Een steen der bestemming (Derde deel)

Vervolg van Een steen der bestemming (Tweede deel)

Israëls Kroningstradities

“Toen brachten zij de zoon des konings naar buiten, zetten hem de kroon op, gaven hem de Getuigenis en maakten hem koning. Jojada en zijn zonen zalfden hem en riepen: Leve de koning! Toen Athalia het geroep hoorde van het volk dat toeliep en de koning toejuichte, ging zij naar het volk in het huis des Heren, en zag, zie, daar stond de koning bij zijn zuil.. Toen verscheurde Athalia haar klederen en riep: Verraad! Verraad!” (2 Kronieken 23:11-13). Hier wordt verrassende geschiedenis aan Jacobs stenen hoofdkussen toege­voegd. Vindt u het niet interessant dat God verslag uitbrengt van de kroning van een koning en laat zien dat het naast een pilaar-steen [zuil] gebeurde?

Als u goed in de Bijbel thuis bent, hoeveel pilaren denkt u dan dat er in een kronings­plech­tigheid gebruikt zouden worden? Zijn dat er 5, 10, 50 of 100? Er is er maar één—Jacobs stenen hoofdkussen! Toen de koning was gekroond, riep het volk: “Leve de koning!” [‘Leve’ heeft Strongnummer 2421 en kan ook heel goed vertaald worden met wat de King James versie geeft: “God save the king!” (“God behoede de koning!”)] Dat klinkt erg Engels! Of moeten we zeggen Joods? Het is een erg bijbels gezegde! Denk er­aan dat deze beroemde uitspraak gedaan wordt in de tegenwoordigheid van de pilaar-steen!

Dit is het verhaal van Joas’ kroning. In die tijd woedde er een grote burger­oorlog in Israël. Athalia was een boosaardige koningin. Zij had zich wederrechtelijk haar autoriteit toe­geëigend en regeerde van 843 tot 837 voor Christus. Ze had alle prinsen gedood opdat zij kon regeren. Maar Joas werd voor haar verborgen. Deze verzen beschrijven de kroning van Joas in een religieuze bijeenkomst, uitgerekend bij een pilaar. Het volk had genoeg van deze slechte konin­gin en ging God weer dienen. Ze waren de vreselijke tijden beu. Ze beseften dat ze weer tot hun wortels moesten terugkeren—ze moesten terugkeren tot de godsdienst en de beloften die met Jacobs pilaar-steen verbonden waren. Als ze dit deden, wisten ze dat God de natie zou steunen.

Hier ligt voor ons vandaag een grote les. Wij moeten er zeker van zijn te weten waar Gods huis of Gods pilaar is. Als u in Gods huis of bij Gods pilaar staat en u maakt de dingen met God in orde, dan zult u op een rots staan. Het maakt niet uit hoeveel slechte koningen of koninginnen er zijn—de Rots zal bij u zijn. Dat is het symbool bij uitstek van de pilaar, Jezus Christus, die achter de Kerk als geheel en achter U als enkeling staat! U moet bepalen waar Gods huis is! Jacobs stenen hoofdkussen laat zien dat Gods huis een brok steen van twee voet hoog kan zijn. Het zou een flatwoning kunnen zijn. God kan daar voor zorgen! En dan onder­steunt Hij het, als wij Hem vertrouwen. We moeten God leren vertrouwen als Hij ons een rots of een flat geeft! Als God er is en we laten zien dat we Hem vertrouwen, dan hebben we wer­ke­lijk de Rots bij ons!

De steen vertegenwoordigt Gods huis of Gods Kerk en het behoud voor de hele wereld. Tenslotte zal de hele wereld kennis opdoen omtrent deze pilaar-steen en leven door Gods verbond!

Jozua’s Steen der Getuige

“Toen verzamelden zich al de burgers van Sichem en geheel Bet-Millo, gingen heen en riepen Abimelech tot koning uit bij de terebint van het gedenkteken [van de pilaar—King James versie] te Sichem” (Richteren 9:6). Hier hebben we nog een belangwekkend gedeelte van de geschiedenis van Jacobs pilaar-steen. In de tijd van de Richters, werd een koning van Israël gekroond bij de “ terebint van het gedenk­teken”. Staat deze “ terebint van het gedenkteken [pilaar]” in verband met Jacobs pilaar-steen?

“Jozua schreef deze dingen in het wetboek Gods, en hij nam een grote steen en richtte die aldaar op, onder de terebint, op de heilige plaats des Heren. En Jozua zeide tot het gehele volk: Zie, deze steen zal tegen ons tot getuige zijn, want hij heeft al de woorden des Heren gehoord, die Hij tot ons gesproken heeft. Daarom zal hij tot getuige tegen u zijn, opdat gij uw God niet verloochent” (Jozua 24:26-27). Deze verzen laten zien dat Jozua een heel belangrijk verbond sloot op dezelfde plek (vers 25) waarover het gaat in Richteren 9:6. Over welke steen heeft Jozua het? Het is dezelfde steen waarover het gaat in Genesis 28:18—Jacobs pilaar-steen. Naar welke terebint verwijst dit vers? Naar dezelfde terebint uit Richteren 9:6.

Het is spannend om de geschiedenis van deze steen na te gaan. Maar wat Jozua hier zei is nog veel belangrijker voor heel Gods volk vandaag. De steen moest voor Israël een getuige­nis zijn. Waarom? Omdat hij “al de woorden des Heren” gehoord heeft. De steen zelf hoort in feite niets, maar hij vertegenwoordigt Gods huis, dat veel van die geschiedenis heeft opgete­kend. Wat Jozua werkelijk zei was dat de steen en wat hij vertegenwoordigde en “al de woor­den des Heren” een getuige tegen Israël zouden zijn!

Wie hield heden vast aan de geschiedenis van die steen? Dat was Herbert Arm­strong. Een van de redenen waarom God de heer Armstrong van betekenis acht was omdat hij zo’n rijke en essentiële geschiedenis bewaarde.

Zerubbabel—Gods Zegelring

“Te dien dage, luidt het woord van de Here der heerscharen, zal Ik u, Zerubbabel, zoon van Sealthiël, mijn knecht, nemen, luidt het woord des Heren, en Ik zal u tot een zegelring maken, want u heb Ik uitverkoren, luidt het woord van de Here der heerscharen” (Haggaï 2:23). Het zinsdeel “te dien dage” geeft aan dat deze profetie voor onze tijd nu is. God zegt dat er in de eindtijd een man zou komen in het ambt van Zerubbabel en een zegelring voor God zou zijn. Geestelijk Israël weet wie God als de Zerubbabel van de eindtijd gebruikte! De Kerk weet dat het de heer Armstrong was! Hij was Gods zegelring!

Wat is een zegel? De definitie is: “een indruk die dezelfde wettelijke geldigheid heeft als een echte handtekening”. Voeg Gods dimensie aan die definitie toe en u moet erkennen dat de heer Armstrong en het werk dat hij deed op alles Gods handteke­ning had! Als we dit beweren vereren we dan een mens? Nee, maar we besteden aan­dacht aan Gods handtekening! We weten dat het boek Jozua ook beschouwd wordt als een van een groep geschriften, die bekend staan als de vroege profeten. Jozua zei dat de steen een getuige tegen Israël zou zijn. Het is eveneens een profetie voor onze dagen. In de eindtijd gaf God ons een zegelring in de heer Armstrong. Hij onderwees ons over Jacobs stenen hoofdkussen. Hij leerde ons over Davids troon. Die ken­nis heeft alles te maken met behoud en het Koninkrijk van God. Die woorden dragen allemaal Gods handtekening en ze zullen een getuige tegen de Kerk zijn!

God zal ieder van ons oordelen naar de woorden die Herbert Armstrong onderwees! Welke Kerk houdt vast aan wat de heer Armstrong leerde? Dat is de Filadelfia Kerk van God. Houdt u aan diezelfde woorden vast? Zo ja, dan zult u deel willen uitmaken van de Filadelfia Kerk! Gods handtekening staat altijd op Zijn “Werk” of “steen”. Die zal ook op ons staan (Openbaring 3:12), als wij deel blijven uitmaken van dat WERK!

In het boek Maleachi’s Bood­schap staat een deel dat naar Jozua verwijst en hoe hij altijd Mozes verhoogde. Jozua leerde het volk dat ieder geïnspireerd woord van Mozes gehou­den moest worden! Jozua leerde het volk Mozes in herinnering te houden! God had Jozua de belangrijkheid van Mozes’ positie in Israël onthuld. In onze dagen onthulde God aan de Kerk het belang van het ambt van de heer Armstrong als de Zerubbabel van de eindtijd. Hij was Gods zegelring!

Als God de positie van een mens benadrukt, dan moeten wij zorgvuldig hetzelfde doen. Zoals Jozua altijd de mensen op Mozes wees, zo moeten wij de mensen op de heer Armstrong wijzen! Als we echt de Bijbel volgen, dan zullen we de juiste nadruk op de geschriften en het werk van de heer Armstrong leggen.

Er ligt een speciale boodschap in alle vroegere profeten. De boeken van Koningen en Samuël leren ons hoe koningen en priesters te zijn. Als ons volk heden de boeken Koningen en Samuël volgde, dan zouden onze naties niet in die verschrikkelijke toestand zijn, waarin ze vandaag verkeren. Deze boeken geven aan hoe we als volk van God kunnen slagen of mislukken. De boeken zijn een sterk getuigenis dat als een volk dezelfde weg als het oude Israël bewandelt, alles uiteen zal vallen.

De boeken Jozua en Richteren waren vroeger eigenlijk één boek. Hun bood­schap is uniek. Als Engeland en de Verenigde Staten Jozua’s weg gevolgd waren, dan zouden de zaken goed voor hen uitgepakt zijn. De volken zouden naar Mozes en de wet van God hebben moeten zien. Maar als onze naties er voor kozen om als Israël in de richterentijd te leven: “Ieder deed wat goed was in zijn ogen” (Richteren 21:25), dan zou er een ramp volgen.

Hoe veel meer zijn deze boeken van toepassing op de Kerk! Zij die Jozua’s voorbeeld volgen, zijn echte Filadelfiërs die zich niet schamen de juiste nadruk op de positie van de heer Armstrong te leggen. ▪

Vervolg op Een steen der bestemming (Vierde deel)