Europa's doorlopende eenmakingsproces

Gedurende de voorbije twee millennia heeft Europa de wereldgeschiedenis gedomineerd. Er zijn Romeinse munten gevonden van Groot-Brittannië, over Noord-Afrika tot in China toe. Er is een goede reden voor dat geschiedenisstudenten voor deze tijdperiode hun blik op Europa gericht houden.

Maar bevindt de Europese dominantie zich alleen in het verleden? Is Europa in een wereld van geweldige supermachten – de Verenigde Staten, Rusland en China – met al zijn veel kleinere, minder bevolkte landen, overbodig geworden?

Wanneer we tegenwoordig naar Europa kijken is de verschijning van een nieuwe Karel de Grote, Napoleon of Hitler moeilijk voor te stellen. Voor vele waarnemers lijkt de idee van een Europa dat zich mengt in een nieuw destructief wereldconflict, laat staan dat het dit conflict zou aansteken, onmogelijk en zelfs buitenzinnig.

Heel veel mensen beschouwen de geschiedenis van Europa, met haar kerkers en kastelen, oude wapens en beruchte slagvelden, haar gevierde middeleeuwse verleden gevuld met koninklijke en politieke intriges, alleen maar waardevol als lokmiddel voor toeristen. Europa’s dagen van veroveringen en wereldrijken zijn voorbij.

Een dergelijke perceptie is makkelijk te begrijpen. De wereld werd sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer opgeschrikt door een Europees leger. Europa is multicultureel en geavanceerd en een wereldleider in de verdediging van mensenrechten en milieu-activisme. Bovendien vecht Europa tegen economische en financiële neergang, evenals tegen sociale onrust en opstand. De Europese Unie is een inefficiënte, logge verzameling van landen met tegengestelde belangen, vastgeroest door bureaucratie, en kennelijk niet bij machte om ooit een grote wereldleider te worden, laat staan een dodelijke supermacht.

Maar 1500 jaar Europese geschiedenis zouden ons moeten waarschuwen tegen het onderschatten van de vernietigende kracht van de Europese volken.

We moeten niet alleen kijken naar Europa in zijn huidige toestand. We moeten Europa bestuderen in zijn historische context. En we moeten Europa’s potentieel onder ogen zien. De EU huisvest ruim een half miljard mensen – bijna 10 procent van de wereldbevolking. Haar economie is dubbel zo groot als die van China en veel groter dan die van Amerika. Eén vijfde van de wereldeconomie speelt zich af in de EU. De Europese landen hebben 1,5 miljoen manschappen in hun krijgsmachten. En Europe wordt geleid door een van de sterkste, gezondste en populairste landen: Duitsland.

Europa heeft een groot potentieel om een dominante financiële, politieke en militaire macht te worden.

Europa heeft ook een lange historie van imperialisme en wereldwijde dominantie. Stel u voor dat deze machtselementen zouden worden samengebracht in een hechte, dynamische geopolitieke entiteit.

Wat als zo’n indrukwekkend rijk reeds dicht bij zijn formering zou staan?

De Trompet voorspelt dat Europa één zal worden en een formidabele wereldmacht zal worden. De eenheid die Europa zal bereiken zal niet volmaakt zijn, en zij zal niet vlot en vreedzaam bewerkstelligd worden, en zij zal zeker niet blijven duren. Maar Europa zal een verenigde supermacht worden, en een serieuze, afschrikwekkende wereldmacht. De totstandkoming van dit nieuwe Europa zal verstrekkende en dramatische consequenties hebben, voor ons allemaal.

Waarop is deze voorspelling gevestigd? Kijk naar onze geschiedenis en die van onze voorganger, De Echte Waarheid, onder de leiding van uitgever en auteur Herbert W. Armstrong. U zult zien dat deze voorspelling steunt op de betrouwbare profetieën van de Bijbel.

De Europese Unie is een politieke en economische unie van 28 lidstaten.

Voorspellingen

Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog, toen Duitsland niets meer was dan een hoopje smeulend puin, voorspelde de heer Armstrong dat dit land opnieuw zou oprijzen om een unie van landen in het grondgebied van het oude Romeinse Rijk te leiden. U kunt zeggen dat dit de meest markante profetie van Herbert W. Armstrong was in zijn 50 jaar durende werk.

Kijk naar de verbrokkelde toestand van Europa op dat moment, en hoe zwak het naoorlogse Duitsland was, en hoe onwaarschijnlijk het was dat Duitsland zou oprijzen om de leidende natie op het Continent te worden.

En kijk dan even naar het Europa van vandaag.

Meneer Armstrong wist dat de Europese Economische Gemeenschap van de jaren ’50 de beginfase was van de uiteindelijke herrijzenis van het Heilig Roomse Rijk. Zijn tijdschrift, De Echte Waarheid, schreef in September 1967, een halve eeuw geleden:

Indien 300 miljoen Europeanen zouden zijn verenigd en met één stem zouden spreken, dan zou dit iedere macht hier op aarde overtreffen. … Van één ding kunt u zeker zijn. Het is in feite zo zeker dat u uw geld erop in kunt zetten: De roep om een politieke unie in Europa zal steeds luider worden en binnen afzienbare tijd zullen we de Gemeenschappelijke Markt getransformeerd zien in de Verenigde Staten van Europa.

Herbert Armstrong wist dat er een politieke unie zou komen. Dat is ook gebeurd. Hij voorspelde dat Oost- en West-Duitsland uiteindelijk één zouden worden. Dat werd slechts een paar jaar na zijn dood vervuld, met het vallen van de Berlijnse muur op 9 november 1989. Meneer Armstrong voorspelde dat Europa zich op een dag zou verenigen in een gemeenschappelijke munt. Dat werd werkelijkheid op 1 januari 2002, met de introductie van de euro. Hij zei dat een herboren Duitse macht een unie van Europese naties zou domineren. Slechts weinigen zullen betwisten dat dit de huidige toestand op het Continent accuraat beschrijft.

In 1984 waarschuwde de heer Armstrong dat een omvangrijke bankencrisis er “plotseling toe zou kunnen leiden dat Europese landen gaan samenspannen als een nieuwe wereldmacht, groter dan zowel de Sovjetunie als de VS” (Medewerkersbrief, 22 juli 1984). We zijn getuige geweest van zo’n crisis. De bankencrisis die in 2008 in Amerika begon maar ook al gauw vreselijke schade aan Europa toebracht, heeft fundamentele politieke en financiële veranderingen in Europa teweeggebracht. De crisis dwingt Europa – zij het met horten en stoten, en met heel veel spanning en debat – tot verdere integratie en federalisering van haar economieën en financiën. Wereldwijde financiële oproer zal Europa voortdurend tot een financiële supermacht blijven smeden.

De heer Armstrong waarschuwde ook dat een machtig geworden Rusland Europa tot eenmaking zou drijven. In zijn medewerkersbrief van 23 januari 1980 waarschuwde hij dat angst voor Rusland “de vonk zal zijn die de Europese leiders zal samenbrengen met het Vaticaan om een ‘Verenigde Staten van Europa’ te maken.” Ook dit is nu aan het gebeuren. Het oorlogszuchtige gedrag van de Russische president Vladimir Poetin alarmeert Europa. De opstanding van Rusland als een agressieve supermacht smeedt Europa tot een krachtige en efficiënte politieke supermacht.

En nu dragen de vluchtelingencrisis en de Islamitische terreur nog bij tot de reeds geweldige druk. Europa heeft een lange geschiedenis – vaak het ene land in strijd tegen het andere. Het zal heel veel druk vergen om van Europa zo’n verenigde macht te maken. Maar deze druk is aan het toenemen.

Deze crises hebben ertoe geleid dat vele prominente stemmen radicale veranderingen eisen. Velen pleiten ervoor om de Europese Unie – momenteel 28 landen, waarvan 19 de eurozone uitmaken – te reduceren tot een kern van circa 10 landen. Sommigen gebruiken zelfs dezelfde benaming als de heer Armstrong 50 jaar geleden: de Verenigde Staten van Europa!

Duitsland in het hart

Is het niet opmerkelijk dat uitspraken in de hedendaagse nieuwsberichten zoveel gelijkenis vertonen met die van de heer Armstrong decennia geleden?

In 1952 schreef meneer Armstrong: “De Verenigde Staten zijn nu vastberaden om niets een herbewapend, onafhankelijk Duitsland in de weg te laten staan. Dit wordt het hart en de kern van het verenigde Europa dat het Romeinse Rijk zal doen herleven.” (Plain Truth, Juni 1952).

Duitsland is vandaag de onbetwiste en ongecontroleerde leider – politiek, financieel en militair. De financiële crisis die in 2008 uitbrak heeft Berlijn meer macht gegeven. Het verkeert in tegenstelling tot de rest van Europa en van de wereld in goede financiële en economische gezondheid. Duitsland heeft al meerdere Europese landen van het bankroet moeten redden, wat Berlijn in politiek opzicht sterker heeft gemaakt en een duidelijke meester-dienaar relatie tussen Duitsland en een groot deel van Europa heeft gecreëerd.

De opgang van Duitsland is zo evident dat vele gerespecteerde journalisten en politici tegenwoordig openlijk spreken over Duitslands Vierde Rijk.

De opgang van Duitsland is zo evident dat vele gerespecteerde journalisten en politici tegenwoordig openlijk spreken over Duitslands Vierde Rijk. Der Spiegel, een gerespecteerd tijdschrift met een oplage van meer dan 1 miljoen exemplaren, vergeleek het moderne Duitsland in zijn uitgave van 21 maart 2015 expliciet met het Heilig Roomse Rijk. Het legde uit hoe de term Reich gewoonweg refereert aan “een heerschappij, met een centrale macht die controle uitoefent over vele verschillende volken. Is het volgens deze definitie verkeerd om te spreken van een Duits ‘Reich’ in de economische wereld? …Er is een rijk op het toneel verschenen, althans op economisch gebied. De eurozone wordt duidelijk beheerst door Duitsland, al is Berlijn niet onomstreden. Maar het heeft wel een beduidende stem in het lot van miljoenen mensen uit andere landen.”

Der Spiegel is verre van de enige stem dit deze zienswijze etaleert. Kijk eens naar een paar waarnemingen van de voorbije jaren.

• Simon Heffer, Daily Mail, 17 aug. 2011: “Waar Hitler er met militaire middelen niet in slaagde Europa te veroveren, lukt het de moderne Duitsers wel door middel van handel en financiële discipline. Welkom bij het Vierde Rijk.” 29 maart 2012: “De geschiedenis leert ons dat het steeds slechts een kwestie van tijd is alvorens Duitsland uiteindelijk Europa domineert. Na jaren van weigering om zich assertief op te stellen, is de tijd van Duitsland opnieuw aangebroken. Het Vierde Rijk is hier zonder één schot te lossen: en de rest van Europa en de wereld kunnen er maar beter aan wennen.”

• Stephen Green, The Telegraph, 23 juni 2015: “Duitsland bevindt zich in het geografisch en economisch centrum – en daardoor ook steeds meer in het politieke centrum – van een nieuw Europa. Alle wegen leiden niet langer naar Parijs, maar naar Berlijn.”

• Nigel Farage, oud-voorzitter van de United Kingdom Independence Party, in het Europees Parlement, November 2011: “We wonen nu in een door Duitsland gedomineerd Europa – iets wat het Europese project verondersteld werd tegen te houden – iets waarvoor onze voorgangers eigenlijk een zware bloedprijs hebben betaald om dit te verhinderen.”

• Peter Oborne, Daily Telegraph, 21 juli 2011: “Duitsland staat heel dicht bij het realiseren van Bismarcks droom van een economisch imperium dat zich uitstrekt van Centraal Europa tot het oosten van de Middellandse Zee.”

  5 maart 2015: “Dit markeert een vitaal keerpunt in de naoorlogse wereld. Duitsland is al langer de economische macht in de Europese Unie. Met mevr. Merkel aan het roer zet het nu deze economische macht om in diplomatieke macht.”

• Martin Wolf, Financial Times, 8 mei 2012: “Dit is geen monetaire unie. Het is veeleer een imperium.”

• Nicholas Kulish, New York Times, 10 september 2010: “Zowel in grote als kleine aangelegenheden laat Duitsland zijn spierballen zien en toont het zijn lang onderdrukte nationale trots. In menig interview, met werkmensen en zakenmensen, politici en huismoeders, artiesten en intellectuelen, vindt men een land dat vrede heeft met zichzelf en zijn symbolen, zoals de vlag en het volkslied – het volk is zich nog steeds bewust van zijn verleden, maar is minder bereid dit zijn handelen te laten dicteren.”

Het staat buiten kijf: De EU is nu een door Duitsland gedomineerde, door Duitsland geleide wereldmacht.

Het moderne Duitsland is met grote voorsprong de leidende economie van de EU. Het is het doorvoerland voor water- en wegtransport voor de Europese Unie. Duitsland is tevens goed geplaatst om de energiewegen tussen Europa en Rusland te controleren. Frankfurt is de thuisbasis van de machtigste bank in de wereld, de Europese Centrale Bank. En het Oberkommando der Wehrmacht – waarvan de WO II geallieerden hadden gezworen dat het voor altijd ontmanteld zou blijven – is nog maar eens opnieuw ingesteld, zij het met nieuwe uniformen en een nieuwe naam: Kommando Operative Führung . Dit is het brein achter de ontwikkeling van een krachtdadige, nucleaire Europese defensie.

Hoe precies was de voorspelling van de heer Armstrong dat Duitsland het hart en de kern van het verenigde Europa zou vormen!

Deze vooruitwetende woorden werden met verbijsterende precisie herhaald door Philip Murphy, de Amerikaanse ambassadeur in Duitsland, in een verklaring in 2009. “Duitsland is de spil van de Europese Unie” zei hij in Berlijn op 1 december van dat jaar.

De geschiedenis van Europa vertelt ons dat een Europese supermacht een belangrijke rol in de wereld zal spelen. Duitslands economische en geografische dominantie van het Continent zegt ons dat het de leider van Europa zal zijn. Maar waarom verwachten wij een conglomeraat van 10 landen?

Deze voorspelling wordt niet alleen geschraagd door 1500 jaar Europese geschiedenis maar tevens door Bijbelse profetie.

De Bron van de Voorspellingen

Bij de vermelding van het woord profetie, sluiten velen meteen de oren. Maar voordat u dit doet, besef dan dat al de voorspellingen die al uit zijn gekomen gebaseerd waren op de profetieën die zo vele mensen meteen zouden wegwuiven.

Het huidige Europa is een levend en daverend bewijs van de relevantie en waarachtigheid van Bijbelse profetie!

Hier is een uitspraak van de heer Armstrong uit 1962: “Profetie zegt dat 10 koningen… zullen opstaan in Europa en hun macht aan Duitsland zullen geven.” Het was omwille van Bijbelse profetie dat de heer Armstrong wist dat een 10-landenunie in de eindtijd zou opkomen in Europa.

Openbaring 17 beschrijft in levend detail deze zevende en laatste opstanding van het Heilig Roomse Rijk. “Er komt beslist een opstanding van dat oude Romeinse Rijk. Niet veel mensen geloven het omdat de mensen helemaal niet meer geloven dat de Bijbel bedoelt wat hij zegt”, zei meneer Armstrong ruim 50 jaar geleden. “U zult het met uw eigen ogen moeten zien en dan zult u moeten weten dat God aan het spreken was toen Hij zei dat dit zou komen.”

De Bijbel profeteerde dat na de val van het Romeinse Rijk in 476 n.C., zijn “dodelijke wonde” genezen zou worden (Openbaring 13:3) en dat er zeven opstandingen van een “heilig” Romeins Rijk zouden volgen uit het territorium van het antieke Romeinse Rijk.

Keizer Justinianus erkende de suprematie van de paus in 554 n.C. En dus, wanneer we bij die geprofeteerde opstandingen in Openbaring zijn aanbeland, is er een “hoerige” vrouw die dit opgestane Romeinse “beest” berijdt. Dit is een profetisch symbool van de grote valse kerk die heerst over het politieke imperium en het heftig beïnvloedt. Het is een onheilige unie van kerk en staat.

“En hij bracht mij weg in een woestijn, in den geest, en ik zag een vrouw, zittende op een scharlaken rood beest, dat vol was van namen der gods lastering, en had zeven hoofden en tien hoornen” (Openbaring 17:3). Deze zeven hoofden en tien hoornen zijn de Bijbelse benamingen om het Heilig Roomse Rijk te beschrijven in zijn specifieke stadia, die uitmonden in de uiteindelijke unie van tien landen (of landengroepen) aan het eind van dit tijdperk.

De Bijbel spreekt hier heel duidelijk over een politiek beest dat opkomt in Europa, en dat geleid zal worden door een groot Europees religieus beest in een onheilige alliantie die erop uit is de hele wereld te veroveren!

Deze zeven opeenvolgende heropstandingen van het Heilig Roomse Rijk hebben ook perioden van verval, uitgebeeld door de bergpieken en dalen in Openbaring 17. Zoals H.G. Wells schreef in The Outline of History: “Het Romeinse Rijk hapert, spreidt zich uit, wordt van het toneel gedreven, en verschijnt opnieuw, en… het is de kerk van Rome die de rol van magiër speelt en het lijk in leven houdt.”

De 10 hoornen uit Openbaring 17 zijn een deel van het zevende hoofd. Deze 10 hoornen zijn 10 staatshoofden in Europa die 10 landen of landengroepen zullen verenigen als deel van de laatste heropstanding van het Heilig Roomse Rijk.

Vele andere profetieën onderschrijven de profetie in Openbaring 17. Daniël 2 beschrijft symbolisch vier wereldleidende rijken, terug te vinden in de geschiedenis, waarvan het vierde het Romeinse Rijk is, “hard gelijk ijzer” (vers 40). De profetie laat zien dat helemaal op het einde dit rijk uit tien delen zal bestaan, uitgebeeld door de 10 tenen van het standbeeld. Daniël 7 toont ons dezelfde vier rijken, maar met verschillende symbolen; het benadrukt de herhaalde opstandingen van het Romeinse Rijk. (Deze profetieën worden uitgelegd in ons gratis boekje Daniel-Unsealed at Last!). Bijkomende profetieën die nog meer details daarover verschaffen kan men vinden in Jesaja 10, Habakkuk 1 en vele andere schriftgedeelten.

Let op wat een populaire Britse schrijver, gekend onder het pseudoniem ‘Archbishop Cranmer’ schreef in 2011: “De Europese Unie is in essentie de herschepping van het oude rijk van Karel de Grote: vanaf de ondertekening van het Verdrag van Parijs in 1951 verbond de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal het economische en politieke lot van Frankrijk en Duitsland.” De commentator erkende recentelijk dit feit. Maar wie schreef behalve Herbert W. Armstrong meer dan een halve eeuw geleden daarover?

De heer Armstrong was op het toneel tijdens de zesde heropstanding van het Heilig Roomse Rijk, en hij profeteerde van de zevende en laatste heropstanding. Wij zijn vandaag getuige van de laatste heropstanding!

De Bijbel profeteert dat deze laatste opstanding een korte tijd zou duren – slechts 2,5 jaar. Al de profetieën die al zijn uitgekomen en momenteel aan het uitkomen zijn maken glashelder wat er aan het eind van deze korte periode zal gebeuren. Hoewel de laatste heerschappij van het onheilige rijk wreed en bloederig zal zijn, zal het na korte tijd eindigen in de meest opwindende en hoopgevende gebeurtenis in de geschiedenis van de mens: de Terugkomst van Jezus Christus.