullen voorkomen.

Beseffen wij echter wel dat „Soms een weg iemand recht [schijnt], maar het einde daarvan naar de dood [voert]”? (Spreuken 14:12). En als u Spreuken 16:25 opslaat, dan ziet u het daar nog eens herhaald: „Soms schijnt een weg iemand recht, maar het einde daarvan voert naar de dood.”

God zei door Mozes: „Gij zult geenszins doen wat wij hier thans doen: ieder geheel naar eigen goeddunken” (Deuteronomium 12:8). En nogmaals: „Neem u ervoor in acht, dat gij u niet laat verleiden … hun voorbeeld [heidense religieuze gebruiken] te volgen, en dat gij hun goden niet zoekt, zeggende: hoe dienden deze volken hun goden? Zo wil ik het ook doen. Niet alzo zult gij de Here, uw God, dienen; want al wat de Here een gruwel is, wat Hij haat, doen zij voor hun goden … (Deuteronomium 12:30-31).

De belijdende Christelijke wereld verwerpt tegenwoordig Gods Heilige Dagen, die heilig zijn voor Hem, maar die een misleide „Christenheid” haat. In plaats daarvan houden zij zich aan heidense dagen: Kerstmis, Nieuwjaar, Pasen en andere, „die God haat”. Velen weten en erkennen dat het heidense feesten zijn, maar zij redeneren: „Wij vieren ze niet om de heidense goden te aanbidden, maar we gebruiken ze om Christus en de ware God te aanbidden.”

Dit is de weg die de mensen „recht schijnt”. Zij bedoelen het wellicht niet kwaad. Zij zijn misleid. Een misleid mens weet niet dat hij het verkeerd heeft. Hij denkt dat hij gelijk heeft. Hij kan even oprecht zijn als degenen die Gods weg hebben gevonden en daarnaar leven. Toch zegt God dat Hij zulke aanbidding of verering niet aanvaardt. Het is Hem een gruwel „die Hij haat”.

Het zijn echter juist de misleiden wier ogen God voor Zijn waarheid zal openen wanneer Christus terugkomt om over alle volkeren en nog levende stervelingen te regeren.

Allen zullen Gods feestdagen vieren

De mensen zullen niet meer blind en misleid zijn met betrekking tot Gods geboden en wegen. Hij zal dan ook gehoorzaamheid aan Zijn levenswijze afdwingen.

Wij gaan terug naar het 14^e hoofdstuk van Zacharia:

„Allen, die zijn overgebleven van al de volken, die tegen Jeruzalem zijn opgerukt [dat wil zeggen, zij die zich niet in de op bovennatuurlijke wijze vernietigde legers bevonden], zullen van jaar tot jaar heentrekken om zich neer te buigen voor de Koning, de Here der heerscharen, en het Loofhuttenfeest te vieren” (vs. 16).
Het Loofhuttenfeest is een van de zeven jaarlijkse feesten die Gods volk op zijn gebod moest vieren. Maar het oude Israël kwam in opstand. Het verwierp Gods feestdagen en keerde zich tot heidense feesten. Na Ezra en Nehemia hield het Joodse volk zich er wel aan. Maar bedrieglijke „Christelijke” geestelijken leerden dat Gods feestdagen „deel uitmaakten van het oude Mozaische systeem, en niet voor ons in deze tijd zijn bestemd.” De geestelijkheid mis­leidde het volk en bracht het op een dwaalspoor. De mensen werden ertoe verleid te geloven, dat Kerstmis, Nieuwjaar, Pasen en dergelijke, feesten waren die Christus had ingesteld.

Maar nu komt Christus op aarde terug om Gods weg, met inbegrip van Gods feesten, in ere te herstellen. Zij die hardnekkig weigeren zich aan Gods Heilige Dagen te houden, ze met vernietigende minachting bespotten, zullen zich eraan houden wanneer Christus terugkeert. Zie wat deze bijbeltekst zegt:

„Maar wie uit de geslachten der aarde [inclusief de heidenen] niet naar Jeruzalem zal heentrekken om zich voor de Koning, de Here der heerscharen, neder te buigen, op hem zal geen regen vallen, en indien het geslacht der Egyptenaren niet zal heentrekken en komen, op wie geen regen valt, dan zal toch komen de plaag waarmee de Here de volken zal treffen, die niet heentrekken om het Loofhuttenfeest te vieren. Dit zal de straf zijn van de Egyptenaren en van alle volken die niet heentrekken om het Loofhuttenfeest te vieren” (Zacharia 14:17-19).

Uit deze passage kunnen wij zien hoe Christus met „een ijzeren staf” zal heersen, hoe Hij bovennatuurlijke kracht zal gebruiken om de mensen van alle naties op Zijn rechte wegen te brengen, de wegen die de oorzaak van ware zegeningen zijn.

Vervolgd op Het Mysterie van het Koninkrijk van God (Elfde deel)