De genialiteit van Karl-Theodor zu Guttenberg

Karl-Theodor zu Guttenberg is een man die we een aantal jaren hebben gevolgd en herhaaldelijk hebben geïdentificeerd als een waarschijnlijke kandidaat om de geprofeteerde sterke man van Europa te worden.

Begin 2011 was de heer Guttenberg, die de Duitse minister van Defensie was, verreweg de meest populaire politicus in het land. Hij en zijn glamoureuze, welbespraakte vrouw Stephanie, werden geprezen als het machtspaar van Duitsland. De media in Duitsland en daarbuiten beschouwden Guttenberg als “reservekanselier,” de man die onvermijdelijk Angela Merkel aan het roer van Duitsland zou vervangen.

Maar in maart 2011 nam Guttenberg ontslag bij de Bondsdag en als minister van Defensie, nadat was ontdekt dat hij plagiaat had gepleegd in zijn proefschrift. De media kraakten Guttenberg maandenlang af, zelfs lang nadat zijn titel was afgenomen en hij uit de politiek was verbannen. Hoewel zijn misdaad ernstig was leek de felheid van de aanval op de aristocratische superster bijzonder intens en bizar.

Guttenberg verhuisde zijn gezin naar Connecticut, waar hij zich onder de titel “onderscheiden staatsman” aansloot bij de denktank Centrum voor Strategische en Internationale Studies. Hij werd eveneens adviseur van Neelie Kroes, vicepresident van de Europese Commissie, over de kwestie Internetvrijheid. Het is een baan van lichtgewicht die niet veel tijd lijkt te hebben gekost. Veel Duitse experts hadden het idee dat de carrière van Karl-Theodor zu Guttenberg als belangrijke politicus voorbij was.

Maar zou er een andere manier kunnen zijn om hier tegenaan te kijken? Was het voortijdig vertrek van Guttenberg uit de politieke arena een vermomde zegen?

Schuilen voor de storm

Guttenberg verliet zijn openbare ambt net op het moment dat de Griekse schuldencrisis een hoogtepunt bereikte en op het punt dat Duitsland en Europa werden gedwongen tot een aantal verdeeldheid zaaiende en diep persoonlijke discussies. Hij vertrok voordat de werkloosheid in Europa de tijdbom werd die het nu is, en voordat de financiële crises waar Spanje, Italië, Frankrijk en andere Europese landen nu mee belaagd worden echt serieus werden. Hij was vertrokken voor de oorlog met Libië, voor de Syrische crisis, en voor de Duitse verkiezingen van 2013. Geen enkele politicus in Duitsland of Europa heeft al dit tumult ongehavend doorstaan, reputatie intact, politieke carrière veilig en rooskleurig. Het plagiaatschandaal heeft Guttenberg zonder twijfel geschaad, maar het heeft waarschijnlijk ook voorkomen dat hij misschien wel dodelijk verwond raakte in het kruisvuur van de afgelopen vier jaar.

Het plagiaatschandaal is nu een herinnering geworden, en Guttenberg heeft zijn “uitvaltijd” op briljante wijze ingevuld. Zijn ultieme doel blijft waarschijnlijk het bondskanselier worden of het verwerven van een hooggeplaatste positie in Berlijn of Brussel die hem op dat pad plaatst. Het lijkt erop dat hij bij het nastreven van dit doel een drieledige strategie heeft toegepast.

Een driedubbel spel

Ten eerste weigert de heer Guttenberg elke gelegenheid om een belangrijke officiële rol in Duitsland of in de Europese politiek te spelen – tenminste tot nu toe. Onder de juiste omstandigheden kan dit veranderen, maar momenteel is hij tevreden met een positie aan de kant. Dat lijkt contra-intuïtief, maar in de politiek – en dit geldt vooral voor een ambitieuze jonge politicus – moet je op langere termijn spelen. Als u de politiek in Europa en Duitsland in de gaten houdt, dan kunt u zien dat het een mijnenveld is.

Vooral de Europese schuldencrisis is een carrièremoordenaar die nog steeds slachtoffers maakt. Noem een Duitse of Europese politicus die op dit moment oprecht geliefd is bij het publiek. Angela Merkel wordt niet echt geliefd. Merkel heeft misschien de belangrijkste baan in Europa, maar ook de gevaarlijkste. Het continent ervaart een complexe en historische crisis – een die de financiële en politieke fundering van de EU en het naoorlogse Europa bedreigt – een die het Duitse publiek (tegen Duitse interventie) steeds meer opzet tegen de rest van Europa (wanhopig vóór Duitse interventie) – en een die veel erger wordt voordat het beter wordt. Angela Merkel heeft de onmogelijke taak om Europa te herstellen, en wel op een manier die iedereen tevreden stelt. Guttenberg wil die positie waarschijnlijk uiteindelijk wel, alleen niet op dit moment.

Ten tweede, alhoewel hij openbare functies vermijdt blijft Guttenberg een publiek imago hooghouden. Niet op een onaangename, zinloze manier. Hij vermijdt rare capriolen en oppervlakkige aandacht. Hij promoot zijn persoonlijkheid en politiek op brede maar subtiele wijze, via ijverige inspanningen, nuttige projecten en kwaliteitswerken.

Dit betekent het schrijven van doordachte, goed verwoorde artikelen over belangrijke kwesties; artikelen die de zwakheden van tegenstanders blootstellen en die hem verkopen als een intelligente politicus met serieuze oplossingen. Guttenberg heeft eveneens zijn gewicht in de schaal gelegd bij kwesties zoals de nationale verkiezingen in Duitsland, de Syrische crisis, de noodzaak voor meer Duits leiderschap in de wereld, en de Amerikaans-Duitse betrekkingen. In elk van deze gevallen zijn zijn gedachten inzichtelijk, origineel, en doordrenkt van een krachtige mening en leiderschap die zeldzaam is in de huidige wereld.

Behoud van zijn publieke imago betekent ook deel zijn van het avondnieuws en de pagina’s van Bild en andere kranten, maar slechts af en toe en alleen in verhalen die het merk Guttenberg verder opbouwen. Het betekent het bijwonen van belangrijke conferenties, het geven van lezingen en houden van openbare toespraken. Niet over lichtzinnige onderwerpen, maar over belangrijke onderwerpen waar de Duitsers om geven, of om zouden moeten geven: de Duitse politiek, de oorlog in Afghanistan, het buitenlands beleid van Duitsland, Europa’s financiële crises. Zijn doel is om gezien te worden, maar alleen als de oplossing en nooit als het probleem.

Ten derde onderhoudt hij intieme relaties met politieke vrienden en bondgenoten in Duitsland en in het buitenland. Dit betekent het op de hoogte blijven van alle belangrijke kwesties, de vinger aan de pols houden van de Duitse politiek, en zichzelf in alle belangrijke gesprekken in Berlijn mengen. Het betekent regelmatige vergaderingen, diners en weekendjes uit met politici, staatslieden, journalisten en zakenmensen uit Berlijn, Brussel en andere wereldhoofdsteden.

Een opmerkelijk voorbeeld van deze derde tactiek was zijn ontmoeting in Berlijn in november 2013 met Angela Merkel. De ontmoeting was onofficieel en buiten de boeken om; zelfs de naaste bondgenoten van de kanselier werden in het ongewisse gelaten. Het duurde een uur lang – een eeuwigheid met iemand van Merkels status – en de agenda werd nooit formeel onthuld. Alhoewel de gesprekspunten van deze ontmoeting geheim blijven, laat die zien dat Guttenberg niet langer uit de Duitse politieke gratie is. In zekere zin markeerde het de terugkeer van Karl-Theodor zu Guttenberg in de schoot van de Duitse politiek.

Rustig afwachten

Door deze drie tactieken toe te passen zou Guttenberg zichzelf kunnen positioneren om de macht op zich te nemen als de omstandigheden gunstig zijn. Hoe moeten de omstandigheden eruit zien wil hij terugkeren? Het is moeilijk te zeggen. Het is niet zo dat de schuldencrisis voorbij moet zijn en Europa zich moet hebben hersteld. Hij moet alleen een duidelijke en veilige route naar zijn uiteindelijke doel zien. Wat voor soort functie hij ook zal aannemen, het zal betekenisvol moeten zijn, een gegarandeerde springplank naar een hogere functie, met een minimaal risico op aantasting van zijn reputatie en het in gevaar brengen van zijn politieke aspiraties.

Maar dit is misschien wel het meest briljante deel van zijn strategie: Als het goed wordt uitgevoerd kan het er zelfs toe leiden dat hij wordt uitgenodigd tot een leiderschapspositie!

De huidige omstandigheden zouden weleens bevorderlijk kunnen zijn voor een grote verschuiving in de publieke opinie over Guttenberg. De Duitsers zullen de man zien als berouwvol, als iemand die boete heeft gedaan voor zijn fouten en een tweede kans verdient. Bovendien neemt de behoefte aan zijn manier van leiderschap toe. De binnenlandse problemen van Europa nemen toe. Vladimir Poetin verhoogt zijn inspanningen om het Russische rijk te doen herleven. Het continent eist het soort leiderschap van Merkel dat ze simpelweg niet heeft. In Duitsland wordt Merkel gezien als iemand die op de winkel past; iemand die problemen op afstand houdt, maar die niet echt de problemen oplost.

De politieke, financiële en sociale omstandigheden in Duitsland en Europa creëren een sterke vraag naar een stevige, bekwame, inspirerende, daadkrachtige hoogwaardigheidsbekleder die Duitsland, en Europa, naar een meer rooskleurige en hoopvolle positie leidt. De zwakheid van Merkel worden steeds meer zichtbaar, wat de roep om een leider met het kaliber en erfgoed van Guttenberg versterkt.

Daniël 8

De Bijbel profeteert dat in de eindtijd, onmiddellijk voor de wederkomst van Jezus Christus, een door Duitsland geleide en Katholiek geïnspireerde Europese supermacht zal opkomen. In Jesaja 10:5 (SV) lezen we bijvoorbeeld dat God Duitsland inzet als een instrument van correctie over de naties van Israël. “Wee den Assyrier (het huidige Duitsland), die de roede Mijns toorns is,” zegt God. Habakuk beschrijft eveneens eindtijd gebeurtenissen en specifiek de opstanding van de “Chaldeeën”, een profetische verwijzing naar het Heilige Romeinse Rijk. “Want zie, Ik doe de Chaldeeën opstaan, dat grimmige en onstuimige volk, dat de breedten van de aarde doorkruist om woningen in bezit te nemen die van hem niet zijn” (Habakuk 1:6, HSV).

Daniël 7 en 8 bieden verder inzicht in deze zevende en laatste herleving van het Heilige Romeinse Rijk. In feite beschrijven deze hoofdstukken specifiek de verschijning van een eindtijd anti-type van Antiochus Epiphanes – de sluwe, wrede Griekse dictator die verantwoordelijk was voor het toebrengen van vreselijke vernietiging over de Joden en over Jeruzalem in de tweede eeuw voor Christus. Let op hoe de Bijbel deze eindtijd Antiochus omschrijft: “Doch op het laatste huns koninkrijks, als het de afvalligen op het hoogste gebracht zullen hebben, zo zal er een koning staan, stijf van aangezicht, en raadselen verstaande; En zijn kracht zal sterk worden, doch niet door zijn kracht; en hij zal het wonderlijk verderven en zal geluk hebben en zal het doen, … en door zijn kloekheid zo zal hij de bedriegerij doen gedijen in zijn hand; en hij zal zich in zijn hart verheffen; en in stille rust zal hij er velen verderven…” (Daniël 8:23-25, SV).

Deze man wordt opnieuw in Daniël 11:21 (HSV) besproken: “In zijn plaats zal er een verachtelijk man opstaan. Men zal hem de koninklijke waardigheid niet geven. Maar hij zal komen in zorgeloze rust en het koningschap zal hij grijpen door vleierijen.”

Let op hoe deze man wordt gekenmerkt. Hij heeft een “stijf aangezicht,” wat inhoudt dat hij machtig, krachtig en wreed is. Hij “verstaat raadselen.” Zoals Clarke’s Commentary het zegt is hij “zeer geleerd en vaardig in alles wat te maken heeft met de overheid en zijn intriges” – een bekwaam politicus. Hij erft de troon van Europa “in stille rust [of: vreedzaam],” en verkrijgt zijn koninkrijk door “vleierijen.” Hij is listig en sluw, met een innemende, aantrekkelijke persoonlijkheid. De Jamieson, Fausset and Brown Commentary zegt: “het land zal niet door een publieke daad het koninkrijk aan hem overdragen, maar hij zal het verkrijgen via kunstgrepen, ‘vleierijen.’” Met andere woorden, een misleid publiek, of een groep Europese leiders, nodigt deze man uit om de macht te aanvaarden.

Gerald Flurry en de Trompet geloven dat Baron Karl-Theodor zu Guttenberg deze geprofeteerde eindtijd leider zou kunnen zijn!

Deze man is jong, zeer intelligent, politiek ervaren, en een krachtige spreker met het voorkomen van een filmster. Hij komt uit Beieren, een solide Katholieke regio, waar hij lange tijd een actief en belangrijk lid van de conservatieve Christelijke Sociale Unie is geweest, de zusterpartij van de Christen-Democratische Unie van Merkel. Hij en zijn vrouw hebben een intrigerende en boeiende familiegeschiedenis. Hij behoort tot de welgestelde, aristocratische familie waarvan de bloedlijnen tot in 1158 terug te leiden zijn. In 1700 kregen de voorouders van Guttenberg de titel Baron van het Heilige Romeinse Rijk toegekend. Guttenberg is eveneens gerelateerd aan de Habsburg-familie, een andere prominente koninklijke dynastie die een rijke geschiedenis heeft met het Heilige Romeinse Rijk. Zelfs vandaag nog bezit hij een indrukwekkend kasteel dat hoog op een heuvel staat en uitkijkt over het dorp van Guttenberg in Beieren. De afstamming van zijn vrouw is al even indrukwekkend. Stephanie Gräfin von Bismarck-Schönhausen is de achter-achterkleindochter van Otto von Bismarck, vader van de huidige Duitse staat en de eerste kanselier van het moderne Duitsland.

Blijf deze man in de gaten houden. De heer Guttenberg is misschien verbannen uit een openbare functie, maar hij heeft de afgelopen vier jaar zeker niet verspild, en hij is niet aan het publieke oog of aan de publieke nieuwsgierigheid ontsnapt. En ga er maar niet vanuit dat zijn afwezigheid in de Duitse politiek inhoudt dat zijn politieke ster aan het afnemen is. In tegendeel, het is mogelijk dat Guttenberg een briljante strategie heeft toegepast die hem in een ideale positie plaatst voor een politieke comeback. ▪