De Bijbel Bewezen (Derde Deel)

Vervolg van  De Bijbel Bewezen (Tweede Deel)

N

og een profetie

En hier is nog een andere profetie over Nieuw Tyrus: “Want zo zegt de Here Here: Wanneer Ik u maken zal tot een verwoeste stad, als de steden die ont­volkt zijn; wanneer Ik de vloed over u zal doen opko­men en de grote wateren u zullen bedekken, en gij zult niet meer zijn” (Ez. 26:19, 21).

Dat is gebeurd!

Verschillende faculteitsleden en medewerkers verbonden aan het Ambassador College zijn nog vrij recentelijk in de gelegenheid geweest dit gebied uit­gebreid te onderzoeken, iets waarvoor mij tijdens het korte bezoek dat ik met mijn vrouw en zoon Richard D. Armstrong in 1956 aan de ruïnes van Tyrus bracht, de tijd ontbrak. Onze fotografen en docenten waren in de gelegenheid, de gehele west- en zuidkust van het huidige schiereiland, dat vóór Alexanders invasie een eiland was geweest, langs te lopen en in ogenschouw te nemen. In het enigszins ondiepe water konden zij op ongeveer anderhalve meter diepte duidelijk de funda­menten van oude gebouwen zien én fotograferen—overblijfselen van wat eens de stad nieuw-Tyrus was geweest!

Na het afbreken van de gebouwen in Nieuw-Tyrus, vernielde Alexander de Grote de reusachtige zeedijk, waarmee het nieuwgewonnen laagland, waarop de stad Nieuw-Tyrus gebouwd was geweest, ingepolderd was. Zo werd de stad, in volkomen vervulling van de pro­fetieën in Ezechiël 26:4, 12-14, 19 en 21, betreffende Nieuw-Tyrus, verwoest; God liet de zee over de stad komen en de wateren bedekken het tot op de dag van vandaag. nieuw-Tyrus is van die dag tot op heden een kale rots gebleven!

De stad Tyrus was volkomen vernield—zowel

het oude als het nieuwe gedeelte. Ze is nooit meer een belangrijke haven geweest. Ze werd een plaats voor vis­sers en is dat tot op heden nog. U kunt er vandaag nog gaan wandelen en de netten uitgespreid zien liggen! Gods profetieën zijn gewis! Ze gaan in vervul­ling!

Na Alexanders voortijdige dood echter, toen zijn rijk in vieren gedeeld werd, bouwden de Ptolemaeën, de Egyptische lijn (de “koning van het zuiden” uit Daniël 11), blijkbaar een stad op het schiereiland—niet waar eerst Oud-Tyrus of Nieuw-Tyrus had gelegen.

Dit dorp droeg weer de naam Tyrus—hoewel het in feite een nieuw en ander plaatsje was, dat wel dicht­bij, maar op een andere plek ontstond. Het artikel in de Britannica gaat verder met te zeggen dat deze nieuwe stad zich “met de verbazingwekkende vitaliteit van die dagen in een naar verhouding korte tijd her­stelde. De stad kwam onder de invloed van de Seleucie­den (198 v. Chr.), de,koning van het noorden’ uit Daniël 11, en onder de Romeinen (68 v. Chr.). Herodus de Grote schonk haar een tempel. Paulus bracht er een week door op zijn reis van Efeze naar Jeruzalem, ter-wijl het schip “zijn lading loste”. In de 2^de eeuw was zij zelfs de zetel van een bisschop geworden. Met de rest van Syrië ging zij in de 7^de eeuw in handen van de Moslems over. De kruisvaarders veroverden haar (1124) en maakten haar tot één van de belangrijkste steden van hun koninkrijk van Jeruzalem. Na de val van Acre, verwoestten de Moslems de stad.”

Tegenwoordig wordt op sommige kaarten een klein nieuw stadje, Soer genaamd—op een andere plaats verder het schiereiland op gelegen en door vissers be­woond—abusievelijk als Tyrus aangeduid; maar het is niet Tyrus. Het ligt niet op de plaats van het oude Tyrus. Het oude Tyrus werd nooit meer her­bouwd.

Hoe sceptici de Bijbel zouden kunnen weerleggen!

Was de auteur van deze profetie een sterfelijk mens, of de Almachtige God? Dit is één uit honderden van dergelijke profetieën, waarvan vele reeds vervuld zijn. Elk jaar, elke dag, ja ieder uur, dat de plaats Nieuw-Tyrus een woeste kale rots blijft, waar de vissers hun netten op uitspreiden, ieder uur, dat zij onbewoond blijft en er geen stad gebouwd wordt, schreeuwt zij de sceptici het bewijs van de goddelijke openbaring van de Bijbel toe.

En nu een woord uitsluitend tot de sceptici Hier is dan hoe u de Bijbel en zelfs het bestaan van God kunt weerleggen— als er geen God is en als de Bijbel een ongeïnspireerd boek is! Ga er eens heen en bouw een stadje op de plaats waar Nieuw-Tyrus was. Een collecte van slechts één gulden per scepticus zou al meer dan genoeg zijn. Wie dan ook Ezechiël 26 geïnspireerd heeft, daagt de sceptici uit het te proberen.

Er is werkelijk niets wat hen tegen kan houden op de plaats van Nieuw-Tyrus een stad te gaan bouwen, behalve dan dat de Bijbel, die ze bespotten, zegt dat ze het niet kunnen!

Dit is levend, dynamisch bewijs dat de Bijbel door God ­geopenbaard is.

De uitdaging van de Almachtige God

Ezechiël heeft ook nog over een andere stad, namelijk Sidon, geschreven. Sidon (of Saïda) is een stad op ongeveer 50 kilometer afstand van Tyrus, aan de kust van de Middellandse Zee en is nog ouder—Tyrus was oorspronkelijk nl. één van Sidons kolonies.

Met Sidon was het al eeuwenlang bergafwaarts gegaan, terwijl Tyrus zich als dé grote stad van de wereld ontwikkelde. In het jaar 590 v. Chr., toen Ezechiël de profetie schreef, bevond Sidon zich in een staat van verval.

Haar tegenwoordige toestand ziet er volgens de Encyclopaedia Britannica onder het artikel “Sidon” zo uit: “Sidon, eens de belangrijkste stad van Fenicië, nu de belangrijkste stad in het zuidelijke district van Libanon … is vandaag een stad met [38000] inwoners, waarvan de meerderheid Moslem is.”

“Geschiedenis: Ouder dan, en erkend als de moeder van Tyrus … de Filistijnen vernietigden haar vloot en legden de stad in as. Assyrië en Babylonië voerden oorlogen tegen haar om haar rust te verstoren en haar schatten te roven … Het Perzische juk … volgde het Babylonische op en een onverstandige opstand tegen Artaxerxes iii Ochus bracht een verdiende straf met zich mee.”

In 351 v. Chr. werd Sidon als gevolg van haar opstand totaal verwoest. Maar Sidon herstelde zich weer. De Britannica gaat verder: “In tegenstelling tot Tyrus, gaf Sidon zich zonder slag of stoot aan Alexander de Grote over.”

Sommige sceptici proberen Ezechiëls profetie over Tyrus weg te redeneren door te zeggen, dat deze niet in plm. 590 v. Chr., vóór Nebukadnezars invasie en ver­woesting van Oud-Tyrus, maar in plm. 350 v. Chr., of zelfs in 330 v. Chr., geschreven werd. Zij verzuimen echter rekening te houden met het feit, dat dezelfde profeet terzelfder tijd profetieën over Sidon schreef. Laten we nu eens aannemen dat Ezechiëls profetieën inderdaad in plm. 350 v. Chr. geschreven werden. Als zij zuiver menselijke speculaties waren, denkt u dan dat het in 350 v. Chr. logisch was te veronderstellen, dat Tyrus nooit meer herbouwd zou worden en Sidon zou blijven bestaan?

Want dat is toch precies wat er geprofeteerd werd!

Laten we nu de profetie in Ezechiël 28 opslaan, te beginnen bij vers 20: “Het woord des Heren kwam tot mij: Mensenkind, keer uw gelaat naar Sidon, profeteer daartegen en zeg: zo zegt de Here Here: zie, Ik zál u, Sidon! … Ik zal daarin de pest zenden, bloed op haar straten; doden zullen daar vallen door het zwaard dat aan alle kanten tegen haar gericht is. En zij zullen weten, dat Ik de Heer ben.”

Nu zal het u opvallen dat er met geen woord over gerept wordt dat Sidon vernietigd en nooit meer her­bouwd zou worden. Gods oordeel over Sidon was niet een van volledige ondergang zoals bij Tyrus, maar een van het vergieten van bloed in haar straten; doden,en gewonden, die door het zwaard, dat aan alle kanten tegen haar gericht is, zouden vallen—een steeds be­staande stad met een ononderbroken bestaan,—maar verzwakt en voortdurend in moeilijkheden!

Zou niet totaal verwoest worden

Geen stad ter wereld—uitgezonderd Jeruzalem—heeft ooit zoveel lijden ondergaan. Sidon werd vaak vernield en opgebouwd, ­vernield en weer opge­bouwd, vernield en wéér herbouwd. Het bestaat nog steeds met een bevolking van 38000 zielen.

Hoe zou de profeet Ezechiël—hoe zou welk mens dan ook—hebben kunnen weten, tenzij dit goddelijk geïnspireerd was geworden, dat Sidon het voortdurend zwaar te verduren, zou hebben maar zou blijven be­staan, terwijl Tyrus, de grote stad, nooit herbouwd zou worden? Er zijn meer dan genoeg redenen om Tyrus weer op te bouwen—overal prachtige grond in de omgeving, water, een schitterende haven, redenen ge­noeg waarom zij herbouwd had kunnen worden. God zei echter dat het niet zou gebeuren!

Sidon daarentegen is vandaag een stad met 38000 inwoners. Alles is precies uitgekomen zoals voorspeld was. Er heeft bloed in de straten gevloeid, doden en gewonden zijn er in de stad geweest en ron­dom was het zwaard. Het uit de Encyclopaedia Britan­nica geciteerde artikel geeft u de geschiedenis tot nu toe. Sidon bestaat nog steeds—precies zoals voorspeld. Ik ben er in 1956 geweest.

Maar over Tyrus is een volslagen verlatenheid ge­vallen. Zoals de profetie zei, is er nu geen stad te vin-

den. Was dit goddelijke openbaring of was het een menselijke gissing? Hoe komt het dat de schrijver van deze profetieën beide keren precies ddt voorspelde, wat zou gaan gebeuren?

Nog nooit heeft enig ongeïnspireerd mens over een 2000 jaar in de toekomst liggende gebeurtenis zo’n profetie uit­gesproken en die tot stand gebracht.

Niets in deze twee steden duidde, ten tijde dat de profetie geschreven werd, op hun lot. Noch in 590 v. Chr., noch, zo de sceptici willen, in plm. 330 v. Chr. ▪

Wordt vervolgd …