Sebastian Kurz by EU2017EE is licensed under CC BY 2.0
“Heldenverering”: Sebastian Kurz verstevigt zijn macht in de ÖVP
De Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz schaart vrijwel zonder enige kritiek zijn partij achter zich. Op 28 augustus werd de Oostenrijkse Volkspartijleider Kurz met 99.4 procent herverkozen als partijleider – een resultaat dat alleen gekend werd door communistische dictators. “Ja dat klopt,” zei Michael Völker in de Oostenrijkse tijdschrift Der Standard, “er was geen kritiek te horen op het ÖVP-partijcongres.”
Kurz kreeg 533 van de 536 stemmen op het partijcongres van de ÖVP. “Ik accepteer de verkiezing en wil u heel erg bedanken voor deze enorme steun. Het geeft me veel kracht,” zei Kurz. In zijn toespraak bekritiseerde hij, zoals zo vaak, de oppositie en de rechterlijke macht – die hij in de toekomst de mond hoopt te snoeren. Tot nu toe lijkt het dat Kurz al de onbetwiste steun van zijn partij heeft gekregen. Völker ging verder:
Er was geen ruimte voor discussie. De afgevaardigden konden zich volledig aan heldenverering wijden; niemand hoefde zijn hoofd te breken over inhoudelijke benaderingen over hoe het land vorm te geven en wat er aan gedaan kon worden. …
De redenen voor het goede resultaat bij de herverkiezing van Kurz zijn duidelijk: Hij is, vanuit objectief oogpunt, buitengewoon succesvol. En er is geen alternatief.
Bovendien zorgde het vakkundig gevoerde dispuut met de oppositie en de rechterlijke macht ervoor dat de gelederen zich achter Kurz sluiten. De mystificatie van “allen tegen één” werkt goed. De zorgvuldig georkestreerde hommage aan de partijleider, die doet denken aan de verering van een heilige, blijft toch vreemd. Het is een beetje griezelig.
Tijdens de coronaviruspandemie en zelfs daarvoor, hebben velen al voor de autoritaire neigingen van Kurz gewaarschuwd. Politico schreef op 8 april: “In een tijd waarin een groot deel van Centraal-Europa is afgegleden naar een vorm van zacht autoritarisme, suggereert deze transformatie en het grotere corruptieschandaal dat de Oostenrijkse politieke klasse overspoelt, dat de erosie van democratische normen in de regio zich dreigt uit te breiden over West-Europa.”
Wijlen Herbert W. Armstrong verkondigde decennialang dat Europa teruggebracht zou worden tot een unie van 10 koningen. “We weten dat de Verenigde Staten van Europa gebruikt zal worden door Duitsland om een wereldheerschappij proberen te verkrijgen,” zo merkte hij meer dan 60 jaar geleden op. “Profetie laat 10 koningen zien – 10 dictators – die in Europa zullen opstaan en hun macht aan Duitsland zullen overdragen.”
Al in april 1952 schreef dhr. Armstrong in het tijdschrift Het Goede Nieuws: “Rusland zal Oost-Duitsland teruggeven aan de Duitsers en zal gedwongen zijn de controle over Hongarije, Tsjechoslowakije en delen van Oostenrijk los te laten om de unie van 10 naties te voltooien.”
Terwijl we kijken naar de opkomst van een superstaat in Europa, moeten we de 10 koningen in de gaten houden die over deze 10 naties of groepen van naties zullen regeren. In Openbaring 17:12-13 staat: “En de tien hoorns die u gezien hebt, zijn tien koningen, die het koningschap nog niet hebben ontvangen, maar die samen met het beest één uur koninklijke macht zullen ontvangen. Dezen zijn eensgezind en zij zullen hun kracht en macht aan het beest overdragen.”
Zou Kurz één van deze geprofeteerde koningen kunnen zijn? Zijn toenemende macht in Oostenrijk zou hier zeker op kunnen duiden. In Het Heilige Romeinse Rijk treedt naar voren op volle sterkte spreekt Gerald Flurry, hoofdredacteur van de Trompet, in meer detail over het aandeel van Kurz in de heropleving van het geprofeteerde Heilige Romeinse Rijk.