De wurggreep van Iran op het Midden-Oosten

Jemen is één van de strategisch meest belangrijke landen in de wereld . Recente ontwikkelingen daar hebben veel mensen geschokt en zullen dramatische gevolgen hebben die zich tot ver buiten het Midden Oosten uitstrekken. In januari brachten de Houthi’s, een rebellengroep gesponsord en bestuurd door Iran, de pro-Amerikaanse regering in Jemen ten val. Nadat het de hoofdstad Sanaa veroverd had zongen drommen Houthi’s “Dood aan Amerika!” en “Dood aan Israël!” Dit zijn precies dezelfde strijdkreten die Iran ook gebruikt.

Dit verbijsterde veel mensen in Europa en beangstigde veel van de meer gematigde Arabische staten, vooral degenen die afhankelijk zijn van onbeperkte toegang tot de Rode Zee.

De Hoethi-overname in Jemen bewijst dat Iran een gewaagde strategie uitvoert om de controle te hebben over de vitale zeeroute van de Indische Oceaan naar de Middellandse Zee.

We moeten de ernst van deze nieuwe situatie in Jemen begrijpen!

Om de Middellandse Zee te bereiken vanaf de Indische Oceaan moet al het zeevarende handelsverkeer – inclusief 3.8 miljoen vaten olie per dag – door de zeestraat Bab el-Mandeb passeren, de zuidelijke waterpoort van de Rode Zee. Dit kanaal, dat slechts 29 kilometer breed is, is het dichtstbijzijnde punt tussen de twee landmassa’s van centraal Afrika en het Arabische schiereiland. De noordoostelijke kant van deze zeestraat behoort tot het grondgebied van Jemen.

Het strategisch belang van het onder beheer hebben van dit gedeelte is gelijkwaardig aan het beheersen van het Suezkanaal, aangezien beide deel uitmaken van dezelfde doorgang.

Denk aan de wereldwijde implicaties hiervan: Bijna 10 procent van de wereldwijde olievoorraden passeren door de poorten van de Rode Zee. Ongeveer 20.000 schepen passeren elk jaar het Suezkanaal en de Bab el-Mandeb – een gemiddelde van 55 per dag. Ongeveer 15 procent van de wereldwijde maritieme handel verplaatst zich door de Rode Zee.

Nu Iran de controle heeft over Jemen, kan het in feite de kraan met olietoevoer die uit het Midden Oosten op weg is naar Europa open of dicht draaien. En dit heeft de volle aandacht van Europa!

Historische Rol van de Rode Zee

Door de verbinding van de Middellandse Zee met de Indische Oceaan, heeft de Rode Zee altijd een belangrijke rol in de wereldpolitiek gespeeld.

Vanaf de oudheid tot aan de 15^de eeuw heeft de Rode Zee altijd als belangrijkste verkeersader gefungeerd voor oost-west zeevarend handelsverkeer. Goederen uit het oosten werden per schip vervoerd door de Golf van Aden, door de Bab el-Mandeb Straat en in de Rode Zee, en vandaar uit verder noordwaarts in de richting van de Golf van Suez. Zodra een vloot land aandeed, vervoerden ze de lading naar het noorden richting de Middellandse Zee, waar de goederen opnieuw in schepen werden geladen voor transport naar zuidelijk Europa.

Echter, door de ontdekking van Kaap de Goed Hoop in Zuid Afrika in de 15^de eeuw nam het belang van de Rode Zee als wereldwijde handelsroute af. Toen ze zich realiseerden dat er om Afrika heen genavigeerd kon worden gebruikten Portugese en vervolgens Nederlandse zeilers de krachtige westerwind om vaartijd te besparen door de zuidelijke route richting Azië te nemen. Later, met de uitvinding van door stoom aangedreven schepen in de 18^de eeuw, steeg het oceaanverkeer rond de zuidelijke kaap nog dramatischer, en de Rode Zee poort verloor bijna al haar strategische waarde.

Maar toen werd in 1869 het Suezkanaal geopend. Opeens werd de afstand tussen Europese en Aziatische havens gehalveerd of tot twee-derde verminderd. Bijvoorbeeld: volgens een studie over de Straat van Bab el-Mandeb, gepubliceerd door het U.S. War College in 1991, werd de afstand tussen Koeweit en Liverpool verminderd van 21.727 km rond Kaap de Goede Hoop naar ongeveer 11.265 km via de Rode Zee. De route van Singapore naar Liverpool werd eveneens bijna met de helft verminderd. Dit blies natuurlijk nieuw leven in het gebruik van de Rode Zee-passage, en veroorzaakte een enorme stijging in scheepvaart en handel.

De strategische waarde van de Rode Zee nam verder toe in de jaren dertig, toen de olie begon te stromen vanuit de Perzische Golf naar Europa en de Verenigde Staten.

Sinds die tijd is olie uitgegroeid tot de belangrijkste grondstof waardoor zowel de economische groei als de militaire paraatheid rond de hele wereld gedreven wordt. Zo werd het beheersen van de Rode Zee en haar twee poorten – het Suezkanaal en de Straat Bab el-Mandeb – van cruciaal belang voor het behoud van de vrede in de wereld.

Dit feit leidde de Jeemse Personeelskolonel Hussain al-Yadoomi ertoe om voor het U.S. War College in 1991 te schrijven; “Eén van de primaire taken van de internationale gemeenschap is om op te treden als een alerte bewaker om ervoor te zorgen dat de Straat van Bab el-Mandeb beschikbaar is voor alle navigatie en ten alle tijden” (nadruk van mij).

Iran – ’s werelds grootste staat-sponsor van terrorisme - is nu vrij plotseling in principe de poortwachter geworden van deze strategische troef. Dit vormt echt een bedreiging voor de vrede in de wereld!

Westerse landen, geleid door Engeland en de V.S, die zich de strategische waarde van de Rode Zee realiseren, hebben geprobeerd ervoor te zorgen dat de Rode Zee open blijft door relatief conservatieve regimes in het Midden Oosten te ondersteunen, zoals bijvoorbeeld Egypte en Jemen. Het nadeel van een dergelijk beleid is natuurlijk dat in het instabiele Midden Oosten de regeringen snel kunnen veranderen. Maar gedurende vele decennia werkte dit beleid ter ondersteuning van bepaalde leiders uit het Midden Oosten – ondersteund door een sterke maritieme aanwezigheid in de Indische Oceaan en de Middellandse Zee. Het hield de Rode Zee het grootste deel van de tijd open.

Maar nu is er een groot verschil. Groot-Brittannië is nergens te bekennen. En de Verenigde Staten ondersteunt tot zijn grote schande daadwerkelijk de Iraanse overname van Jemen!

De Rode Zee-Strategie van Iran

De overname van Jemen door de Houthi’s was niet alleen een georganiseerde revolutie. Het was deel van een opzettelijke en berekende Iraanse strategie om de Rode Zee te veroveren. Deze strategie staat geopenbaard in een krachtige profetie in het Bijbelboek Daniël.

Hoe verbazingwekkend als dit ook mag klinken, de profeet Daniël voorspelde (precies) wat er net gebeurd is in Jemen! Hij noemt zelfs de namen van individuele landen in het de Rode Zee gebied die zich zullen aansluiten bij Iran.

Let op: “Dan zal in de tijd van het einde de koning van het zuiden hem met de horens stoten. En de koning van het noorden zal op hem aanstormen met wagens en met ruiters en met vele schepen. Hij zal de landen binnentrekken, ze overspoelen en erdoorheen trekken” (Daniël 11:40). Dit is een eindtijd profetie. Het gaat over de tijd waarin wij nu leven, en het heeft direct betrekking op deze landen uit het Midden Oosten.

Al bijna 25 jaar hebben we de “koning van het zuiden” geïdentificeerd als een radicale macht uit het Midden Oosten die geleid wordt door Iran, en de koning van het noorden als een door Duitsland geleide Europese macht. Deze profetie onthult dat de Iraans-geleide macht een stoot (of duw) zal geven tegen Europa. Het kan zijn dat deze stoot plaatsvindt in het gebied van Jemen of de Golf van Aden. Let op wat Michael Segall schreef voor het Jerusalem Center for Public Affairs: “Als de Sjiitische rebellen de controle over de Bab el-Mandeb Straat krijgen, kan Iran een voet aan de grond krijgen in deze gevoelige regio, die toegang geeft tot de Rode Zee en het Suezkanaal; iets wat een bron van zorg is, niet alleen voor gezworen rivalen (zoals) Saoedi Arabië, Egypte en de Golfstaten, maar ook voor Israël en de Europese landen aan de Middellandse Zee. Arabische commentatoren in de Golf hebben in de afgelopen jaren gewaarschuwd voor deze Iraanse opmars (stoot).”

En hoewel de Arabische commentatoren in de afgelopen jaren misschien over deze stoot gespeculeerd hebben, hebben wij al bijna een kwart eeuw voor deze Iraanse opmars gewaarschuwd! Het overnemen van Jemen plaatst Iran in een nog sterkere positie om deze stoot uit te delen.

De volgende verzen in Daniël onthullen andere naties die zich zullen aansluiten bij Iran, de koning van het zuiden. Degene die genoemd worden zijn onder meer Egypte, Ethiopië en Libië (verzen 42-43). Deze landen volgen allemaal de zeeroute van de Middellandse Zee naar de Rode Zee. In april 2011 schreef ik dat deze naties “de sleutel vormen die de strategie van de radicale Islam ontsluit. … Zij bevinden zich aan de twee zeeën die de meest belangrijke handelsroute in de wereld behelzen. Degene die de grootste invloed heeft op of de controle over Ethiopië zal ongetwijfeld ook de controle hebben over de kleine gebieden van Eritrea en Djibouti aan de kustlijn van de Rode Zee. Deze gebieden werden pas onlangs onafhankelijk van Ethiopië. Ook denk ik dat in de Bijbelse visie deze kleine gebieden worden opgenomen als onderdeel van Ethiopië.” (Mijn boekje Libië en Ethiopië in Profetie legt dit alles in detail uit. Al onze literatuur is gratis.)

Recente berichten geven ook aan dat Iran zichzelf in Eritrea heeft gevestigd. Op 27 januari meldde een bericht in de Breibart News dat de Egyptische inlichtingendienst een geheime Iraanse basis gevonden heeft die gebouwd is “in de haven van Assab in Eritrea aan de Rode Zee.” Kijk op de kaart. Jemen ligt slechts een kleine 29 kilometer over het water van Eritrea af, dat tot voor kort een deel van Ethiopië was. Het beheersen van deze landen zou Iran de feitelijke controle kunnen geven over de handel die via deze zeeën gaat!

Zoals ik in 2011 schreef: “De Radicale Islam zou de stroom van essentiële olie naar de V.S. en Europa kunnen stoppen.”

Het is niet vergezocht om te zien dat Iran zijn macht gebruikt om de olietoevoer vanuit het Midden Oosten te besturen. De hoogste leider in Iran, Ayatollah Khamenei, heeft hier min of meer mee gedreigd. En op 17 januari publiceerde het door de Iraanse staat gesponsorde persbureau Tasnim een artikel dat vrijmoedig verkondigde: “Vandaag staan alle olieslagaders – van de Bab el-Mandeb Straat tot het Suezkanaal en de Straat van Hormuz – onder Iraanse controle, door middel van Syrië, Jemen en Bahrein, en zijn binnen bereik van Iraanse raketten” (vertaling memri).

Iran is op agressieve manier bezig zijn buitenlandse bezittingen aan de Rode Zee veilig te stellen – en schept erover op hoe het deze kan gebruiken!

Toch laat de Verenigde Staten Iran blijkbaar vrije koers varen in een poging Iran naar hun kant over te halen in de nucleaire onderhandelingen.

Veel commentatoren erkennen wat deze overname in Jemen laat zien over de overkoepelende strategie van Iran in het Midden Oosten.

Columnist Charles Krauthammer zei dit in een interview met Fox News: “Het is waar dat de Houthi’s tegen Al-Qaeda zijn, maar het echte probleem is dat de Houthi’s klant zijn van, en gesteund en in sommige opzichten geadviseerd worden door Iran. En zoals u op de kaart zag, de Saoediërs kijken uit op de Iraniërs in het noorden, en op de Iraanse bondgenoten – die in wezen bestaan uit Irak, Syrië en Libanon aan de ene kant en nu ook Jemen – in het zuiden en westen, die door Iran gedomineerd worden, en zij zijn doodsbang. Dat is de reden waarom dit een dubbele aanval op ons is. Het is het verlies van een bondgenoot tegen Al-Quada, en het is een enorme geopolitieke winst voor Iran, die hiermee zijn invloed op de Arabische staten uitbreidt.”

Hij en anderen luidden de alarmbel over Irans groeiende hegemonie in het Midden Oosten. Maar wat deze analisten en commentatoren niet zien is waar deze situatie uiteindelijk toe leidt. Dat is wat de Bijbelse profetie ons vertelt.

Hoe Het Zal Eindigen

De Iraniërs kijken voornamelijk naar Amerika en Israël als hun vijand, maar zij kijken in de verkeerde richting wat betreft hun overleving.

Daniël 11:40 laat zien dat de Verenigde Staten niet eens een factor zullen zijn als deze gebeurtenissen zich uitspelen! Het is Europa waar Iran tegen aan zal stoten (duwen). En het is ook Europa dat zal reageren.

Er is een Europese supermacht aan het opstaan die de durf en kracht zal hebben om te gaan met het offensief (de stoot) van Iran.

Europa is erg bezorgd over wat Iran zojuist in Jemen heeft gedaan. En in tegenstelling tot Amerika, zal deze Europese macht wel handelen!

Daniël 11:40 zegt dat Europa op Iran af zal komen als een wervelstorm (zie KJ-vertaling). Gesenius’ Lexicon zegt dat het Hebreeuwse woord voor wervelstorm wordt “gebruikt voor de opschudding in een storm of in onweer; het wegvagen in een storm.” Europa zal alles wat het heeft inzetten tegen de door Iran geleidde radicale Moslims en zal hen volkomen verslaan!

Dat drama begint met een stoot van Iran.

Dit is hetzelfde land dat op het punt staat om de atoombom te krijgen. Iraanse leiders en vele van hun volk geloven dat de 12^de Iman – hun versie van de Messias – op het punt staat terug te keren. Zij denken dat zijn terugkomst versneld kan worden door het creëren van geweld en chaos. Verschillende landen in deze wereld hebben kernwapens – maar alleen Iran heeft leiders die er zo’n gevaarlijke manier van religieus denken op nahouden! Wat zal er gebeuren als zij in het bezit van kernwapens komen? Wat voor soort nucleaire chaos zouden ze aanwakkeren als ze dachten dat dit zou leiden tot de terugkomst van hun Messias? In de ban van religieus fanatisme zullen ze zich zelfs geen zorgen meer maken over hun eigen ondergang als ze gebruik kunnen maken van een nucleair wapen!

Maar wie gaat het opnemen tegen Iran? Als niemand het vandaag tegen Iran opneemt, terwijl het nog geen kernbommen heeft, wie zal dit dan wel doen als het daadwerkelijk de bom heeft?

De Bijbel laat zien dat uiteindelijk, nadat er teveel tegen hen aangestoten is, de door Duitsland geleide Europese macht op zal staan tegen de koning van het zuiden.

Maar, deze profetie over Jemen, over de koning van het noorden en de koning van het zuiden heeft een geweldige conclusie.

Als we het vervolgen in hoofdstuk 12 van Daniël (een deel van deze profetische visie), dan zien we dat deze botsing (stoot) zal leiden tot een catastrofale wereldoorlog – “een tijd der benauwdheid, als er niet geweest is, sinds dat er een volk geweest is, tot op dienzelven tijd toe” (vers 1). Veel andere Bijbelprofetieën vermelden deze periode. Jezus Christus omschreef het als “grote verdrukking” (Mattheüs 24:21). Dit is de dramatische climax van dit tijdperk van de mens – en als het eenmaal voorbij is zal God op een krachtige manier beginnen met ingrijpen in het wereldgebeuren.

Daniël 12:11 noemt een gebeurtenis aan het begin van die “grote verdrukking,” wanneer “de verwoestende gruwel opgesteld zal zijn.” Christus verwijst naar deze verklaring van Daniël in Zijn beroemde Olijfberg-profetie (Mattheüs 24:15; Markus 13:14). Hij onthulde dat deze “gruwel” in feite betekent dat “Jeruzalem omringd is door legers” – legers die op het punt staan de Heilige Stad te vernietigen! (Lukas 21:20). Al deze profetieën samengevoegd laten zien dat dit de Europese legers zijn van de koning van het noorden nadat zij de koning van het zuiden hebben veroverd.

En let op de conclusie in Daniël 12:11: Vanaf het moment dat deze legers opgesteld zijn, “zullen duizend tweehonderd en negentig dagen zijn.”

Denk daar eens over na! Deze profetie laat zien dat we in een tijd komen waarin we daadwerkelijk dagen af kunnen tellen naar de Tweede Komst van Jezus Christus! Deze gebeurtenissen in Jemen tonen aan dat we bijna kunnen beginnen met het tellen van de dagen. Dit werd allemaal al duizenden jaren geleden geprofeteerd, en nu wordt elk detail ervan voor onze ogen vervuld. Deze gebeurtenissen zullen eindigen met de terugkomst van Jezus Christus naar de aarde! ▪