“Een datum met een schandvlek”

Op 7 december 1941 vond er een onverwachte militaire aanval plaats door de Japanse Keizerlijke Marine gericht op de Amerikaanse marinebasis in Pearl Harbor in Honolulu, Hawaï. Gelanceerd vanaf zes vliegdekschepen die in de regio waren gestationeerd, zonk of beschadigden 353 Japanse keizerlijke vliegtuigen acht Amerikaanse slagschepen, drie kruisers, drie torpedobootjagers en 188 Amerikaanse vliegtuigen. Aan het einde van de 90-minuten durende aanval waren er meer dan 2400 Amerikanen gedood en waren er meer dan 1100 gewond.

De aanval was een grote schok voor de geallieerden in de Stille Oceaan. Japan viel uren later ook de Filippijnen aan en daarbij werden Britse slagschepen tot zinken gebracht voor de kust van Maleisië. De Britse premier Winston Churchill schreef later: “Er waren geen Britse of Amerikaanse schepen in de Indische Oceaan of in de Stille Oceaan. … Over deze uitgestrekte wateren was Japan oppermachtig terwijl wij daar overal zwak en naakt waren.”

President Franklin D. Roosevelt verklaarde 7 december als een “datum met een schandvlek” aangezien de aanval plaatsvond zonder oorlogsverklaring, terwijl vredesonderhandelingen tussen Japan en de VS nog gaande waren. De verraderlijke aard van de aanval werd in feite later door het Tokyo Oorlogsmisdaden Tribunaal, dat van 1946-1948 gehouden werd, als een oorlogsmisdaad beschouwd.

Toch is er in de jaren na 1941 veel discussie geweest over de vraag waarom de Japanse aanval de VS zo kon verrassen. Er bestonden verschillende Amerikaanse inlichtingenrapporten over de militaire kwetsbaarheid van Pearl Harbor.

Oorlogsimitatiespelen die daar in de jaren 30 werden gehouden, leverden het bewijs dat die locatie vatbaar was voor aanvallen. Toen in de zomer van 1940 de beslissing werd gemaakt om de Amerikaanse vloot uit de Stille Oceaan van San Diego, California naar Pearl Harbor te verplaatsen, protesteerde admiraal James Richardson tegen deze verplaatsing en noemde de verdediging van de basis in Pearl Harbor, Hawaï, “nogal hopeloos”. Als gevolg hiervan werd admiraal Richardson uit zijn functie van opperbevelhebber van de Amerikaanse vloot ontslagen.

Waarom werden al de waarschuwingen genegeerd? Waarom werden de waarschuwingssignalen in Europa die voorafgingen aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 genegeerd? Waarom worden de waarschuwingssignalen van naderende rampen vandaag nog steeds genegeerd?

De Trompet en het programma Sleutel van David, onder leiding van Gerald Flurry, verkondigen al meer dan 30 jaar een waarschuwingsboodschap aan de wereld. Diezelfde boodschap werd daarvoor al meer dan 50 jaar lang verkondigd door het tijdschrift Echte Waarheid en het Wereld van Morgen programma, onder leiding van Herbert W. Armstrong. Het is een boodschap over grote onrust die in de nabije toekomst in de wereld plaatsvindt, gevolgd door het geweldige nieuws van de oprichting van een nieuwe wereld vol vrede, welvaart en ongelofelijke successen.

We moeten deze waarschuwing niet negeren. Er is een manier om te voorkomen dat u slachtoffer wordt van een nieuw “Pearl Harbor”. Het begint met het begrijpen van het onmiddellijke gevaar dat ons te wachten staat. Lees het artikel Wat is Armageddon van Gerald Flurry.