iStock.com/Kuzma
Het Lied van Dwazen
Pop muziek grijpt je aandacht en is magnetisch. De pakkende melodie, de betoverende zang, de slimme tekst, het zoete ritme – de radiozenders zijn er vol mee: nummers die gemaakt zijn om je aandacht te vangen en in je hoofd te blijven hangen. En daar bent u dan, lekker mee neuriënd op die hypnotische beat. Maar wacht even – waar zingen deze rijke, glamoureuze mensen eigenlijke over?
Heeft u wel eens gekeken naar de teksten van de top popsongs? Kies een willekeurige hit uit en lees de woorden, en u zult snel zien hoe dom het is. Of vulgair. Of genotzuchtig en ijdel. Of immoreel en pervers. Of gevaarlijk en ziek.
“Ik moet mezelf kussen, Ik ben zo mooi. Ik ben zo heet!” zingt Bruno Mars in “Uptown Funk.” Het is eigenlijk een viering van hoe speciaal de zanger zelf is en ode aan de glamour van een wellustig stadsleven. “Als je sexy bent, pronk er dan mee. Als je bizar bent, wees het dan gewoon. Niet opscheppen, kom laat het me zien.” Dit is een thema in veel van dit soort liedjes: Hou je niet in—wees maar zo gek als je wilt! “Meiden bereik je halleluja, want uptown funk zal het je geven.” Pardon, wat?
Dit was de grootste hit voor vrijwel heel 2015. En het zou nog wel eens het meest “verheffende” lied kunnen zijn van de handvol hits die ik heb bekeken. Ze waren allemaal verschrikkelijk. Grof, wellustig, opschepperig, boos, deprimerend, wreed, gewelddadig, walgelijk, akelig. Veel erger nog dan ik verwachte! Het bekijken van deze teksten vereist het overslaan van hele delen omdat ze zo expliciet en goddeloos zijn, als ze überhaupt al een enigszins duidelijke betekenis hebben.
Zoveel van deze liedjes vieren een oppervlakkige, losbandige lust. “Bel me op mijn mobiel ‘s avonds laat als je mijn liefde nodig hebt. Ik weet als de hotline blinkt, dat het maar een ding kan betekenen.” Dat is Drake in “Hotline Bling”. “Ik denk, ze is prima, vraag me af wanneer ze van mij zal zijn. Ze loopt voorbij, ik wil terugspoelen om die [grof taalgebruik] nog een keer te zien, en ik heb het voor mekaar.” Dat is Fetty Wap die het lied “679” zingt. “Ik had een zomerliefje in New Orleans; hield hem warm in de winter, maar liet hem koud achter in de lente. Ach hoe de seizoenen voorbij vliegen” zingt Elle King in “Ex’s & Oh’s”. “Niks blijft eeuwig, maar dit haalt me neer” zingt Tayler Swift over een gedoemde affaire in “Wildest Dreams” – “Hij is zo groot en mooi als [grof taalgebruik] ; hij is zo slecht, maar hij doet dat zo goed. Ik zie het eind al terwijl we beginnen … op een dag als je me verlaat wed ik dat deze herinneringen je achtervolgen”.
En zoals te verwachten, net zo populair als deze liederen van immoraliteit zijn de ballades over gebroken harten. “Ik kan tenminste zeggen dat ik geprobeerd heb je te vertellen dat het me spijt dat ik je hart gebroken heb. Maar het maakt niet meer uit – het verscheurd je duidelijk al niet meer” zingt Adele in haar hit “Hello”. “Ik dacht dat ik eerder gekwetst was, maar niemand heeft me ooit zo zeer gedaan”, zingt Shawn Mendes in “Stiches” – “Jouw woorden snijden dieper dan een mes … Je ziet me bloeden tot ik niet meer kan ademen; ik tril en val op mijn knieën. En nu dat ik zonder jouw kussen ben, heb ik hechtingen nodig.” Deze dwazen volgden hun hart naar rampzalige relaties, en zielige fans teren nu op hun deprimerende bekentenissen. Wilt u zichzelf werkelijk verliezen in die ellendige wereld?
Het “lied van het jaar” op de Country Music Award’s 2014 was Kacey Musgraves’s “Follow Your Arrow.” Wat leert dit pakkende liedje ons? Nou omdat mensen je hoe dan ook kritiek gaan geven, wat je ook doet, “je kan net zo goed doen wat je maar wilt. Dus maak een hoop lawaai, kus een heleboel jongens, of kus een heleboel meiden als je dat liever doet. Wanneer het rechte pad te recht wordt, rol je een jointje – of niet (maar ik zou het doen) – volg gewoon je pijl waar het ook heengaat.” Billboard schrijver Jewly Hight omschreef het lied als een “toost op anti-conformiteit, op wiet-roken en homoseksualiteit.”
Aan deze dwaasheid komt geen einde. Luistert u naar deze onzin?
Neem een hap frisse lucht en let op deze zeer actuele wijsheid van Salomo in Prediker 7:5: “Het is beter te luisteren naar de bestraffing van een wijze dan dat iemand luistert naar HET LIED VAN DWAZEN.”
U hoort het “lied van dwazen” vandaag overal. Lange’s Commentary zegt dat dit verwijst naar “de extravagante, luidruchtige en immorele liederen die te horen zijn in het losbandige drinkgelag van dwaze mensen.” Het LIED VAN DWAZEN vult de ether! Een andere toepasselijke benaming kan worden gevonden in Psalm 69:12: “het spotlied van de dronkaards.”
Alles in “het lied van dwazen” trekt de menselijke geest aan. Het is onmiddellijk aantrekkelijk, net als suiker op je tong. Maar net als geraffineerd suiker, is de boodschap die het bevat ongelofelijk giftig. En het heeft meer effect op u dan u zich bewust bent.
De venters van deze nummers zijn aantrekkelijk – of in ieder geval fascinerend, zelfs op bizarre manieren. Maar het is de verleiding van de “vreemde vrouw” uit Spreuken 5 en 7. Ze leven vaak een verdorven leven. Hun standpunten zijn verdraaid; hun moraal is ziek. De meest populaire onder hen adverteren openlijk status-materialisme, illegaal drugsgebruik, seksuele losbandigheid en perversiteit. Ze zijn jammerlijk ongelukkig – vaak openlijk, en er vaak nog trots op ook! Toch zijn er miljoenen jonge mensen die naar deze popsterren luisteren en kijken en mee neuriën, en die toestaan dat zij hun eigen manier van denken zo vorm geven.
2 Korinthe 6:17 verteld ons dat we uit deze wereld moeten komen en ons daarvan moeten afscheiden. Luister naar de bestraffing van een wijze! Het is zoveel beter dan verstrikt te raken in het lied van dwazen. ▪